تحلیل

یک محاسبه ساده نشان می دهد میزان کمک‌های مالی ارائه‌شده از سوی رهبر جمهوری اسلامی ایران به خانواده‌های لبنانی آسیب‌دیده در جنگ اخیر با اسرائیل، از کل بدهی دولت ایران به داروخانه‌های کشور بیشتر بوده است.

نشانه‌های نارضایتی عمومی و احتمال بروز قیام اجتماعی در ایران به‌وضوح قابل مشاهده است. زمانی که یک دولت از انجام ساده‌ترین وظایف خود ناتوان باشد، آیا این وضعیت را نمی‌توان فروپاشی نامید؟

هفتاد و پنجمین دوره جشنواره جهانی فیلم برلین، که پس از کن و ونیز، مهمترین جشنواره سینمایی جهان محسوب می‌شود، شنبه شب، چهارم اسفند به کار خود پایان داد، با خرس طلا برای یک عاشقانه کوچک نروژی و البته حضور کم‌رمق سینمای ایران.

انتشار گزارش اخیر ایران‌اینترنشنال درباره جزییات کمک میلیاردی علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، به خانواده‌های لبنانی، واکنش‌های گسترده‌ای را در میان شهروندان به همراه داشته است و بسیاری از مخاطبان، با ارسال پیام‌هایی از این اقدام ابراز نارضایتی کرده‌اند.

علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، سه‌شنبه در تهران با رهبران جهاد اسلامی که به منظور دریافت کمک به ایران سفر کرده بودند، دیدار کرد. هم‌زمان، حزب‌الله در لبنان اقدام به افتتاح شعب جدید صندوق‌های قرض‌الحسنه جهت توزیع کمک‌های مالی جمهوری اسلامی کرده است.

علی خامنه‌ای به جای پذیرش واقعیات جامعه ایران از جمله نارضایتی شدید مردم از حکومت و شخص او درصدد انکار این واقعیات است. او ترجیح می‌دهد با انکار واقعیت بگوید مردم ایران تحت تبلیغات فضای مجازی و رسانه ها قرار دارند.

در طول ۴۶ سال گذشته، جمهوری اسلامی هرگز تا این اندازه ضعیف نبوده و بقای آن تا این حد به خطر نیفتاده است.

اعتراضات دانشجویی در واکنش به قتل یک دانشجو، بار دیگر دانشگاه تهران و تجمعات دانشجویی را در صدر اخبار ایران قرار داده است.

جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر با افزایش توانمندی‌های خود در حوزه جنگ سایبری، نقاط ضعف دفاعی آمریکا را آشکار کرده و حتی در کارزارهای انتخاباتی این کشور دخالت داشته‌است. با این حال، سیاستمداران واشینگتن همچنان در حال بحث بر سر چگونگی واکنش مناسب به این تهدید هستند.

جمهوری اسلامی از آغاز مخالفان را سرکوب می‌کرده، اما در سال‌های اخیر روش‌هایی پیچیده‌تر از خشونت عریان پیش گرفته که می‌توان آن را «سرکوب تاریک» نامید؛ سرکوبی که بیشتر بر فشار روانی و اجتماعی متمرکز است تا فشار فیزیکی.

سخنان روز چهارشنبه، ۲۴ بهمن، علی خامنه‌ای ترکیبی از ترس و تهدید بود. او تلاش کرد بر توانایی‌های نظام تاکید کند، ولی هنگام اشاره به برنامه موشکی جمهوری اسلامی، مکثی معنادار کرد و گفت: «مثلا حدی را که درباره دقت موشک‌ها تعیین کردیم برداریم.»

ایران در روزهای اخیر با بحران‌های متعدد اقتصادی و اجتماعی روبه‌رو شده است. افزایش قیمت دلار و سکه، کمبود و گرانی مواد غذایی، قطعی مکرر برق و بحران دارو، تنها بخشی از مشکلاتی است که زندگی روزمره مردم را تحت تأثیر قرار داده است.

ماهیت و هویت سیاسی علی خامنه‌ای بر دشمنی با ایالات متحده استوار است. اگر امروز مذاکره و توافق با دونالد ترامپ را رد می‌کند، پیش از آن نیز توافق با جو بایدن را نپذیرفته بود.

در نیمه اول بهمن‌ماه، دست‌کم هفت زن در ایران قربانی زن‌کشی شدند. قانونی که به قاتلان مصونیت می‌دهد، حکومتی که خشونت را ترویج می‌کند و زنانی که سبک زندگی خود را تغییر داده‌اند، زن‌کشی را از یک تراژدی خانوادگی به یک موضوع سیاسی بدل کرده است.

در سالگرد انقلاب ۱۳۵۷، شعارهای «مرگ بر خامنه‌ای»، «مرگ بر ضحاک» و «مرگ بر دیکتاتور» در شهرهای مختلف ایران بار دیگر طنین‌انداز شد. این شعارها که بازتابی از خشم عمومی نسبت به رهبر جمهوری اسلامی است، از نارضایتی‌های گسترده در سراسر کشور حکایت دارد.

یک روز پس از سخنان علی خامنه‌ای درباره منع مذاکره با آمریکا، نرخ ارز و سکه افزایش یافت و بازار سهام به دلیل نگرانی از سقوط شدید بسته شد.

حسن روحانی، رییس‌جمهور پیشین ایران، در آخرین نشست دوره‌ای با وزرای دولت خود، هشدارهایی درباره مواجهه با دونالد ترامپ و خطرات ناشی از تصمیم‌گیری‌های اشتباه مطرح کرده است. او تاکید کرده که جمهوری اسلامی ایران در وضعیت حساسی قرار دارد و تنها یک خطا می‌تواند همه چیز را از بین ببرد.

ترامپ فرمان بازگشت سیاست فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی را صادر کرد و همزمان خواهان توافق با ایران شد، اما تهدید کرد که در صورت هرگونه اقدام به ترور خود از سوی حکومت، دستور محو و نابودی ایران را به دستیاران خود داده است. آیا خامنه‌ای این بار در مقابل فشار حداکثری تسلیم خواهد شد؟