تحلیل

در حالی‌که تعطیلی دولت فدرال آمریکا وارد سومین هفته خود شده است، کاخ سفید اعلام کرده که ممکن است در روزهای آینده بیش از ۱۰ هزار کارمند فدرال اخراج شوند. هم‌زمان وزارت خزانه‌داری آمریکا هشدار داده ادامه این تعطیلی، هفته‌ای تا ۱۵ میلیارد دلار به اقتصاد کشور زیان وارد می‌کند.

از «آقای باهوش و رهبر برجسته» تا «مایه ناامیدی و بیمار روانی»؛ رابطه ترامپ و پوتین رابطه‌ای ساده و یک‌خطی نبوده است.

الکل در ایران غیرقانونی است، اما در زندگی روزمره «حضور» دارد؛ حضوری که از زیرزمین خانه‌ها و بطری‌های بی‌برچسب تا «منوهای رمزی» برخی کافه‌ها امتداد یافته است.

تحلیل تازه‌ترین داده‌های شاخص جهانی گذرنامه «هنلی» نشان می‌دهد شکاف میان ایران و همسایگانش در آزادی سفر جهانی رو به گسترش است.

دولت ایالات متحده وارد پانزدهمین روز تعطیلی خود شده است؛ بحرانی که در سومین هفته‌اش همچنان بدون نشانه‌ای از پیشرفت ادامه دارد. تاکنون هشت بار رأی‌گیری در سنا برای تصویب لایحه‌ بودجه انجام شده و نهمین رأی‌گیری نیز برای عصر چهارشنبه برنامه‌ریزی شده است.

آتش‌بس در غزه، دونالد ترامپ می‌داند این تنها «آغاز» است نه پایان بحران. در ظاهر، آرامشی شکننده بر غزه حاکم شده، اما در عمق این سکوت، رقابت‌های تازه ژئوپلیتیک آغاز شده و بدون درگیر کردن ایران در یک مسیر دیپلماتیک، یا بدون حل «مشکل ایران»، صلح به دشواری ماندگار خواهد بود.

در چهار دهه‌ گذشته، ستون مشترک پاسخ علی خامنه‌ای به بحران‌های بین‌المللی، خریدنِ زمان بوده است؛ از پرونده‌ هسته‌ای و تحریم‌ها تا جنگ‌های نیابتی و تنش‌های مستقیم. منطق ساده است: با حداقل امتیاز بیرونی و حداکثر کنترل درونی، بحران را «کِش» بده تا صحنه‌ ژئوپلیتیک تغییر کند.

در ماه های اخیر، خیابان‌های چند قاره شاهد حضور نسل تازه‌ای از معترضان بوده است؛ از ماداگاسکار و مراکش گرفته تا نپال، پرو و فیلیپین، موجی از اعتراض‌های مردمی شکل گرفته که بیشتر شرکت‌ کنندگان آن را نوجوانان و جوانان متولد سه دهه اخیر تشکیل می‌دهند.

در اواخر مهرماه، وب‌سایت «تانکر ترکر» گزارشی منتشر کرد مبنی بر اینکه نفت‌کش‌های وابسته به جمهوری اسلامی ایران، برای نخستین‌بار از سال ۲۰۱۸، در سامانه موقعیت‌یاب جهانی (اِی‌آی‎‌اِس) با موقعیت واقعی خود ظاهر شده‌اند.

با درگذشت ناصر تقوایی، سینمای ایران یکی از چهره‌های مؤلف و اصیل خود را از دست داد؛ فیلم‌سازی که نه‌تنها با آثارش، بلکه با سکوتش نیز معنا آفرید. او ۸۴ سال زیست و همواره میان آفرینش هنری و بیان باورش به‌عنوان حقیقت، دومی را به‌عنوان هنرش انتخاب کرد.

ترامپ دوشنبه ۲۱ مهر در پارلمان اسرائیل به جمهوری اسلامی پیشنهاد داد رفتار خود را تغییر دهد و در روند صلح در خاورمیانه شرکت کند. او گفت که این حرف را نه از موضع ضعف بلکه از موضع قدرت می‌زند؛ قدرتی که در بمبارانِ فردو نشان داده‌ شد.پاسخ خامنه‌ای به این پیشنهاد چه می‌تواند باشد.

در حالی‌که جامعه جهانی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل تا سال ۲۰۳۰ تلاش می‌کند، ایران با مجموعه‌ای از بحران‌های محیط‌‌ زیستی و ساختاری دست‌وپنجه نرم می‌کند که آینده کشور را در ابعاد گوناگون تهدید می‌کند.

ناصر تقوایی از نسل درخشانی بود که حول‌ و حوش سال‌های ۱۳۱۹ و ۱۳۲۰ به دنیا آمد و سینما و ادبیات ایران را در دهه چهل خورشیدی دگرگون کرد.

در کمال شگفتی طرح آتش‌بس ترامپ برای غزه پیش رفت. گروگان‌ها شب ۲۲ مهرماه را در خانه‌های خود و نه در تونل‌های حماس خوابیدند و در کمال تعجب، از اینفانتینو و گوترش گرفته تا سران عراق و نروژ، به مصر آمدند تا آینده‌ای تازه را برای خاورمیانه رقم بزنند.

در تمام سال‌هایی که تقوایی را گه‌گداری در این محفل و آن مراسم و آن اکران خصوصی می‌دیدیم، فقط یک‌بار فرصت شد با او هم‌صحبت شوم.

نشریه فارن پالیسی در گزارشی از «راهبرد دوگانه» تهران در شرایط جدید خبر داد و نوشت علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، امیدوار است با استفاده از این راهبرد بتواند سه سال باقی‌مانده از دولت دونالد ترامپ را تاب بیاورد.

نشست صلح شرم‌الشیخ، به نماد تازه‌ای از تغییر موازنه قدرت در خاورمیانه بدل شد. در این نشست رهبران ۲۰ رهبر کشور آمده بودند تا درباره پایان جنگ غزه و مسیر صلح سخن بگویند؛ همه، جز دو طرف غایب بزرگ: بنیامین نتانیاهو و نماینده جمهوری اسلامی.

در آغاز دهه ۱۹۸۰، ایالات متحده در وضعیتی بحرانی قرار داشت. شکست در ویتنام، گروگان‌گیری در تهران و رکود اقتصادی، اعتماد ملی را فرسوده بود، جهان در برابر گسترش کمونیسم به لرزه افتاده بود و بسیاری از نخبگان غربی به سیاست تسلیم در برابر شوروی تن داده بودند.