تفاوت‌های جنسیتی در حساسیت شنوایی؛ زنان بهتر از مردان می‌شنوند
یافته‌های تحقیقات جدید نشان می‌دهد جنسیت بیولوژیکی مهم‌ترین عامل در تفاوت حساسیت شنوایی افراد است.
به گزارش وب‌سایت نیوز مدیکال، پژوهش تازه گروهی از دانشمندان بین‌المللی حاکی از آن است که جنسیت بیولوژیکی مهم‌ترین عامل تاثیرگذار بر تفاوت‌های حساسیت شنوایی به شمار می‌رود.
این مطالعه که نتایج آن در مجله «ساینتیفیک ریپورتز» منتشر شده، ثابت می‌کند زنان به‌طور میانگین از شنوایی حساس‌تری نسبت به مردان برخوردارند.
مشکلات شنوایی در سراسر جهان رو به افزایش است. اگرچه کاهش حساسیت شنوایی با افزایش سن پدیده‌ای شناخته‌شده محسوب می‌شود، تحقیقات اندکی درباره سایر عوامل زیستی و محیطی موثر بر آن انجام شده است.
برای پر کردن این خلاء علمی، گروهی از پژوهشگران بین‌المللی به سرپرستی پاتریشیا بالارسک از مرکز تنوع زیستی و تحقیقات محیطی در تولوز فرانسه، مطالعه‌ای گسترده را با همکاری توری کینگ از دانشگاه باث انگلستان طراحی کردند.
این پژوهش شامل آزمایش‌های شنوایی بر روی ۴۵۰ فرد از ۱۳ گروه جمعیتی در کشورهای مختلف جهان از جمله اکوادور، انگلستان، گابن، آفریقای جنوبی و ازبکستان بود تا تنوع جغرافیایی و فرهنگی در نظر گرفته شود.
هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر عواملی مانند جنسیت، تفاوت عملکرد بین گوش راست و چپ، زبان، قومیت و محیط زندگی بر حساسیت شنوایی بود.
محققان در این پژوهش، به بررسی حساسیت حلزون گوش (کوکلئا) پرداختند و چگونگی انتقال سیگنال‌های مغزی در پاسخ به دامنه‌ها و فرکانس‌های مختلف صدا را مورد بررسی قرار دادند.
این بررسی با اندازه‌گیری آنچه پژواک‌های صوتی گذرای گوش (TEOAE) نامیده می‌شود، صورت گرفت.
پیش از این نیز مشخص شده بود که افراد معمولا شنوایی بهتری در گوش راست خود نسبت به گوش چپ دارند و شنوایی با افزایش سن کاهش می‌یابد. با این حال، یافته‌های پژوهشگران درباره تاثیرات جنسیت و محیط زندگی غافلگیرکننده بود.
یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد دامنه شنوایی بیشتر از آنکه تحت تاثیر سن باشد، به جنسیت وابسته است؛ به‌گونه‌ای که زنان در تمام جمعیت‌های مورد بررسی، به‌طور میانگین دو دسی‌بل حساسیت شنوایی بیشتری نسبت به مردان داشتند.
دومین عامل تاثیرگذار، محیط زندگی بود که نه تنها بر پاسخ به حجم صدا، بلکه بر محدوده فرکانس‌های صوتی درک‌شده نیز تاثیرگذار است. افراد ساکن در مناطق جنگلی بالاترین حساسیت شنوایی را داشتند، در حالی که ساکنان مناطق مرتفع از کمترین حساسیت شنوایی برخوردار بودند.
پژوهشگران دریافتند که عوامل جمعیتی، محیط زیست و زبان به‌طور قابل توجهی در تنوع شنوایی میان گروه‌های انسانی نقش دارند.
با این حال، هنوز مشخص نیست که این تفاوت‌ها از تاثیرات کلی محیط بر بدن انسان ناشی می‌شوند یا حاصل سازگاری طولانی‌مدت با شرایط صوتی خاص، مواجهه مداوم با صداهای مزاحم، یا تماس با آلاینده‌های محیطی هستند.
پژوهشگران بر این باورند که ساکنان مناطق جنگلی احتمالا به‌دلیل زندگی در محیطی با تنوع صداهای غیرانسانی، حساسیت شنوایی بالاتری پیدا کرده‌اند. این سازگاری می‌تواند پاسخی طبیعی به نیاز آن‌ها برای هوشیاری بیشتر و بقا در چنین محیط‌هایی باشد.
ساکنان مناطق کوهستانی و ارتفاعات بالا حساسیت شنوایی کمتری نشان می‌دهند. این پدیده می‌تواند به دلایل گوناگونی رخ دهد، از جمله تاثیر فشار کم هوا بر نتایج آزمایش‌ها، انتشار ضعیف‌تر امواج صوتی در محیط‌های مرتفع یا حتی سازگاری بدن با کمبود اکسیژن در این مناطق.
محققان همچنین به تفاوت مشخصی میان شهرنشینان و روستاییان پی بردند. شهرنشینان معمولا صداهای با فرکانس بالاتر را بهتر تشخیص می‌دهند.
به نظر می‌رسد این ویژگی نتیجه سازگاری طبیعی گوش آن‌ها برای نادیده گرفتن صداهای با فرکانس پایین ناشی از ترافیک و هیاهوی شهری باشد.
توری کینگ، یکی از نویسندگان این تحقیق و مدیر مرکز تکامل میلنر در دانشکده علوم زیستی دانشگاه باث، معتقد است تفاوت دو دسی‌بلی در حساسیت شنوایی زنان نسبت به مردان در تمام جمعیت‌های مورد مطالعه، می‌تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض هورمون‌های متفاوت در دوران رشد جنینی یا تفاوت‌های ساختاری جزیی در آناتومی حلزون گوش مردان و زنان باشد.
علاوه بر حساسیت شنوایی بالاتر، زنان در سایر آزمون‌های شنوایی و درک گفتار نیز عملکرد بهتری دارند که نشان می‌دهد مغز آن‌ها در پردازش اطلاعات شنیداری نیز توانمندتر است.
با این حال، با توجه به اثرات مخرب صداهای مزاحم بر سلامت کلی مانند کیفیت خواب و افزایش بیماری‌های قلبی-عروقی، داشتن شنوایی حساس‌تر در محیط‌های پر سر و صدا ممکن است همیشه یک مزیت محسوب نشود.
پاتریشیا بالارسک، مدیر این پژوهش، با اشاره به نتایج به‌دست آمده گفت: «یافته‌های ما دیدگاه‌های رایج را به چالش می‌کشد.»
او افزود برای درک کامل شنوایی انسان باید هم‌زمان به عوامل زیستی و محیطی توجه کرد.
به گفته این پژوهشگر، شناخت بهتر عواملی که باعث تنوع طبیعی در قدرت شنوایی می‌شوند، می‌تواند به پیشرفت چشمگیری در فهم ما از علل کاهش شنوایی و دلیل تفاوت افراد در تحمل صداهای مزاحم بینجامد.