این نماینده مجلس شنبه ۱۶ فروردین گفت: «وقتی پدر یا مادری دنبال داروی فرزندش است یا بچهای برای پدر و مادرش دنبال دارو میگردد و پیدا نمیکند یا توان پرداخت مالی آن را ندارد، باید بپذیریم که این فرد میتواند هر کار خطرناکی بکند.»
به گفته جمالیان، امروز بیماران و عموم مردم مشغول تابآوری هستند: «شهروندان به ما به عنوان نمایندهشان مراجعه میکنند. ما پیگیری میکنیم ولی جواب درستی نمیگیریم و اتفاق خوبی نمیافتد.»
پیش از این نیز محمدعلی محسنی بندپی، عضو هیات رییسه کمیسیون بهداشت مجلس، خبر داده بود تعداد داروهای کمیاب به بیش از ۲۰۰ قلم رسیده و اگر چارهای اندیشیده نشود، ممکن است کمبود دارو به یک «بحران اجتماعی و سیاسی» تبدیل شود.
به گفته ناظران، احتکار، قاچاق و قیمتهای دستوری، از عوامل کمیاب یا نایاب شدن دارو در ایران هستند.
جمالیان اما در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: «ما منکر قاچاق دارو نیستیم و به خاطر اینکه دارو در ایران نسبت به کشورهای همسایه ارزانتر است، قاچاقش اتفاق میافتد. ولی سرمنشا این قاچاق قبل از شبکه توزیع کشور در مراکز تولیدکننده دارو است که وزارت بهداشت باید خودش به صورت جدی ورود کند.»
گزارشهای رسیده به ایراناینترنشنال در هفتههای اخیر از تشدید مشکلات داروخانهداران و قرار گرفتن بسیاری از داروخانهها در آستانه ورشکستگی حکایت دارند.
همزمان، سخنگوی سازمان نظام پزشکی کشور از افزایش سهم شهروندان در هزينههای درمان تا حدود ۷۰ درصد خبر داده است.
پیش از این و در ۱۴ بهمن ۱۴۰۳، انجمن داروسازان ایران با ارسال نامهای به علیاکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی، درباره پرداخت نشدن مطالبات داروخانهها از سوی سازمانهای بیمهای هشدار داد و تاکید کرد سازمان تامین اجتماعی تنها ۸/۸ درصد از مطالبات داروخانهها را پرداخت کرده است.
در سال گذشته قیمت دارو در ایران ۵۰ تا ۴۵۰ درصد، حق ویزیت ۳۰ تا ۱۲۵ درصد و خدمات دندانپزشکی تا ۱۸۰ درصد افزایش یافت. این در حالی است که مرکز آمار ایران میگوید تورم بخش بهداشت و درمان تنها ۳۰ درصد بوده است.
بیشتر بخوانید: گزارشی از مراکز درمانی ایران؛ افزایش پنج برابری قیمتها، از دارو تا حق ویزیت