خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام بار دیگر مقابل زندان اوین تجمع کردند

جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام هم‌زمان با پنجاه‌ونهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که در ۳۸ زندان کشور در جریان است، مقابل زندان اوین تجمع کردند.

ویدیوی رسیده به ایران‌اینترنشنال نشان می‌دهد سه‌شنبه ۲۱ اسفند این گروه از خانواده‌ها با در دست داشتن عکس‌هایی از زندانیان سیاسی محکوم به اعدام و پارچه‌نوشته‌هایی با شعارهایی از جمله «نه به اعدام» و «لغو فوری حکم اعدام»، خواستار لغو احکام اعدام برای تمامی زندانیان در ایران شدند.

پیش از این، در ۱۴ اسفند، ۳۰ بهمن و ۲۳ بهمن نیز تجمعات مشابهی در مقابل زندان اوین شکل گرفت.

پنجاه‌ونهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، ۲۱ اسفند با اعتصاب غذای زندانیان عضو این کارزار در ۳۸ زندان کشور ادامه یافت.

اعضای این کارزار در بیانیه خود که نسخه‌ای از آن سه‌شنبه ۲۱ اسفند به دست ایران‌اینترنشنال رسید، از تمامی زندانیان و همه وجدان‌های بیدار در جامعه درخواست کردند که علیه‌ اعدام‌ها در ایران بایستند و صدای محکومان به اعدام باشند.

آن‌ها با اشاره به این‌که حکومت مستبد در ایران همچنان ماشین کشتار خود را بدون توقف به پیش می‌برد، آمده است که از ابتدای اسفند تا کنون حدود ۱۰۰ تن و تنها در ۱۱ اسفند ۲۸ تن اعدام شده‌اند.

این بیانیه هشت مارس، روز جهانی رن را به همه زنان جهان به‌ویژه زنان ایران که به گفته آن‌ها «قرن‌هاست مورد تبعیض فاحش قرار دارند و ۴۶ سال گذشته با وجود حکومت فاشیست مذهبی و زن‌ستیز برای حداقل حقوق انسانی خود به‌ پا خاستند»، تبریک گفته است.

در این بیانیه آمده که این هفته و همزمان با هشت مارس، روز جهانی زن، جمعی از زندانیان بند زنان زندان سپیدار اهواز در اعتراض به اعدام‌های گسترده در ایران در بیانیه‌ای اعلام کردند به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» می‌پیوندند و خواهان لغو اعدام هستند.

اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از نهم بهمن ۱۴۰۲ با شدت گرفتن موج اعدام‌ها در ایران، با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام، از سوی زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار آغاز شد.

در هفته‌های بعد، زندان‌های دیگری به این کارزار پیوستند و اکنون در پنجاه و نهمین هفته، زندانیان محبوس در ۳۸ زندان سراسر ایران دست به اعتصاب غذا زده‌‌اند.

زندان‌های اراک، اردبیل، ارومیه، اسدآباد اصفهان، اوین، بانه، برازجان، بم، تبریز، تهران بزرگ، جوین، چوبین‌در قزوین، حویق تالش، خرم‌آباد، خورین ورامین، خوی، دستگرد اصفهان، دیزل‌آباد کرمانشاه، رامهرمز، رشت، رودسر، سپیدار اهواز، سقز، سلماس، شیبان اهواز، طبس، عادل‌آباد شیراز، قائم‌شهر، قزل‌حصار کرج، کامیاران، کهنوج، گنبدکاووس، مرکزی کرج، مریوان، مشهد، میاندوآب، نظام شیراز و نقده، زندان‌هایی هستند که به این کارزار پیوسته‌اند.

زندانیان عضو این کارزار در بیانیه ۲۱ اسفند خود با یادآوری این‌که باید توجه داشت که هزاران زندانیِ جرایم عمومی و ده‌ها زندانی سیاسی و عقیدتی زیر حکم اعدام هستند، نوشت هر لحظه زندان برای این زندانیان و همبندی‌هایشان با فکر طناب و چوبه‌دار سپری می‌شود.

آن‌ها اضافه کردند: «هر لحظه ممکن است حق حیات این زندانیان از سوی دستگاه سرکوب استبداد دینی پایمال شود. بنابراین لازم است که همگان در هیاهوی اخبار گوناگون مساله اعدام زندانیان زیر حکم را یادآور شده و علیه آن موضع جدی بگیریم.»