نرگس محمدی به نمایندگان پارلمان ایتالیا: در کنار مردم ایران بایستید

نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح، در نشست کمیته حقوق بشر پارلمان ایتالیا درباره نقض حقوق زنان و اعدامها در ایران سخنرانی کرد. او با تاکید بر خواست مردم ایران مبنی بر گذار از استبداد به دموکراسی و گذار از جمهوری اسلامی، از نمایندگان پارلمان ایتالیا خواست کنار مردم ایران بایستند.
محمدی در سخنرانی خود در کمیته دائمی حقوق بشر پارلمان ایتالیا که چهارشنبه اول اسفند بهصورت مجازی انجام شد، از جمهوری اسلامی به عنوان رژیمی غیر پاسخگو، اصلاحناپذیر و ناکارآمد نام برد و گفت این رژیم ظرفیت دموکراسی، آزادی و برابری را ندارد.
این فعال حقوق بشر در بخشی از صحبتهایش از نمایندگان پارلمان ایتالیا خواست علیه آپارتاید جنسیتی، با زنان ایران و افغانستان همراه شوند: «این مبارزه، مبارزهای سخت، طاقتفرسا و پرهزینه برای زنان و جامعه ایران است و ما نیازمند ارادهای جهانی برای پایان دادن به آپارتاید جنسیتی هستیم.»
او در این نشست که بهصورت زنده از تلویزیون و وبسایت رسمی مجلس نمایندگان ایتالیا پخش شد، اضافه کرد که مردم ایران خواهان گذار از استبداد به دموکراسی هستند و این به معنی گذار از جمهوری اسلامی است.
سفر خبرنگاران و سیاستمداران به ایران
نرگس محمدی با اشاره به اینکه نمایندگان رسانهها و نهادهای مدنی و مسئولانی خارجی که به ایران سفر میکنند، برنامهشان دیدار با نمایندگان حکومت و دستنشاندههای حکومت به عنوان نمایندگان جامعه مدنی است، گفت آنها هرگز با فعالین و نمایندگان واقعی جامعه مدنی ایران دیدار نمیکنند.
این فعال حقوق بشر خطاب به نمایندگان پارلمان ایتالیا گفت هر رفتوآمدی به داخل مرزهای ایران اگر بر اساس برنامه با حکومت باشد، به نفع مردم نیست: «تا به الآن افرادی که وارد شدند، دغدغه گفتوگو با مردم و نشان دادن واقت جامعه ایران را نداشتند و من اساسا به این رویه اعتراض دارم.»
محمدی جمهوری اسلامی را رژیمی فریبکار و دروغگو که واقعیت را وارونه نشان میدهد، نامید و گفت الان اصلی در میان مردم دارد که میگویند هر آنچه مسئولان بگویند، مردم باور ندارند و آن را دروغ میپندارند.
این فعال حقوق زنان با بیان اینکه برای افکار عمومی جهان هم روشن و ثابت شده است که در ایران چه خبر است، گفت جمهوری اسلامی واقعیتها را تکذیب میکند و در این شرایط دیدارهای اینچنینی از ایران به ضرر مردم ایران است.
محمدی که از ۱۴ آذر در مرخصی استعلاجی موقت و بیرون از زندان بهسر میبرد، چهارم بهمن نیز از جمهوری اسلامی به عنوان «یک رژیم استبدادی دینی» که ظرفیت دموکراسی، حقوق بشر و حقوق زنان ندارد، نام برد و خواستار اقدامی قاطع در سطح بینالمللی برای جرمانگاری آپارتاید جنسیتی شد و این مبارزه را یک وظیفه تاریخی، جهانی و فمینیستی توصیف کرد.
برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳ در سخنرانی خود برای نمایندگان پارلمان ایتالیا، در واکنش به ادعاهای جمهوری اسلامی درباره عدم وجود آزار و اذیت جنسی و سرکوب زنان در جنبش «زن، زندگی، آزادی» که به نمایندگان ایتالیا ارائه شده بود، اعلام کرد: «من آمادهام در هر دادگاهی درباره موارد آزار و اذیت جنسی و تجاوز به زنان شهادت دهم.»
او اضافه کرد: «من شاهد موارد متعددی از این خشونتها بودهام و روایتهای بسیاری از زنان در این زمینه دارم که میتوانم درباره آنها شهادت بدهم. این ادعاهای رژیم ایران را دروغ و فریبکاری میدانم و بهوضوح اعلام میکنم که جمهوری اسلامی از ابزار تجاوز و آزار جنسی بهعنوان روشی برای سرکوب زنان بهطور سیستماتیک استفاده میکند.»
محمدی در ادامه به وضعیت وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی، سه زندانی سیاسی محکوم به اعدام اشاره کرد و از پارلمان ایتالیا خواست تا موضعی قاطع در برابر سیاستهای سرکوبگرانه رژیم جمهوری اسلامی اتخاذ کند و حقوق بشر را در اولویت قرار دهد.
شریفه محمدی، ۲۵ بهمن با حکم درویش گفتار در شعبه اول دادگاه انقلاب رشت، وریشه مرادی، ۲۰ آبان با حکم ابوالقاسم صلواتی و پخشان عزیزی دوم مرداد با حکم ایمان افشاری در دادگاه انقلاب تهران با اتهام «بغی» به اعدام محکوم شدند.
محمدی و گروهی از فعالان مدنی شامگاه ۳۰ بهمن با تجمع و سردادن شعارهایی از جمله «نه به اعدام» و به آتش کشیدن طناب دار در مقابل زندان اوین، خواستار لغو احکام اعدام زندانیان سیاسی شدند.
نرگس محمدی تا به امروز بیش از ۱۰ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده است.
او از زمان آغاز فعالیتهای حقوق بشریاش از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به بیش از ۳۶ سال زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق و مجازاتهای ناعادلانه دیگر محکوم شده و تجربه ۱۳۵ روز حبس در سلول انفرادی دارد.
این فعال مدنی در سالهای اخیر بهدلیل فعالیتهای حقوق بشری خود جوایز بینالمللی متعددی از جمله جایزه نوبل صلح، جایزه جهانی آزادی مطبوعات یونسکو/گییرمو کانو و جایزه شجاعت خبرنگاران بدون مرز را دریافت کرده است.