زهرا رهنورد، درباره شیوه آغاز حصر خود و میرحسین موسوی، از رهبران «جنبش سبز»، نوشت که در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، ماموران امنیتی با حمله به خانه آن‌ها، به این دو نفر چشم‌بند و دهان‌بند زدند، زنجیرهای سنگین بر پاهایشان بستند و به «نقطه‌ای در زیرزمینی متروک» پرتابشان کردند تا توبه کنند.
رهنورد در یادداشتی با عنوان «زمان و مکان برزخی؛ یادی از نخستین روز دستگیری در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹» که چهارشنبه ۲۴ بهمن در سایت کلمه منتشر شد، نوشته است که پس از انتقال به زیرزمینی متروک، «در یک بی‌زمانی تکان‌دهنده، مردانی ناشناس و نقاب‌دار»، درها را به رویشان قفل کردند.
رهنورد که از چهره‌های برجسته اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ و همسر میرحسین موسوی است، با اشاره به محاصره ورودی بن‌بست اختر به وسیله ماموران، نوشت: «ده‌ها مامور به خانه ما حمله می‌آورند ...، نه با تیر و تفنگ و قمه و ساطور اما با چهره‌های خشن و بی‌رحم. دست یکی از آن‌ها پاره کاغذی است که رویش جرم‌های خیالی به ما نسبت داده‌اند. درهای آهنی زوزه‌کشان به هم می‌خورند.»
رهنورد که از ۱۴ سال پیش در حصر خانگی به سر می‌برد، درباره تفتیش خانه‌شان به دست ماموران نوشت: «بدون واهمه و بی هیچ ملاحظه ... گویی با هیاهویی عمدی مشغول زیر و رو کردن اثاث خانه هستند. خِر و خِر و دینگ دَنگ و تَرق و تُروق. اجسام سنگین، کمد و مبل قفسه کتاب، تلویزیون و ظروف و وسایل خانه را به این طرف و آن طرف می کشند.»
او با ابراز خشنودی از این‌که پیش از هجوم ماموران، بیشتر آثار هنری خودش و میرحسن موسوی و مجسمه‌ها و تابلوها را از خانه خارج کرده بودند، اضافه کرد: «چیزی که به آن‌ها دیکته شده در این خانه وجود ندارد. خودشان هم می‌دانند که این‌ها بهانه است. ابزار ارتباط با بیگانگان؟! یک بهانه است برای دستگیری ما.»
پیش از این و در ۲۱ بهمن و در آستانه آغاز پانزدهمین سال حبس خانگی رهبران جنبش سبز، ۳۵۰ کنشگر سیاسی خواستار پایان محدودیت‌های اعمال‌شده بر رهنورد، موسوی و مهدی کروبی شدند.
رهنورد در بخش دیگری از روایت خود با اشاره به این‌که علی خامنه‌ای، رهبران جنبش سبز را «سران فتنه» خوانده بود، نوشت: «اکنون ما سردسته فتنه‌گران هستیم؛ اصطلاح جعل شده در سال ۸۸ توسط رهبر ظلم و ستم و فحاشی نسبت به رای معترضانی که خواهان پس گرفتن رای‌شان از کسی هستند که به دروغ برنده اعلام شده بود.»
رییس پیشین دانشگاه الزهرا با اشاره به این‌که حکومت قرار بود او و دیگر رهبران جنبش سبز را به عنوان «سردسته‌های فتنه‌گران، در اعماق سرنوشت کشور، سر به نیست کند»، افزود: «حاکمیت می‌کوشد حصر یک زن را پنهان کند. از همین اوایل حصر مواظب است اسمی از رهنورد و خانم کروبی نبرند، یا شاید زندانی بودن یک زن را در هر حالت بی‌اهمیت و غیر قابل ذکر می‌داند.»
حصر خانگی در جمهوری اسلامی
در پی اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۳۸۸ که به جنبش سبز مشهور شد، موسوی و کروبی، دو نامزد معترض انتخابات به همراه همسرانشان، زهرا رهنورد و فاطمه کروبی، از اسفند ۱۳۸۹ حصر خانگی شدند.
فاطمه کروبی مدتی بعد و در سال ۱۳۹۰ از حصر خارج شد و مهدی کروبی نیز اکنون در حصر نیست.
حصر خانگی و ممنوع‌التصویر شدن، پیش از این برای برخی دیگر از سران جمهوری اسلامی از جمله آیت‌الله حسینعلی منتظری، قائم مقام معزول روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی و برخی مخالفان و منتقدان حکومت نیز رقم خورده است.
ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی، هشتم بهمن سال جاری در پیامی از زندان اوین نوشت حصر موسوی، رهنورد و کروبی محصول «کینه‌توزی و انتقام‌جویی علی خامنه‌ای» است.
