اختصاصی

مهسا قربانی در اولین گفت‌وگو پس از خروج از ایران: گفتند اعتراف می‌کنی یا می‌کشیمت

مهسا قربانی، داور زن بین‌المللی مطرح فوتبال ایران، در گفت‌وگویی اختصاصی با الهام یزدی‌ها، خبرنگار ایران‌اینترنشنال که اولین مصاحبه‌ این داور زن پس از خروج از ایران است، روایتی از آزار و اذیت‌ دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی و تهدید جانش در ماه‌های اخیر ارائه کرد.

قربانی درباره دلایل خروج از ایران به ایران‌اینترنشنال گفت: «زمان زیادی برد تا از زیر فشار روانی و هجمه‌ای که روی خودم و خانواده‌ام بود خارج شوم و آن تریبون (گفت‌وگو با روزنامه شرق) را یک مکان امنی دانستم برای آن که صحبت کنم و آزادانه آنچه بر من گذشته را در میان بگذارم ولی همان‌طور که پیش‌بینی می‌کردم، تبعات خودش را داشت؛ فردا صبح همان‌ روز از فدراسیون فوتبال با من تماس گرفتند، گفتند نهادهای امنیتی روی این مساله ورود کردند و اداره حراست فدراسیون من را چندین بار خواست و تماس‌های مکرر با من گرفتند. من متوجه شدم که مجلس، مهدی تاج را درباره من مورد بازخواست قرار داده و تصمیم به حذف من داشته‌اند.»

این داور فوتبال در ادامه گفت: «از تلفن‌هایی که می‌شد و اخباری که دوستانم از گوشه و کنار به من می‌رساندند، احساس کردم اصلا شرایط امنی برای خودم وجود ندارد و فقط برای حفظ جان خودم تصمیم گرفتم از کشور خارج شوم.»

قربانی درباره ماجرای کنار رفتن از قضاوت دربی ۱۰۳ استقلال و پرسپولیس گفت: «حدود ۱۰ روز مانده به دربی، از رسانه‌های رسمی اعلام شد من قطعا یکی از داوران اتاق [VAR] هستم. ۴۸ ساعت بعد هم من تاییدیه حضورم را از طریق فیفا دریافت کردم و همه شرایط مهیا شده بود تا این که بعد از سه روز، تماس‌هایی از فدراسیون فوتبال دریافت کردم درباره پوشش من در بازی‌های بین‌المللی و دوباره پرونده آن را برای من باز کردند. من به آن‌ها گفتم الان این موضوع چه ارتباطی به دربی دارد؟»

این داور بین‌المللی در ادامه گفت: «آن‌ها سعی کردند من را به بهانه‌های مختلف به فدراسیون فرا بخوانند. ماجرا از جایی شروع شد که من رفتم، اول از همه موبایل من را گرفتند و گفتند کیفت بیرون از اتاق باشد. گوشی‌ام را خاموش کردند و من هیچ چیزی همراه خودم نداشتم. رفتم داخل اتاقی که دو تا از نماینده‌های حراست و چند تا از مسئولان خودمان آمدند و حتی در آن اتاق را قفل کردند.»

قربانی درباره روند این جلسه گفت: «شروع به زمینه‌چینی کردند و به اینجا رسیدند که باید بیایی مصاحبه تصویری-ویدیویی انجام بدهی و بگویی خودت شرایط روحی-روانی برای این مسابقه را نداری و بیمار هستی. زیر بار این موضوع نرفتم و گفتم برای چه باید این کار را بکنم. گفتند اگر خودت این کار را نکنی، ما خودمان این کار را می‌کنیم؛ پس بهتر است خودت این کار را بکنی یا مکتوب چیزی را بنویسی.»

به گفته قربانی، افراد امنیتی ناشناس هم او را تحت فشار می‌گذاشتند: «افرادی می‌آمدند صحبت می‌کردند و می‌گفتند این‌ها از نهادهای امنیتی هستند ولی هیچ نام و نشانی برای من نمی‌بردند.»

قربانی در ادامه گفت: «بازجویی‌های شدیدترشان جایی شروع شد که عکس‌های من را از بازی‌های بین‌المللی جلوی صورت من می‌گرفتند و می‌گفتند باید بنویسی تو در این عکس‌ها -دقیقا می‌گفتند که باید بنویسی با همین عبارت‌ها- که تو لخت بودی، تو لباس نخواستی بپوشی، تو خواستی بدنت را به نمایش بگذاری. به آن‌ها می‌گفتم اصلا چنین چیزی نبوده ولی با داد و رفتارهای توهین‌آمیز، روی میز می‌کوبیدند و می‌گفتند باید همچنین کاری بکنی و من از مواضع خودم کوتاه نمی‌آمدم.»

در نهایت تهدیدهای جانی علیه این داور زن ایرانی صورت گرفته است: «به من گفتند که می‌کشیمت. به من کاملا این لفظ‌ها را بیان کردند که تو حذف می‌شوی، ساده‌ترین راه برای نبودنت، حذف کردن تو است.»