دهها زن زندانی در زندان لاکان رشت از امکانات حداقلی محروم هستند
حدود ۱۵۰ زن زندانی در زندان لاکان رشت بهسر میبرند. این زندانیان با محرومیتها، محدودیتها و مشکلات مختلفی در دوران حبس مواجهاند و این موضوع تحمل حبس را برای آنها دشوارتر کرده است.
نبود امکانات اولیه همچون آشپزخانه، کیفیت پایین غذا، محدودیت در تامین نیازهای غذایی و بهداشتی، بخشی از مشکلاتی است که این زندانیان با آن مواجه هستند.
فروغ سمیعنیا، فعال حقوق زنان، در روایت خود از شرایط دشوار این زندان نوشت فضای زندان بسیار محدود است و در محلی که به عنوان آشپزخانه شناخته میشود، تنها یک سماور قرار دارد که زندانیان میتوانند از آن آب جوش تهیه کنند.
این زندانی سیاسی کیفیت غذای زندان را بسیار پایین توصیف کرد و نوشت که زندانیان مجبورند همین غذا را مصرف کنند و نمیتوانند برای خودشان غذا درست کنند.
سمیعنیا که همراه با ۱۰ فعال حقوق زنان دیگر در فروردین امسال مجموعا به بیش از ۶۰ سال زندان محکوم شد، از تیرماه امسال دوران محکومیت خود را در زندان لاکان رشت سپری میکند.
شیرین عبادی، برنده نوبل صلح، در مرداد امسال در یادداشتی نوشت زندانهای جمهوری اسلامی مکانی جز شکنجهگاه نیست.
زندان لاکان رشت شامل چهار اتاق است که حدود ۱۵۰ زندانی در آن نگهداری میشوند. این زندان دارای یک فروشگاه است که به گفته سمیعنیا سالها در اختیار یک فرد خاص بوده و سود بسیار زیادی از آن کسب میکند.
به گفته سمیعنیا، این فروشگاه ۱۵۰ مشتری ثابت دارد که مجبورند نیازهای خود را تنها از این محل تهیه کنند: «اقلام فروشگاه با قیمتهای بالا عرضه میشود و زندانیان چارهای جز خرید ندارند.»
او با اشاره به اینکه فروشگاه زندان کالاهایی برای تامین سلامتی زندانیان ندارد و نیازهای خاص، مثل مواد غذایی مناسب برای افراد دیابتی یا کسانی که باید رژیم خاصی رعایت کنند، برآورده نمیشود، افزود: «به عنوان مثال، به من به دلیل دیابت نباید نشاسته مصرف کنم و نیاز به سبزیجات دارم، اما رعایت این رژیم در زندان لاکان غیرممکن است.»
وضعیت زندانیان زندان لاکان رشت نشان میدهد که مسئولان زندان بر خلاف قوانین داخلی و بینالمللی، محرومیتها و محدودیتهای بسیاری را بر زندانیان اعمال کرده و با تامین نکردن نیازهای اولیه آنها، جان و سلامتیشان را به خطر انداختهاند.
در ماههای گذشته گزارشهای زیادی از زندانهای سراسر ایران درباره کیفیت پایین غذا، حذف برخی اقلام از جیره غذایی، بهداشت نامناسب در برخی بندها و سایر مشکلات منتشر شده است.
این گزارشها همواره با انکار مسئولان زندانها، سازمان زندانها، قوه قضائیه و دیگر دستگاههای متولی جمهوری اسلامی در این زمینه روبهرو شده است.