راهکارهایی برای گفت‌وگو با فرزندان درباره مسائل جنسی، پورنوگرافی و مفهوم رضایت
بیشتر والدین و سرپرستان از گفت‌وگو با جوانان درباره مسائل جنسی استقبال نمی‌کنند اما در دورانی که محتوای جنسی نامناسب تنها با چند کلیک قابل دسترسی است، چنین گفت‌وگوهایی اهمیت بیشتری یافته‌است.
برخی از متخصصان تربیتی و مشاوران خانواده در گفت‌وگو با گاردین توصیه کردند والدین با رویکردی آگاهانه و متناسب با سن فرزندان، درباره موضوعات مهم جنسی مانند حریم خصوصی، بدن، روابط جنسی سالم و مفهوم رضایت با آن‌ها صحبت کنند.
این راهنما شامل روش‌های موثر برای برقراری ارتباط مناسب با فرزندان در زمینه آموزش مسایل جنسی است.
آموزش متناسب با سن را از کودکی شروع کنیم
متخصصان تربیتی تاکید می‌کنند آموزش مفاهیم پایه‌ای مانند حریم شخصی و احترام به بدن باید از سنین پایین و به شکلی متناسب با درک کودک آغاز شود.
میلی ایوانز، متخصص آموزش مسائل جنسی و نویسنده کتاب «صداقت: هر آنچه درباره رابطه جنسی، روابط و بدن به شما نمی‌گویند»، تاکید می‌کند که والدین باید پیش از مواجهه فرزندان با تغییرات جسمی و روحی، آن‌ها را برای این تجربیات آماده کنند.
او از دخترانی یاد می‌کند که در مدرسه ابتدایی، پیش از آن که کسی با آن‌ها صحبت کرده باشد، با قاعدگی مواجه شده‌‌اند: «این تجربه برایشان بسیار ترسناک بود.»
دالی پادالیا، مدیرعامل موسسه آموزش مسائل جنسی، بر اهمیت آموزش مفهوم رضایت و استقلال فردی از سنین پایین تاکید می‌کند.
او پیشنهاد می‌کند والدین می‌توانند با رفتارهای ساده مانند اجازه گرفتن برای در آغوش گرفتن کودک یا احترام به تمایل او برای نزدیکی فیزیکی با دیگران، این مفاهیم را آموزش دهند. همچنین، کودکان باید بیاموزند که بدنشان متعلق به خودشان است و حق دارند درباره حریم شخصی خود تصمیم بگیرند.
ایجاد فضای امن برای گفت‌وگو
پادالیا تاکید می‌کند مهم‌ترین اصل، ایجاد محیطی امن و قابل اعتماد است تا فرزندان بتوانند پرسش‌ها و نگرانی‌های خود را درباره مسائل جنسی آزادانه مطرح کنند.
بر خلاف گذشته که این موضوعات تنها یک بار و به شکل محدود مطرح می‌شد، امروزه باید گفت‌وگو درباره مسائل جنسی و روابط، به شکل مستمر و طبیعی در خانواده جریان داشته باشد.
خودآگاهی والدین، گامی مهم در آموزش
دن سیمپسون، متخصص آموزش مسائل جنسی در موسسه اسپلیت بنانا، معتقد است والدین پیش از آغاز گفت‌وگو با فرزندان، باید نگاهی به تجربیات و باورهای خود داشته باشند.
بسیاری از والدین امروز، خود آموزش جنسی کافی دریافت نکرده‌اند و ممکن است نسبت به برخی موضوعات احساس ناراحتی کنند.
او توصیه می‌کند والدین ابتدا به شناخت بهتری از نگرش‌ها و محدودیت‌های خود برسند تا بتوانند واکنش‌های مناسب‌تری به پرسش‌ها و کنجکاوی‌های فرزندانشان نشان دهند.
پرهیز از ایجاد حس شرم و خجالت
جاستین هنکوک، نویسنده کتاب «آیا می‌توانیم درباره رضایت صحبت کنیم؟»، تاکید می‌کند که نگرش والدین به این گفت‌وگوها بسیار مهم است: «اگر از کودکی این موضوعات را با حس شرم و ناراحتی مطرح کنیم، همین نگرش در فرزندان نیز شکل خواهد گرفت.»
او معتقد است که صحبت درباره موضوع رابطه جنسی و روابط ذاتا موضوع نامناسبی نیست بلکه این نگرش و رفتار ماست که می‌تواند آن را به تجربه‌ای ناخوشایند تبدیل کند.
انتخاب زمان و موقعیت مناسب برای گفت‌وگو
متخصصان توصیه می‌کنند به جای برگزاری جلسات رسمی که می‌تواند استرس‌زا باشد، از موقعیت‌های روزمره برای گفت‌وگو استفاده کنید.
برای مثال، زمان رانندگی یا انجام کارهای خانه می‌تواند فرصت مناسبی برای صحبت‌های طبیعی و راحت باشد.
هنکوک تاکید می‌کند که این گفت‌وگوها باید دوطرفه باشد و والدین باید بیشتر شنونده باشند تا گوینده: «این رویکرد کمک می‌کند تا فرزندان احساس راحتی بیشتری برای بیان افکار و نگرانی‌های خود داشته باشند.»
اهمیت استفاده از واژگان مناسب و دقیق
متخصصان تاکید دارند باید از واژه‌های علمی و صحیح برای نام‌گذاری اعضای بدن استفاده کرد.
پادالیا معتقد است به جای ایجاد حس شرم یا استفاده از اصطلاحات نادرست، باید از «واژگان آناتومیک مناسب» استفاده کرد.
ایوانز با درک این نکته که خانواده‌ها، به‌ویژه برای کودکان خردسال، ممکن است از واژه‌های متفاوتی استفاده کنند، تاکید دارد که طفره رفتن از استفاده از واژگان صحیح می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
او با استناد به تجربه شخصی خود به عنوان فردی با تفاوت‌های عصبی می‌گوید که استفاده از کنایه و اشاره به جای بیان واضح مطالب، می‌تواند باعث سردرگمی شود: «صراحت و شفافیت در گفتار اطمینان می‌دهد که پیام به درستی منتقل می‌شود.»
رویکرد باز و بدون پیش‌داوری
ایوانز و پادالیا توصیه می‌کنند که در گفت‌وگو درباره آینده فرزندان از زبانی فراگیر و بدون قضاوت استفاده شود. به جای اشاره مستقیم به جنسیت خاص، بهتر است از عباراتی مانند «شریک آینده» استفاده کرد زیرا واکنش‌های قضاوت‌گرانه می‌تواند مانع گفت‌وگوهای صادقانه در آینده شود.
جو مورگان، یک متخصص این حوزه، بر درک تفاوت‌های نسلی تاکید می‌کند. او معتقد است به جای منع کردن صرف، باید با درک شرایط امروز نوجوانان، به آن‌ها در تصمیم‌گیری درست کمک کرد.
زمانی که نوجوانی درباره موضوعات شخصی گفت‌وگو می‌کند، نشان‌دهنده اعتماد عمیق اوست و باید به جای هدایت مستقیم، فضای کافی برای کشف و درک شخصی به او داد.
این رویکرد به معنای تایید رفتارهای پرخطر نیست بلکه هدف آن کمک به تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر است.
پذیرش جنبه‌های طبیعی و شاد رابطه جنسی
ایوانز تاکید می‌کند که این گفت‌وگوها می‌توانند همراه با خنده باشند: «بخش زیادی از این موضوع درباره لذت است؛ روشی که این گفت‌وگوها را راحت‌تر می‌کند.»
مورگان معتقد است عادی‌سازی گفت‌وگوها و شکستن تابوها درباره سلامت و روابط، به جوانان کمک می‌کند تا با اعتماد به نفس بیشتری به خدمات بهداشت جنسی دسترسی پیدا کنند و در روابط خود مسئولیت‌پذیرتر باشند.
او این مهارت‌ها را بخش مهمی از تربیت فرزندان سالم می‌داند.
آموزش مفهوم رضایت و روابط جنسی سالم
ایوانز تاکید می‌کند که نمی‌توان صرفا به تربیت عمومی و اخلاق خانوادگی اکتفا کرد و مفاهیم مهمی مانند رضایت و روابط جنسی سالم باید به طور مشخص و هدفمند آموزش داده‌شوند: «تصور این که فرزندانتان هرگز مرتکب تجاوز جنسی نمی‌شوند، می‌تواند گمراه کننده باشد.»
هنکوک با اشاره به تجربیات روزمره، توضیح می‌دهد که رضایت در همه جنبه‌های زندگی وجود دارد: «از انتخاب یک رستوران گرفته تا تماشای یک برنامه تلویزیونی با دیگران، همه این موقعیت‌ها نیازمند درک متقابل و احترام به انتخاب یکدیگر است.»
در کارگاه‌های آموزشی، او از جوانان می‌خواهد تا این تجربیات روزمره را تحلیل و درک کنند که چگونه همین اصول می‌تواند در روابط جنسی آن‌ها نیز به کار گرفته شود.
اهمیت آموزش خانواده در کنار آموزش مدرسه
اگرچه از سال ۲۰۲۰ آموزش روابط و مسائل جنسی در مدارس انگلستان اجباری شده است اما کیفیت و عمق این آموزش‌ها متغیر است. در مدارس ابتدایی، آموزش‌ها از روابط سالم آغاز شده و به تدریج به موضوعات مرتبط با بلوغ و تولید مثل می‌پردازد.
در مقطع متوسطه نیز موضوعاتی مانند باروری، بهداشت، و مفهوم رضایت پوشش داده می‌شود.
با این حال مورگان اشاره می‌کند که اجرای این برنامه‌ها در مدارس مختلف یکسان نیست: «مدارس مذهبی می‌توانند این مفاهیم را با رویکرد اعتقادی خود تطبیق دهند که گاه به ناهماهنگی در آموزش می‌انجامد.»
ایوانز نیز تاکید می‌کند که اگرچه برخی مدارس عملکرد خوبی در این زمینه دارند اما بسیاری تنها به آموزش مفاهیم پایه بسنده می‌کنند و آموزش‌ها با واقعیت‌های دنیای امروز و نیازهای واقعی نوجوانان همخوانی ندارد.
آموزش تفکر انتقادی درباره محتوای آنلاین
در عصر دیجیتال، نوجوانان بیش از هر زمان دیگری به پورنوگرافی آنلاین دسترسی دارند و ایوانز تاکید می‌کند مهم‌ترین مهارتی که باید به آن‌ها آموخت، توانایی تشخیص محتوای معتبر از نامعتبر است.
گزارش‌ها نشان می‌دهند ۱۰ درصد کودکان ۹ ساله پورنوگرافی آنلاین دیده‌اند و میانگین سن اولین مواجهه با پورنوگرافی ۱۳ سال است.
مورگان معتقد است به جای انکار این واقعیت، باید با فرزندان گفت‌وگوی صادقانه داشت و توضیح داد که این محتوا واقعی نیست.
راهنمایی در مورد روش‌های پیشگیری از بارداری
صحبت درباره روش‌های پیشگیری از بارداری با نوجوانان موضوعی حساس و مهم است.
ایوانز تجربه خود را به اشتراک می‌گذارد و می‌گوید اگرچه والدینش به او درباره استفاده از کاندوم آموزش داده بودند اما: «این گفت‌وگوها همیشه آسان نیست.»
بسیاری از جوانان نگران مراجعه مستقل به پزشک هستند و از صحبت با والدین درباره استفاده از قرص‌های ضدبارداری واهمه دارند: «مهم است که به عنوان والدین، به جای اعمال فشار و اجبار، از فرزندان خود حمایت کنیم. باید به آن‌ها اطمینان دهیم که سلامت و امنیتشان برای ما در اولویت است و از تصمیم آگاهانه‌شان برای انتخاب روش مناسب پیشگیری حمایت می‌کنیم.»
آموزش جامع درباره بدن انسان
پادالیا بر اهمیت آموزش جامع درباره بدن انسان و فرایندهای طبیعی آن تاکید می‌کند.
او معتقد است همه افراد، فارغ از جنسیت، باید درک درستی از چرخه‌های طبیعی بدن داشته باشند.
این آموزش نه تنها از جنبه زیست‌شناختی بلکه برای ایجاد درک و همدلی متقابل نیز ضروری است.
اعتراف کنید که شما هم همچنان در حال یادگیری هستید
ایوانز تجربه جالبی را از زمانی که با ۱۵۰ دختر جوان صحبت کرده است به اشتراک می‌گذارد و می‌گوید که نباید از ندانستن و اعتراف به آن خجالت کشید.
پادالیا نگاه عمیق‌تری به این موضوع دارد.
او معتقد است دیدن یک بزرگسال که صادقانه می‌پذیرد چیزی را نمی‌داند و برای یافتن پاسخ تلاش می‌کند، می‌تواند برای نوجوانان الهام‌بخش باشد.
او تاکید می‌کند که این گفت‌وگوها یک مسیر دوطرفه است: «والدین نیز باید آماده باشند از فرزندانشان چیزهای جدید بیاموزند.»
