دانیل خلیفه، متهم به جاسوسی برای جمهوری اسلامی: قصد سفر به ایران را داشتم، اما منصرف شدم
دانیل خلیفه، سرباز پیشین ارتش بریتانیا و مظنون به جاسوسی برای جمهوری اسلامی، در دادگاه رسیدگی به اتهاماتش پذیرفت چهار سال پیش، موافقت خود را برای سفر به ایران اعلام کرده، اما در نهایت از این کار منصرف شده است.
خلیفه روز پنج‌شنبه ۱۰ آبان، در جریان ادای شهادت در دادگاه وولیچ لندن اذعان کرد در آگوست سال ۲۰۲۰ با هدف سفر به ایران، راهی ترکیه شده اما «تعمدا دست به تخریب این عملیات زده است».
این سرباز پیشین ارتش بریتانیا گفت در ارتباط با مقام‌های جمهوری اسلامی عنوان کرده از انجام این سفر «بسیار بیمناک» است.
دادستان‌ها خلیفه را متهم می‌کنند که اطلاعات نظامی حساس ارتش بریتانیا را برای جمهوری اسلامی جمع‌آوری می‌کرده است. او این اتهام را رد می‌کند.
خلیفه در ادامه اظهارات خود در دادگاه گفت عوامل جمهوری اسلامی که با او در ارتباط بودند، از این نظامی پیشین ارتش بریتانیا خواسته بودند به تهران سفر کند زیرا این «روشی استاندارد» برای انتقال اسناد به حکومت ایران به شمار می‌رود.
او در آن زمان تنها ۱۸ سال سن داشت.
خلیفه افزود: «من می‌دانستم تنها راهی که می‌توانم بدون ویزا [به ایران] سفر کنم، از طریق یک شرکت هواپیمایی به نام ماهان‌ایر است که به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تعلق دارد.»
خلیفه در مرداد سال ۱۴۰۰ متهم شد که اطلاعات پرسنلی اعضای نیروهای مسلح بریتانیا را از سیستم وزارت دفاع این کشور به دست آورده است؛ اطلاعاتی که میتوانست برای انجام یک حمله تروریستی مورد استفاده قرار گیرد.
او همچنین به نقض قانون اسرار رسمی در طول بیش از سه سال یعنی بین اردیبهشت ۱۳۹۸ تا دی ۱۴۰۰ از طریق جمع‌آوری یا به اشتراک‌‌گذاری اسناد و اطلاعاتی متهم شد که میتوانست به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم، برای «دشمن» مفید باشد.
خلیفه در ادامه اظهارات خود در دادگاه وولیچ گفت پس از رسیدن به استانبول ترکیه، به عوامل جمهوری اسلامی اعلام کرد از سفر هوایی به ایران بسیار می‌ترسد زیرا عمر هواپیمای مورد نظر «۳۰ سال» است.
خلیفه افزود دلیل واقعی انصرافش از سفر به تهران، نه ترس از هواپیما، بلکه نگرانی او از واکنش مقام‌های جمهوری اسلامی به مدارک «کاملا ساختگی» این نظامی پیشین بوده است.
به گفته او، اگر عوامل حکومت ایران می‌دانستند که مدارکی که خلیفه در اختیار آن‌ها گذارده، واقعی نیستند، این موضوع میتوانست عواقب «خطرناکی» به همراه داشته باشد.
پلیس بریتانیا پیش‌تر مدارکی «کاملا جعلی» در اتاق این سرباز یافته بود که به نمایندگان پارلمان و به مقام‌های ارشد نظامی و امنیتی این کشور نسبت داده شده بودند.
خلیفه در دادگاه وولیچ گفت پس از بازگشت به بریتانیا، به رابط اصلی خود در ایران اعلام کرده «بسته‌ای» از مدارک را در اختیار عوامل جمهوری اسلامی قرار داده است.
او اضافه کرد اما این موضوع واقعیت نداشت و او «قطعا» بسته‌ای را به آن‌ها تحویل نداده بود.
خلیفه روز ۱۵ شهریور سال ۱۴۰۲ موفق شد از زندان وندزورث فرار کند اما تنها سه روز بعد مجددا بازداشت شد.
روزنامه گاردین در آن زمان نوشت او با بستن خود به زیر ون حمل غذا، توانست از دید ماموران امنیت مخفی بماند و به‌راحتی از زندان خارج شود.
خلیفه در دادگاه وولیچ همچنین به اتهام نگهداری از ۱۲ عکس از دستورات ارتش بریتانیا در تلفن همراه خود پاسخ داد و گفت این تصاویر «اسکرین‌شات‌هایی از یک سیستم ارتباط داخلی» ارتش بودند که از طریق پیام‌رسان واتس‌اپ، از سوی یکی از فرماندهان به‌عنوان دستور برای خلیفه و سایر سربازان ارسال شده بودند.
این در حالی است که از استفاده از واتس‌اپ برای انتقال دستورات نظامی در بریتانیا مجاز نیست.
خلیفه افزود فرمانده «حوصله نداشت پیام واقعی را بنویسد» و به همین دلیل، چند اسکرین‌شات را برای زیرمجموعه خود فرستاده بود.
او همچنین مدعی دریافت فهرستی در واتس‌اپ شد که در آن اطلاعات سربازانی که به درجه گروهبانی ارتقا یافته بودند، وجود داشت، از جمله اطلاعات ۱۵ نفر در نیروی ویژه ارتش بریتانیا.
خلیفه این موضوع را به «نقص» سیستم امنیتی وزرات دفاع منسوب کرد و گفت پس از جست‌وجوی نام خانوادگی هر سرباز، «یک فهرست طولانی از اطلاعات» ظاهر می‌شد.
او جمع‌آوری اطلاعات نیروهای ویژه به‌منظور قرار دادن آن‌ها در اختیار «تروریست‌ها» را رد کرده و می‌گوید تنها ضعف امنیتی سامانه وزارت دفاع را شناسایی کرده است.
بر اساس گزارش‌ها از دادگاه خلیفه در روز ۱۸ مهر، او پیش‌تر به سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا پیشنهاد داده بود به‌عنوان جاسوس دوجانبه برای این سرویس کار کند، اما قبل از آن با یک رابط سپاه پاسداران تماس گرفته بود.
کن مک‌کالوم، مدیر‌کل سازمان امنیت داخلی بریتانیا، موسوم به ام‌آی‌فایو، در مهرماه سال گذشته با اشاره به «اقدامات خصمانه جمهوری اسلامی در خاک بریتانیا» گفت مقابله با تهدیدات تهران از اولویت‌های اصلی لندن به شمار می‌رود.
