تصاویر ماهواره‌ای از حمله اسرائیل به پایگاه ساخت و پرتاب موشک سپاه در شاهرود
آسوشیتدپرس با استناد به تصاویر شرکت ماهواره‌ای پلنت‌لبز گزارش داده حمله بامداد پنج آبان اسرائیل به ایران احتمالا به یک پایگاه استراتژیک سپاه پاسداران در شاهرود استان سمنان آسیب جدی زده است که از آن احتمالا برای ترکیب و ریخته‌گری سوخت جامد موشک‌های بالستیک استفاده می‌شود.
بر اساس این گزارش، جمهوری اسلامی پیش‌تر درباره فعالیت پایگاه موشکی شاهرود اطلاع‌رسانی نکرده بود.
مقام‌های جمهوری اسلامی، در خبرهای منتشر شده پس از حمله اسرائیل نیز تنها از استان‌های تهران، ایلام و خوزستان به‌عنوان اهداف عملیات اسرائیلی‌ها نام بردند و به شاهرود اشاره‌ای نکردند.
به گفته آسوشیتدپرس، این حمله ممکن است توان سپاه پاسداران را در تولید موشک‌های بالستیک سوخت جامدی که به آن برای بازدارندگی در برابر اسرائیل نیاز دارد، محدودتر کند.
تهران مدت‌ها به این زرادخانه موشکی متکی بوده است، چرا که به دلیل تحریم‌های غرب، امکان خرید سلاح‌های پیشرفته‌ای را ندارد که مشابهش از سوی اسرائیل و همسایگان عرب خلیج فارس از ایالات متحده خریداری شده است.
یک‌شنبه شش آبان نیز تصاویر ماهواره‌ای دیگر پلنت‌لبز از اماکنی در ایران منتشر شده بود که اسرائیل به آنها حمله کرد و در نتیجه این حملات آسیب جدی دیده‌اند.
این اهداف شامل سایت‌های تولید موشک، تاسیسات ترکیب‌کننده سوخت موشک و اماکن توسعه تسلیحات هسته‌ای در حوالی تهران مانند خجیر، پارچین و طالقان است.
تخریب ساختمان اصلی پایگاه شاهرود
جمهوری اسلامی می‌گوید سرعت این دو موشک می‌تواند به ۱۵ برابر سرعت صوت برسد و از هر دو در حملات تهران به اسرائیل استفاده شده است.
تصاویر ماهواره‌ای پلنت‌لبز که آسوشیتدپرس تحلیل کرده نشان می‌دهند ساختمانی اصلی در مرکز فضایی شاهرود تخریب شده و سایه اسکلت باقی‌مانده آن قابل مشاهده است.
چندین خودرو در اطراف محل تخریب دیده می‌شوند که احتمالا متعلق به مقاماتی هستند که برای بررسی خسارات به پایگاه شاهرود آمده‌اند. همچنین تعدادی خودرو، بیشتر از حالت عادی، در ورودی اصلی سایت پارک شده‌اند.
بر اساس تصاویر به نظر می‌رسد که سه ساختمان کوچک در جنوب سازه اصلی و یک آشیانه دیگر در شمال شرقی ساختمان اصلی نیز ظاهرا آسیب دیده است.
بنا بر این گزارش، طی ماه‌های اخیر در پایگاه شاهرود ساخت‌وساز د رجریان بوده و ساختمان‌هاو سیلوهای جدیدی ساخته شده‌اند.
تهران تاکنون هدف قرار گرفتن شاهرود را تایید نکرده اما با توجه به خسارات وارد شده به چندین سازه، به نظر می‌رسد که حمله اسرائیل شامل ضربات دقیق به این پایگاه بوده است.
تصاویر با وضوح پایین که پس از حمله گرفته شده‌اند، نشانه‌هایی از خسارات در سایت را نشان می‌دهند که پیش از حمله وجود نداشته‌اند و این امر احتمال آسیب دیدن آنها را بر اثر حمله موشکی اسرائیل تقویت می‌کند.
فابیان هینز، کارشناس موشکی و پژوهشگر در موسسه بین‌المللی مطالعات راهبردی که در زمینه ایران تحقیق می‌کند به آسوشیتدپرس گفت با توجه به اینکه این ساختمان بزرگ با خاکریزهای خاکی احاطه شده بود، نشان می‌دهد که با مواد منفجره قوی سر و کار داشته است و برای همین پایگاه شاهرود احتمالا مرکز فعالیت‌های ترکیب و ریخته‌گری سوخت جامد بوده است.
به گفته او، جعبه‌های بزرگی که در کنار ساختمان اصلی در تصاویر دیده می‌شوند احتمالا متعلق به موتور موشک‌های بالستیک «خیبرشکن» و «فتاح ۱» هستند.
ایران می‌گوید این موشک‌ها قادر به رسیدن به سرعت ۱۵ ماخ، یعنی ۱۵ برابر سرعت صوت هستند. گفته شده از این موشک‌ها در دو حمله ایران علیه اسرائیل در سال جاری استفاده شده است.
نگرانی‌های آمریکا درباره برنامه فضایی سپاه پاسداران
ارزیابی تهدید جهانی جامعه اطلاعاتی ایالات متحده در سال ۲۰۲۴هشدار داد ادامه برنامه توسعه حامل‌های پرتاب ماهواره ایران «زمان لازم برای تولید» یک موشک بالستیک قاره‌پیما را کاهش می‌دهد، زیرا از فن‌آوری مشابهی استفاده می‌کند.
آسوشیتدپرس نوشته موشک‌های بالستیک قاره‌پیما می‌توانند برای پرتاب سلاح‌های هسته‌ای استفاده شوند و ایران اکنون پس از فروپاشی توافق هسته‌ای خود با قدرت‌های جهانی، در حال تولید اورانیوم نزدیک به سطح درجه تسلیحاتی است.
رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بارها هشدار داده است که تهران به اندازه کافی اورانیوم غنی‌شده برای «چندین» سلاح هسته‌ای در اختیار دارد، اگر تصمیم به تولید آنها بگیرد.
جمهوری اسلامی همواره انکار کرده است که به دنبال سلاح‌های هسته‌ای است و می‌گوید برنامه فضایی آن، مانند فعالیت‌های هسته‌ای‌اش، صرفا برای مقاصد غیرنظامی است. پارچین، یکی از دو پایگاه نظامی نزدیک تهران که اسرائیل هدف گرفت، و یکی از ساختمان‌های آن تخریب شد از جمله تاسیسات مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران است.
به گفته هینز: «مانند برنامه هسته‌ای ایران، شما خود سیستم را نمی‌سازید، بلکه تمام فن‌آوری را تحت پوشش یک برنامه غیرنظامی توسعه می‌دهید.»سپس، ایران می‌تواند تصمیم بگیرد که به دنبال سلاح برود یا از دانش خود به عنوان یک ابزار چانه‌زنی با غرب بر سر تحریم‌های بین‌المللی استفاده کند.
