هکتور همان حسین است؛ افشاگری بلومبرگ درباره امپراتوری پسر شمخانی در صادرات نفت و کالا
بلومبرگ در گزارشی نوشت که گروه میلاووس در دبی که حسین شمخانی، پسر علی شمخانی، مشاور خامنه‌ای و دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی، گرداننده ارشد آن است، میلیاردها دلار از فروش کالاها از مقصد ایران، روسیه و برخی کشورهای دیگر به دست آورده است.
بلومبرگ روز جمعه، ۹ شهریور، نوشت وقتی دو سال پیش گروه میلاووس یک طبقه را در یک برج مجلل دبی اجاره کرد، کمتر کسی نام این شرکت را شنیده بود. با این حال، ظرف چند ماه، این شرکت نفوذ زیادی در بازارهای جهانی انرژی به دست آورد و از آن به عنوان یکی از سلطان‌های فروش نفت ایران در سراسر جهان یاد می‌شود.
بر اساس این گزارش که از اظهارات بیش از ۱۲ منبع مطلع تهیه شده، پسر شمخانی در بالاترین سطوح مدیریتی این شرکت قرار دارد، ولی تعداد کمی از تاجران هویت واقعی حسین شمخانی اطلاع دارند و او را فقط با نام «هکتور» می شناسند.
همچنین حتی تعداد کمی از تاجران به‌طور کامل ابعاد گسترده شبکه بین‌المللی او را درک می‌کنند.
به گفته افرادی که به‌طور مستقیم از فعالیت‌های حسین شمخانی اطلاع دارند، امپراتوری شمخانی مقادیر قابل توجهی از صادرات جهانی نفت خام ایران و روسیه را در دست دارد.
بر اساس اظهارات منابع مطلع، شرکت‌های موجود در شبکه او همچنین نفت و محصولات پتروشیمی کشورهای غیر تحریمی را می‌فروشند و گاهی اوقات نفت خام از حوزه‌های مختلف را مخلوط می‌کنند و بنابراین حتی خریدارانی که بشکه‌ها را آزمایش می‌کنند، ممکن است نتوانند کشور مبدا را شناسایی کنند.
گزارش بلومبرگ بر اساس مصاحبه با بیش از ۳۶ نفر که با عملیات شبکه شرکت‌های شمخانی – چه در داخل و چه در خارج از ایران – آشنایی دارند و همچنین بر پایه اسنادی که به رویت بلومبرگ رسیده، تهیه شده است.
بلومبرگ نوشت که فعالیت‌های پسر شمخانی همچنین نشان‌دهنده افزایش همکاری بین تهران و مسکو است؛ آن هم در شرایطی که قدرت‌های جهانی، تحریم‌ها علیه هر دو کشور را تشدید کرده‌اند.
قدرت یافتن شمخانی همچنین نشان‌دهنده پدید آمدن اقتصاد در سایه و ناوگان نفتی «سیاه» پس از آغاز مناقشه اوکراین است.
این خبرگزاری افزود که واشینگتن برای محدود کردن این تجارت با چالش‌هایی مواجه است. حسین شمخانی تحت تحریم‌های آمریکا نیست و قانون امارات متحده عربی شرکت‌ها را از خرید نفت خام ایران یا روسیه منع نمی‌کند.
همچنین برخی از افراد مطلع به بلومبرگ گفتند که نهادهای موجود در شبکه شمخانی تجارت قابل توجهی با خریداران چینی انجام می‌دهند و بسیاری از این معاملات به یوان و فراتر از محدوده تحریم‌های آمریکا است.
افراد مطلع گفتند که با این حال، ایالات متحده قبلا کشتی‌هایی را که گمان می‌رود تحت کنترل شمخانی هستند، تحریم کرده و دفتر تحقیقات فدرال و وزارت خزانه‌داری آمریکا در حال بررسی بخش‌هایی از شبکه تجاری او از جمله میلاووس هستند که در داخل سیستم دلاری تجارت می‌کنند.
محمد الهاشمی، مدیر عامل میلاووس، در پاسخ به بلومبرگ گفت که این شرکت هیچ ارتباطی با شمخانی ندارد.
حسین شمخانی نیز در بیانیه‌ای که از سوی وکیلش صادر شده، با اشاره به اینکه او عمدتا در زمینه لجستیک فعالیت می‌کند، گفت: «من آن طور که بلومبرگ گزارش داده در صنعت کالا دخالتی ندارم. در مورد تجارت، من در کشورهایی فعالیت می‌کنم که تحت تحریم نیستند.»
به گفته افراد آشنا و بروشور میلاووس که بلومبرگ آن را بررسی کرده، نفوذ شمخانی به حدی گسترده است که محصولات عرضه شده از سوی نهادهای موجود در شبکه او به شرکت‌های بزرگ جهانی مستقر در ایالات متحده و بریتانیا نیز رسیده است.
سعید آگنجی، محقق ایرانی به بلومبرگ گفت: «شبکه شمخانی را می‌توان یکی از سه شرکت بزرگ نفتی در ایران دانست. آنها یک ناوگان دریایی با ده‌ها نفتکش و تجارت پنهان با شرکت‌های بزرگ نفتی دارند. اگر هر یک از نهادهای آنها تحریم شود، کل بازار نفت مختل می‌شود.»
افرادی که با فعالیت‌های شمخانی آشنا هستند، گفتند که او به‌طور موثر شبکه‌ای به‌هم‌پیوسته از شرکت‌ها را مدیریت می‌کند و شرکت میلاووس در این مجموعه یکی از شرکت‌های مادر محسوب می‌شود.
این افراد آگاه افزودند اطلاعات مربوط به مالکیت تجاری، سهام‌داری و کنترل اطلاعات به‌راحتی قابل پنهان کردن است و سایر مدیران به‌صورت رسمی به عنوان صاحبان و مدیران شرکت‌ها ثبت شده‌اند.
حسین شمخانی که در تهران به دنیا آمده، اکنون دهه پنجم زندگی خود را سپری می‌کند.
بر اساس اطلاعات پروفایل آرشیو شده لینکدین شمخانی، او تحصیلات دانشگاهی خود را در مسکو و بیروت به انجام رساند و پس از بازگشت به تهران، مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مدیریت کسب و کار اخذ کرد.
حسین شمخانی گفته است: «پدرم هرگز هیچ ارتباطی با فعالیت‌های تجاری من نداشته و ندارد.»
سال گذشته، ایران اینترنشنال گزارش داد که حسین شمخانی با استفاده از رانت پدر، سالانه بیش از یک میلیارد دلار از تجارت نفت، گاز و پتروشیمی ایران سود می‌برد.