با وجود زخمی شدن زنان، سازمان زندان‌ها ضرب و شتم در اوین را تکذیب کرد
در پی انتشار خبر حمله روز ۱۶ مرداد گارد اوین و مجروح شدن تعدادی از زنان زندانی سیاسی، سازمان زندان‌ها اعلام کرد که زندانیان معترض با وجود خشونت پرسنل حفاظت زندان مورد ضرب و شتم قرار نگرفته‌اند.
روابط عمومی سازمان زندان‌ها با صدور اطلاعیه‌ای بدون اشاره به دلیل اعتراض زندانیان و با متهم کردن نرگس محمدی، نوشت تعدادی از زندانیان به سمت افسر نگهبانی هجوم برده و پس از شکستن قفل در حیاط قصد خروج از بند را داشتند که پرسنل زندان آنها را بازگرداندند.
این گزارش با بیان اینکه دو نفر از زندانیان به دلیل استرس ناشی از «سر و صدا و هیاهوی سایر همبندیان خود» دچار تپش قلب و استرس شدند، افزود: «پس از چکاپ اولیه بهداری بازداشتگاه یکی از آنان به داخل بند عودت و زندانی دیگر جهت اطمینان به مراکز درمانی بیرون زندان اعزام شد.»
سازمان زندان‌ها در اطلاعیه خود نوشت آنها پس از معاینات انجام‌شده به زندان بازگشته و حال عمومی هر دو مساعد است.
رضا اکوانیان، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر، در مصاحبه با ایران‌اینترنشنال گفت سازمان زندان‌ها با وجود ثبت جراحات و کبودی‌های تن زنان زندانی از سوی دو تن از پزشکان زندان، گزارش‌های منتشر شده از جزئیات ضرب‌وشتم زندانیان و فیلم دوربین‌های مداربسته زندان، اقدام به تکذیب خشونت علیه زندانیان از سوی ماموران گارد زندان کرده است.
ایران‌اینترنشنال روز پنج‌شنبه ۱۸ مرداد در گزارشی نوشت که در پی هجوم گارد حفاظت زندان اوین به زنان زندانی سیاسی معترض به اعدام رضا رسایی، دست‌کم ۱۷ زندانی مجروح شدند یا از حال رفتند.
بر اساس این اطلاعات، وریشه مرادی، سمانه اصغری، ریحانه انصاری‌نژاد، سارینا جهانی، محبوبه رضایی، نرگس محمدی و پریوش مسلمی شماری از زندانیانی هستند که روز ۱۶ مرداد با حمله ماموران گارد حفاظت زندان زخمی شدند.
نسرین خضری جوادی، رعنا کورکور، نرگس محمدی، سروناز احمدی و حورا نیکبخت نیز از جمله زندانیانی هستند که به دلیل فشار عصبی ناشی از حمله ماموران از حال رفتند.
پس از آن خانواده محمدی در بیانیه‌ای با اشاره به آسیب‌دیدگی جسمی و حمله عصبی تعدای از زندانیان معترض پس از حمله نیروهای امنیتی به آنها نوشت که نرگس پس از چند ضربه مشتی که از سوی مردان نهادهای نظامی و امنیتی به قفسه سینه او وارد شد، دچار حمله تنفسی و درد در ناحیه سینه شد و در حیاطِ زندان روی زمین افتاد.
خانواده محمدی با تاکید بر اینکه پزشکان نوبت در دو نوبت آثار برجای‌مانده از ضرب و شتم، کبودی و کوفتگی بر تن این فعال حقوق بشر را ثبت کردند، در بیانیه خود اضافه کردند: «ما نگران هستیم که ماموران امنیتی و عوامل زندان با آگاهی کامل از وضعیت گرفتگی و استنت رگ قلب نرگس، با وارد کردن ضربه به سینه او به دنبال اتفاق ناگواری بودند.»
ایران‌اینترنشنال در گزارش روز پنج‌شنبه خود نوشت که نرگس محمدی در پی حمله ماموران دچار مشکل قلبی و تنفسی شد و اکنون دست‌ها و قفسه سینه‌‌اش دچار کبودی و کوفتگی است.
در بخشی از این گزارش اشاره شد که دست‌کم ۱۵ تن از زنان زندانی محبوس در بند زنان اوین، با وجود آسیب‌دیدگی در نقاط مختلف بدن، کماکان از رسیدگی مناسب پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم هستند.
شیرین عبادی، برنده نوبل صلح با انتشار مطلبی در حساب اینستاگرام خود با اشاره به حمله گارد زندان به بند زنان زندان اوین نوشت: «جان نرگس محمدی، سروناز احمدی و تمام زندانیان سیاسی در زندان‌های مختلف، در خطر است.»
این حقوق‌دان با بیان اینکه آنها تاوان تمامیت‌خواهی سیری‌ناپذیر جمهوری اسلامی را پرداخت می‌کنند، از رسانه‌ها، فعالین سیاسی و مدنی و نهادهای بین‌المللی خواست: «چشم‌شان را از تغییرات واهی که قرار است دولت جدید جمهوری اسلامی به وجود بیاورد به سمت انسان‌هایی برگردانند که به دنبال تغییر واقعی بوده و هستند.»
او با اشاره به افزایش شمار اعدام‌ها در هفته‌های اخیر و صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی نوشت: «اجرای حکم اعدام رضا رسایی، شهروند بی‌گناه، نیز شاهدی دیگری بر این مدعی است که جمهوری اسلامی شمشیر را از رو بسته است.»
حمله ماموران به زنان زندانی از جمله نرگس محمدی در شرایطی صورت گرفت که کمیته راهبردی ائتلاف بین‌المللی «آزادی نرگس»، روز ۱۲ مرداد با انتشار بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی شدید و هشدار درباره وخامت وضعیت سلامت این فعال حقوق بشر زندانی، خواستار آزادی فوری و دسترسی کامل و مستقل او به خدمات درمانی شد.
بند زنان اوین که از آن با عنوان خط مقدم «زن، زندگی، آزادی» یاد می‌شود، اکنون حدود ۷۰ زندانی سیاسی را در خود جای داده است.
این بند در هفته‌های گذشته بارها شاهد حرکت‌های اعتراضی از جمله تحصن و اعتصاب غذای زندانیان در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام بود.
ایران‌اینترنشنال روز ۱۳ مرداد در گزارشی خبر داد دفتر بند زنان زندان اوین ۳۷ تن از زنان زندانی سیاسی این بند را از حق ملاقات با خانواده محروم کرد.
این محرومیت به دلیل تحصن شبانه در سوم و ششم مرداد در حیاط زندان، در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی اعمال شد.