توصیه روزنامه خراسان به تغییر استراتژی بازدارندگی موشکی در مقابل اسرائیل
مقامهای ایرانی کماکان به سبب قتل اسماعیل هنیه، رییس دفتر سیاسی حماس در سفر به تهران، اسرائیل را به حمله موشکی تهدید میکنند اما دو روزنامه اصولگرای چاپ تهران میگویند ایجاد ناامنی در داخل اسرائیل میتواند پاسخ موثرتری برای این مساله باشد.
روزنامه خراسان که به اصولگرایان سنتی متمایز از تندروها منتسب است، در مقالهای در روز سهشنبه ۱۶ مرداد استدلال کرد پاسخ موشکی تهران به حمله اسرائیل به مجتمع سفارت ایران در دمشق در اردیبهشت ماه مناسب بود اما ماهیت حمله اخیر اسرائیل با آن حمله متفاوت است و به همین دلیل پیشنهاد میکند این بار نیروهای نیابتی ایران با تمرکز بر حمله به نقاطی در تلآویو در اسرائیل، ناامنی ایجاد کنند.
بر این اساس، جبهه مقاومت باید از اتکای خود به بازدارندگی موشکی بکاهد.
جالبتر آن است که روزنامه خراسان بر این نکته تاکید میکند که پاسخ به اسرائیل از هر گونه که باشد، نباید از درون مرزهای ایران انجام شود.
روزنامه اصولگرای سنتی جمهوری اسلامی هم در مقالهای که روز چهارشنبه ۱۷ مرداد منتشر کرد میگوید ایران قطعا باید انتقام قتل هنیه را بگیرد اما نباید در دامی که اسرائیل برایش گسترده است، بیفتد.
به گفته جمهوری اسلامی، درباره این که «نتیجه عملی و ملموس» چیست، مباحث گستردهای وجود دارد اما اولین و روشنترین نکته این است: «ضربهای معادل آنچه دشمن انجام داده را بتوانیم به او بزنیم و او را از ادامه دادن به جنایت بازداریم.»
این روزنامه میافزاید حمله موشکی اردیبهشت ماه جمهوری اسلامی به اسرائیل نتوانست به هدف بازدارندگی دست یابد و از همین رو اسرائیل بدون هراس به قتل هنیه در تهران مبادرت کرد.
جمهوری اسلامی مینویسد: «انتقام واقعی، آن است که مقابله به مثل کنیم. اگر از خودمان بپرسیم در همین ۱۰ ماه گذشته که رژیم صهیونیستی دهها نفر از فرماندهان جبهه مقاومت که چندین نفر از آنان ایرانی هستند را به شهادت رسانده، ما چند نفر از فرماندهان و رهبران این رژیم را به هلاکت رساندهایم، چه جوابی داریم؟ به رخ کشیدن قدرت نظامی خوب است اما تاکنون بازدارندگی نداشته است.»
تنها معدودی از رسانههای دولتی و تحلیلگرانی که در ایران مجاز به کار هستند اذعان کردهاند حمله موشکی ماه اردیبهشت تهران آسیب قابل توجهی به اسرائیل وارد نکرد اما افکار عمومی ایران از این واقعیت به خوبی آگاه است و در فضای مجازی موشکهای سپاه و ادعاهای اغراقآمیز درباره آنها به فراوانی تمسخر میشود.
برخی حتی این موشکها را «آبگرمکنهای پرنده» نامیدهاند و به کنایه میگویند باید همیشه آنها را پیش از استفاده جوشکاری کرد.
روزنامه خراسان با این استدلال که استراتژی موشکی ایران دیگر نمیتواند پاسخ مناسبی باشد نوشت: «اکنون منطقه و محور مقاومت موظف به ارائه پاسخی درخور به رژیم اسرائیل هستند.»
این روزنامه بلافاصله افزود که در شرایط کنونی باید دادن پاسخ در اولویت قرار گیرد «اما با چند ملاحظه» که مهمترین آنها این است: نباید عملیات موشکی یا پهپادی باشد و نیز نباید از خاک ایران انجام شود.
تشخیص اینکه بردیا عطاران، نویسنده مقاله که به عنوان پژوهشگر مسائل غرب آسیا معرفی شده، نظرات خود را بیان کرده یا مقاله را تحت هدایت مقامهای دولتی یا یک جناح سیاسی خاص به نگارش درآورده، دشوار است. با این حال، فراخوانی برای پرهیز ایران از دخالت مستقیم، به ویژه در حالی که رهبر جمهوری اسلامی خواستار پاسخ است، حائز اهمیت است.
همانگونه که در پستهای فضای مجازی دیده میشود، ایرانیان میپرسند چرا ایران باید به دنبال یک رویارویی پرهزینه با اسرائیل و شاید حتی ایالات متحده باشد؟
بسیاری در عین حال یک جنگ احتمالی با اسرائیل را تهدیدی برای بقای رژیم به شمار میآورند و این احتمال از نظر رهبران جمهوری اسلامی نیز پنهان نمانده است.
مقاله روزنامه خراسان همچنین استدلال میکند که حمله موشکی و پهپادی ایران در اردیبهشت، در نمایش توانایی سلاحهای ایرانی در رسیدن به اسرائیل موفق بود. با این حال این مقاله میگوید تکرار همان عملیات متضمن فایده بیشتری نیست و به جای آن، رهبران گروههای نیابتی جمهوری اسلامی را به اتخاذ تاکتیکها و استراتژیهای تازهتری برای آسیب رساندن به اسرائیل ترغیب میکند.
پیشنهاد ایجاد ناامنی در تلآویو بدون اتکا به موشکهای ایرانی ممکن است اشارهای باشد به عملیاتهایی از گونه تروریستی، مانند آنچه گروههای فلسطینی در گذشته - هر چند بدون موفقیت استراتژیک - انجام دادهاند.
با این حال برای کسانی در ایران، از جمله خودیهای رژیم که به هزینههای غیرقابل تحمل یک جنگ جدی واقف هستند، تمرکز بر موضوعات دیگری اهمیت دارد.
بسیاری از ایرانیان معتقدند تا زمانی که تنش بالا با اسرائیل ادامه داشته باشد، امید تهران برای از سرگیری مذاکرات با ایالات متحده کمرنگ بوده و کشور ناگزیر از تحمل هزینههای سنگین تحریمها خواهد ماند.