نقش محوری پروتئین ریلین در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر
یافتههای سه پژوهش نشان میدهد پروتئین «ریلین» از مغز انسان در برابر آلزایمر و سایر بیماریهای مرتبط با پیری محافظت میکند.
پروتئین ریلین که یک گلیکوپروتئین مهم برای عملکرد مغز انسان است، به تداوم حافظه و تفکر در مغز بیماران کمک میکند اما چگونگی انجام این عمل هنوز برای دانشمندان مشخص نیست. این پروتئین همچنین در فرآیند تشکیل مغز در اوایل حیات هر فرد نقشی کلیدی دارد.
گلیکوپروتئین ترکیبی متشکل از پروتئین و کربوهیدرات است.
بر اساس نتایج این تحقیقات، کاهش سطح ریلین با افزایش آسیبپذیری نورونها ارتباط مستقیم دارد.
لی-هویی تسای، استاد دانشگاه اِمآیتی و مدیر موسسه یادگیری و حافظه پیکووِر در همین رابطه اعلام کرد شواهد فزایندهای وجود دارد که حاکی از آن است ریلین به عنوان یک «عامل محافظ» در مغز عمل میکند.
او افزود گمان میبرد این کشف، گامی مهم در مسیر پیشگیری از آلزایمر به شمار میرود.
بر پایه این تحقیقات، تلاشها برای تولید دارویی با هدف تقویت ریلین یا بهبود عملکرد آن در بدن انسان شدت گرفته است.
جوزف آربولدا-ولاسکز، استاد دانشگاه پزشکی هاروارد هم تایید کرد این پروتئین میتواند عامل پیشگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر باشد.
او افزود اکنون ابرازهای لازم برای تحقق این موضوع فراهم شده است.
پیشتر نقش ریلین در جلوگیری از ابتلای یک مرد کلمبیایی به آلزایمر خبرساز شده بود.
این مرد به صورت ژنتیکی مستعد ابتلا به آلزایمر بود. بر اساس تحقیقات دانشمندان، اعضای خانواده او دارای ژنی بودند که باعث میشد در سنین میانسالی به این بیماری دچار شوند.
به گفته آربولدا-ولاسکز، زوال شناختی این افراد در دهه پنجم زندگی آنان آغاز میشد و آنها در اواخر دهه پنجم یا اوایل دهه ششم حیاتشان به زوال عقل کامل مبتلا میشدند.
این مرد کلمبیایی اما در دهه هشتم زندگی خود دچار زوال عقل شد و نهایتا در ۷۴ سالگی درگذشت.
بررسیها نشان داد او به دلیل داشتن ژنی نادر که سازنده ریلین است، از زوال عقل در امان مانده بود.
هرچند این تحقیق تنها در خصوص یک فرد انجام شده بود، اما توجه دانشمندان مغز و اعصاب را به خود جلب کرد و زمینهساز پژوهشهای بعدی در خصوص نقش محوری این پروتئین در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر شد.
در فروردینماه سال جاری، گروهی از دانشمندان در بریتانیا از آغاز انجام آزمایش خون برای تشخیص آلزایمر خبر دادند و گفتند این تحول میتواند نشانهای خوشبینانه از بروز «پیشرفتی واقعی» در زمینه درمان این بیماری باشد.
محققان دانشگاه آیکان در نیویورک هم در خردادماه روش جدیدی را برای کاهش سرعت پیشرفت یا حتی توقف آلزایمر شناسایی کردند.
پژوهش آنها که بر نقش سلولهای آستروسیت و پروتئین پلکسین-B1 در آسیبشناسی آلزایمر تمرکز دارد، بینشهای ارزشمندی درباره سلولهای مغزی ارائه میدهد و راه را برای درمانهای نوآورانه هموار میکند.