کامران شیخه، زندانی کُرد، در زندان مرکزی ارومیه اعدام شد
سایت‌های خبری هه‌نگاو و کردپا گزارش دادند کامران شیخه، زندانی کُرد اهل سنت، بامداد پنج‌شنبه چهارم مرداد در زندان مرکزی ارومیه اعدام شد.
سایت‌های خبری هه‌نگاو و کردپا گزارش دادند کامران شیخه، زندانی کُرد اهل سنت، بامداد پنج‌شنبه چهارم مرداد در زندان مرکزی ارومیه اعدام شد.
شیخه به همراه شش نفر دیگر که پیش‌تر اعدام شدند، به دست داشتن در قتل امام جمعه مسجد خلفای راشدین در مهاباد متهم بودند.
انتقال شیخه، آخرین فرد بازمانده از یک جمع هفت نفره محکوم به اعدام به سلول انفرادی، به نگرانی از خطر اجرای حکم اعدام او دامن زده بود.
اردیبهشت ماه امسال، سازمان عفو بین‌الملل با ابراز نگرانی از انتقال شیخه به سلول انفرادی، نسبت خطر فوری اعدام او هشدار داده بود.
عفو بین‌الملل از جامعه جهانی خواسته بود حکومت جمهوری اسلامی را برای توقف اعدام در ایران، بی‌درنگ تحت فشار قرار دهد.
شیخه، همراه شش نفر دیگر به نام‌های قاسم آبسته، خسرو بشارت، انور خضری، فرهاد سلیمی، داوود عبداللهی و ایوب کریمی، نزدیک به ۱۵ سال پیش بازداشت شدند و به گزارش سازمان‌های حقوق‌بشری، در جریان «روندی غیرحقوقی، ناشفاف و مغایر با قواعد آیین دارسی منصفانه و متاثر از اراده نهادهای امنیتی» به اعدام محکوم شدند.
شیخه، ۴۰ ساله و شهروند اهل شهر مهاباد بود که بهمن ۱۳۸۸، پس از احضار به دادستانی انقلاب در این شهر و معرفی خود، همراه آبسته و خضری بازداشت شد.
ماموران اداره اطلاعات مهاباد پیش‌تر و در فاصله آذر تا بهمن ۸۸ چهار تن دیگر از این جمع (بشارت، سلیمی، عبداللهی و کریمی) را بازداشت کرده بودند.
پیش از این و در پاییز سال ۱۴۰۲، یکی از دوستان خضری که به شرط حفظ هویتش با ایران‌اینترنشنال صحبت کرد، تایید کرد: «انور (خضری) با این اعتقاد که کاری نکرده که منجر به بازداشت شود، بی‌هیچ هراسی پس از دریافت احضاریه، خودش به دادستانی مهاباد مراجعه کرد تا پیگیر علت احضار شود و مطمئن بود پس از بازجویی در دادستانی به خانه برمی‌گردد.»
این هفت نفر که ابتدا به عضویت در یک گروه سلفی متهم شده بودند، پس از بازجویی اولیه در اطلاعات مهاباد به ارومیه منتقل شدند و تا پاییز ۱۳۸۹ در انفرادی‌های بازداشتگاه اطلاعات ارومیه زیر بازجویی بودند.
بر اساس گزارش سازمان‌های حقوق بشری و نامه‌هایی که چند نفر از آن‌ها پس از انتقال به بند عمومی منتشر کردند، در این مدت به این افراد اجازه تماس با خانواده‌هایشان داده نشد و به شدت شکنجه شدند.
این هفت زندانی کُرد عقیدتی، آبان ۱۳۸۹ به زندان اوین منتقل شدند و پس از پنج ماه نگهداری در انفرادی‌های بندهای ۲۴۰ و ۲۰۹ اوین، پنجم فروردین ۱۳۹۰ به بند ۳۵۰ این زندان منتقل شدند و در نهایت بعد از ۲۰ روز به زندان رجایی‌شهر فرستاده شدند.
اعدام شیخه در حالی انجام شد که سازمان عفو بین‌الملل روز ۱۶ فروردین در یک گزارش تحقیقی با عنوان «نگذارید ما را بکشند»، از اعدام ۸۵۳ نفر در ایران در سال ۲۰۲۳ خبر داد و آن را در هشت سال گذشته بی‌سابقه دانست.
آنتونیو گوترش، دبیر‌کل سازمان ملل متحد نیز در گزارش آبان ۱۴۰۲ خود به مجمع عمومی این سازمان درباره نقض حقوق بشر در ایران، نسبت به سرعت و رشد نگران‌‌کننده اجرای احکام اعدام هشدار داده بود.
