ادامه اخراج استادان دانشگاه و بازنشستگی اجباری دو استاد دانشگاه خوارزمی

در ادامه کنار گذاشته شدن و اخراج استادان برخی دانشگاه‌ها، رسول رسولی‌پور و سیدحسین سراج‌زاده، استادان دانشگاه خوارزمی به دلیل حمایت از دانشجویان معترض یا تفکرات مستقل، به صورت اجباری از کار بازنشسته شدند.

روزنامه اعتماد پنج‌شنبه ۱۴ تیرماه با انتشار گزارشی نوشت رسولی‌پور، استاد فلسفه دین دانشگاه خوارزمی که حدود پنج سال تا بازنشستگی فرصت داشت و سیدحسین سراج‌زاده، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی، هفته اول تیرماه امسال وادار به کناره‌گیری از تدریس شده‌اند.

به نوشته اعتماد، سراج‌زاده از امضاکنندگان بیانیه‌های حمایت از دانشجویان معترض در پاییز ۱۴۰۱ و رسولی‌پور، از منتقدان سیاست‌های آموزشی و یک استاد مستقل است.

کنار گذاشتن این استادان دانشگاه در حالی صورت گرفته که سخنگوی وزارت علوم، یک روز بعد از برگزاری مناظره تلویزیونی شامگاه دوشنبه میان مسعود پزشکیان و سعید جلیلی، نامزدهای جانشینی ابراهیم رئیسی برای ریاست جمهوری، با انتشار متنی نوشت: «اظهارات یکی از کاندیداها و ادعای اخراج و بازنشسته کردن اساتید به دلیل اعتراض، در دولت سیزدهم خلاف واقع است.»

وزارت بهداشت هم سه‌شنبه ۱۲ تیرماه با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «ادعای یکی از کاندیداهای محترم انتخابات در خصوص بازنشستگی اساتید دانشگاه‌ها در دولت سیزدهم بر مبنای رویکردهای سیاسی، صراحتا خلاف واقع و در ادامه زنجیره اتهام‌زنی است.»

روزنامه اعتماد گزارش خود نوشته موج گسترده حذف استادان غیر همسو با تفکرات دولت سیزدهم، از نیمه دوم ۱۴۰۱ آغاز شد و صدها استاد که در حمایت از دانشجویان معترض به کشته شدن مهسا ژینا امینی کلاس‌های درس خود را تعطیل کردند یا بیانیه‌هایی خطاب به مسئولان نوشتند و بابت تاثیرات منفی تنگ‌تر شدن حلقه آزادی بیان هشدار دادند، از زمستان ۱۴۰۱ با تبعات انتقادات خود مواجه شدند.

تعلیق از تدریس، قطع شدن حقوق ماهانه، حذف شدن از فهرست مدرسان دانشگاه، حذف شدن کد استادی، دریافت حکم بازنشستگی اجباری و پیش از موعد قانونی، متهم شدن به رکود علمی، تمدید نشدن قرارداد تدریس، انفصال از تدریس، احضار شدن به کمیته انضباطی برای پاسخ دادن به پرونده‌های تشکیل شده از سوی مسئولان حراست دانشگاه‌ها، وادار شدن به امضای توبه‌نامه برای پس گرفتن حمایت خود از دانشجویان معترض، برخی از نمونه‌هایی از فشار بر استادان معترض است که در گزارش اعتماد به آنها اشاره شده است.

اعتماد در گزارش خود با بیان این‌که به نظر می‌رسد در روزهای پایانی فعالیت دولت سیزدهم، مسئولان وزارت علوم و وزارت بهداشت می‌خواهند با شتاب هر چه بیشتر و به هر طریق ممکن، کارنامه خود را از هر لکه سیاهی پاک‌سازی کنند، نوشت: «هدف‌گذاری برای خالص‌سازی دانشگاه‌ها با اسم رمز بازنشستگی، ناکارآمدی علمی، پایان قرارداد همکاری، رکود علمی، مهم‌ترین لکه‌های این کارنامه نه‌چندان مفصل است.»

کارن ابری‌نیا، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه، اردیبهشت‌ماه امسال در گفت‌وگو با و‌ب‌سایت خبرآنلاین گفت سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و انواع و اقسام محدودیت‌ها و محرومیت‌ها برای استادان ایجاد شد.

به گفته ابری‌نیا، این محدودیت‌ها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.

و‌ب‌سایت خبرآنلاین در بهمن ماه ۱۴۰۲ هم با انتشار یک اینفوگرافی گزارش داد روند اخراج استادان دانشگاه در دولت ابراهیم رئیسی همچنان ادامه دارد.

اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» در ایران، با جان باختن مهسا ژینا امینی، زن ۲۲ ساله کُرد ایرانی در شهریور ۱۴۰۱ پس از دستگیری به دست عوامل گشت ارشاد آغاز شد.

این اعتراضات فورا به یک خیزش سراسری در ایران تبدیل شد و دانشجویان و استادان دانشگاه به صف معترضان پیوستند.

جمهوری اسلامی همزمان با سرکوب دانشجویان معترض، سرکوب استادان دانشگاه حامی دانشجویان معترض را نیز آغاز کرد.