آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا این هفته اعلام کرد که چهار ابزار وویجر یک، دورترین فضاپیما از زمین پس از یک مشکل رایانه‌ای در آبان ۱۴۰۲، کار خود را از سر گرفتند.
این تیم برای اولین بار در فروردین ۱۴۰۳ مجددا اطلاعات معنی‌داری را از وویجر یک دریافت کرد و اخیرا به آن دستور داد تا دوباره مطالعه محیط خود را آغاز کند.
ابزارهای وویجر برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد امواج پلاسما، میدان‌ها و ذرات مغناطیسی طراحی شده‌اند.
وویجر یک و دو فضاپیماهای دوقلویی بودند که با فاصله چند هفته به سوی اعماق آسمان پرتاب شدند.
وویجر یک
وویجر یک در ۱۴ شهریور ۱۳۵۶ پرتاب شد و اولین فضاپیمایی بود که توانست هنگام عبور از نزدیکی مشتری و زحل تصاویری با جزئیات جدید از این سیارات ارسال کند.
این تصاویر شامل حلقه‌های زحل، قمرهای گالیله‌ای و طوفان عظیم موسوم به «لکه سرخ» مشتری بزرگ بود.
وویجر یک همچنین یک حلقه نازک در اطراف مشتری و چندین قمر زحل را کشف کرد.
وویجر دو
دو هفته قبل از وویجر یک، در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۳۵۶ پرتاب شد اما مسیر آن با وویجر یک تفاوت داشت.
وویجر دو تنها فضاپیمایی است که از کنار چهار سیاره مشتری، زحل، اورانوس و نپتون عبور کرد.
تصاویر و داده‌های ارزشمند وویجر دو برای اولین بار حلقه‌هایی در اطراف اورانوس و نپتون را مستند کرد و اطلاعاتی درباره میدان‌های مغناطیسی و جو این سیارات به دست آورد.
وویجر دو در سال ۱۳۹۷ وارد فضای میان‌ستاره‌ای شد.
پیام طلایی
کاوشگر‌های وویجر یک و دو هر کدام صفحه‌ای طلایی با اطلاعاتی از تمدن زمینی را حمل می‌کنند که بر روی آنها پیام‌هایی از زمین برای موجودات فضایی که ممکن است در آینده آن را پیدا کنند وجود دارد.
این دیسک‌ها حاوی صداها، تصاویر، موسیقی و پیام‌های خوشامدگویی به زبان‌های مختلف از جمله فارسی است و هدف از نصب آنها، نمایش تنوع فرهنگی و زیستی زمین به هر گونه حیات هوشمند فضایی است.
پایان ارتباط نزدیک است
پیش‌بینی می‌شود ماموریت وویجر یک تا سال آینده ادامه داشته باشد، پس از آن مولدهای انرژی دیگر قادر به تامین انرژی لوازم علمی وویجر یک نیستند.
وویجر یک همچنین اولین فضاپیمایی است که به مرزهای منظومه شمسی رسید و در سال ۱۳۹۰ وارد فضای میان‌ستاره‌ای شد.
این فضاپیما هم اکنون بیش از ۲۴/۱۴ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد و هر لحظه از زمین دورتر می‌شود.