وزارت خزانه‌داری آمریکا پنجشنبه هفتم تیر اعلام کرد سه شرکت کشتیرانی که در شهرهای دوبی، شارجه و عجمان امارات متحده عربی مستقر هستند و ۱۱ کشتیِ مرتبط با جمهوری اسلامی را در فهرست تحریم‌های «دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی» این وزارت‌خانه قرار داده است.
بنا بر اعلام این وزارت‌خانه، کشتی‌های تحریم شده با پرچم کشورهای پاناما، گابن، کومور، باربادوس، سنت کیتس و نویس، و جزایر کوک تردد می‌کردند.
همزمان با انتشار بیانیه وزارت خزانه‌داری آمریکا، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا در شبکه اجتماعی ایکس نوشت این تحریم‌ها «در پاسخ به تشدید فعالیت‌های هسته‌ای ایران و همکاری نکردن [تهران] با آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای» وضع شده‌اند.
به نوشته بلینکن، این تحریم‌ها تجارت نفت و پتروشیمی جمهوری اسلامی را هدف قرار داده‌اند و نشان می‌دهند: «ما به استفاده از همه ابزارهای موجود برای جلوگیری از دست‌یابی ایران به سلاح هسته‌ای متعهد هستیم.»
یافته‌های تازه‌ترین گزارش محرمانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حاکی از آن است که جمهوری اسلامی میزان ذخیره اورانیوم غنی‌شده خود را افزایش داده است.
بر اساس این گزارش، حکومت ایران در حال حاضر بیش از ۱۴۲ کیلوگرم اورانیوم با غنای ۶۰ درصدی در اختیار دارد که در مقایسه با گزارش پیشین آژانس بین‌المللی در بهمن‌ماه سال گذشته، جهشی ۲۰ کیلوگرمی را نشان می‌دهد.
شورای حکام ۱۶ خرداد قطعنامه پیشنهادی بریتانیا، فرانسه و آلمان را درباره برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی با ۲۰ رای موافق، ۱۲ رای ممتنع و دو رای مخالف به تصویب رساند.
در این قطعنامه از حکومت ایران خواسته شده تا همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را بهبود بخشد و ممنوعیت ورود «بازرسان مجرب» آژانس را لغو کند.
اقدام واشینگتن برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه تهران یک روز پس از آن صورت گرفت که مورگان اورتگاس، سخنگوی پیشین وزارت خارجه آمریکا در مصاحبه‌ای اختصاصی با ایران‌اینترنشنال، از مواضع دولت جو بایدن در قبال جمهوری اسلامی انتقاد کرد و اتخاذ رویکردی سخت‌گیرانه‌تر از سوی ایالات متحده را برای جلوگیری از دست‌یابی حکومت ایران به سلاح هسته‌ای ضروری دانست.
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، پنجم اردیبهشت بر ادامه برنامه هسته‌ای حکومت ایران تاکید کرد و تحریم‌ها را زمینه‌ساز «شکوفایی استعدادها» و بروز «ظرفیت‌های داخل کشور» دانست.
مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ۲۸ خرداد هشدار داد از زمان امضای برجام در سال ۲۰۱۵، برنامه هسته‌ای تهران به طور قابل توجهی توسعه یافته است.
به گفته رافائل گروسی، حکومت ایران قادر به تولید آخرین نسل از سانتریفیوژها، ساخت تاسیسات جدید و دست زدن به اقداماتی «بسیار فراتر از این‌ها» است.