پس از انتشار اخباری در مورد به تعویق افتادن امضای توافق‌نامه جامع جمهوری اسلامی و روسیه، آندری رودنکو، معاون وزیر امور خارجه روسیه،گفت: «مسکو انتظار دارد در آینده بسیار نزدیک توافق‌نامه جدیدی را برای همکاری همه‌جانبه با ایران امضا کند.»

او در مصاحبه‌ای با خبرگزاری دولتی ریا روسیه که روز سه شنبه ۵ تیر منتشر شد، افزود: «ما انتظار داریم که این توافقنامه در آینده بسیار نزدیک امضا شود، زیرا کار بر روی متن در حال حاضر رو به پایان است و تمام عبارات لازم پیدا شده است.»

در اوایل ماه ژوئن، وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد که کار بر روی توافق همکاری همه‌جانبه موقتاً به حالت تعلیق درآمده است.

در پی این اظهارنظر، مقام‌های جمهوری اسلامی گفتند که هیچ وقفه‌ای در آماده‌سازی پیمان جدید وجود ندارد.

با این همه، ضمیر کابلوف، رییس اداره دوم آسیایی وزارت امور خارجه روسیه، مشخصا در این باره گفت علت تعلیق در پیشبردن قرارداد همکاری همه‌جانبه با ایران «مشغله‌های انتخاباتی» علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، است. روسیه پیشنهاد‌های متقابل خود را برای تنظیم توافق‌نامه برای ایران فرستاده و منتظر پاسخ تهران است.

در همین حال، روزنامه هم‌میهن نیز در روز سه‌شنبه ۲۲ خرداد، خبری را منتشر و سپس حذف کرد که در آن گفته شده بود روسیه هم‌زمان با کاندیداتوری مسعود پزشکیان در انتخابات ۱۴۰۳، در اقدامی مغایر با عرف دیپلماتیک، توافق جامع ایران و روسیه را تعلیق کرده است.

در همان روز، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه و کابلوف، در اظهاراتی جداگانه از توقف کار بر روی توافق‌نامه مشترک ایران و روسیه خبر دادند و دلیل آن را «برخی مشکلات اداری از طرف ایران» عنوان کردند.

همان روز کاظم جلالی، سفیر جمهوری اسلامی در روسیه این خبر را تکذیب کرد.

او گفت در ترجمه اظهارات کابلوف به فارسی اشتباه شده است.

علی باقری کنی، سرپرست وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی هم روز ۲۳ خرداد این خبر را تکذیب کرد و گفت توافق در حال «بررسی کارشناسی بین دو طرف» است.

انتشار اخبار ضد و نقیض در این زمینه، بار دیگر مساله نفوذ بی‌سابقه چین و روسیه در ساختار قدرت در جمهوری اسلامی را پررنگ کرد و از جمله سوالاتی را در مورد مداخله احتمالی روسیه در انتخابات ریاست جمهوری، پس از کشته شدن ابراهیم رئیسی در سقوط هلی‌کوپتر را مطرح ساخته است.

به گزارش خبرگزاری دولتی تاس روسیه، ایران و روسیه در سال ۲۰۰۱ یک قرارداد استراتژیک ۲۰ ساله امضا کردند که به طور خودکار در سال ۲۰۲۰ به مدت پنج سال تمدید شد. هر دو طرف همچنین در سال ۲۰۲۰ توافق کردند که روی یک پیمان جدید کار کنند که جایگزین سند قدیمی شود.

بر اساس متنی که در وب‌سایت کرملین منتشر شده، پیمان ۲۰۰۱، از جمله خواستار همکاری در پروژه‌های امنیتی، انرژی، از جمله استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای و ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای، صنعت و فناوری بود.

جزییات بسیار کمی در مورد توافق‌نامه جامع جدید منتشر شده است. پس از آغاز حمله نظامی روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ و تحریم‌های متعاقب آن علیه مسکو، روسیه و جمهوری اسلامی روابط خود در عرصه‌های نظامی، انرژی و تجارت گسترش داده‌اند.

روسیه همچنین از پهپادهای ساخت ایران در حملات خود به اوکراین استفاده می‌کند و این امر، انتقاد غرب را به دنبال داشته است.