جامعه جهانی بهائی درباره افزایش آزار و اذیت زنان بهائی در ایران هشدار داد
ده‌ها زن بهائی در ایران در سه ماه گذشته احضار شده‌اند و هدف برخورد خشونت‌بار دستگاه قضایی جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند. جامعه جهانی بهائی در بیانیه‌ای درباره احتمال صدور احکام زندان طولانی برای ۶۵ زن بهائی هشدار داد و گفت آنان در معرض بی‌رحمی و خشونت سیستم قضایی قرار گرفته‌اند.
در این بیانیه اعلام شد از اواسط اسفند ماه، از مجموع ۸۵ نفر از بهائیانی که به دادگاه احضار یا زندانی شده‌اند، حدود سه‌چهارم یعنی ۶۵ نفر، زن بوده‌اند.
جامعه جهانی بهائی تاکید کرد این زنان با احضار به دادگاه و روبه‌رو شدن با «اتهام‌های کیفری بی‌اساس» که منجر به سال‌ها زندان می‌شود، از خانواده‌های خود جدا شده و در معرض بی‌رحمی و خشونت سیستم قضایی ایران قرار گرفته‌اند.
از اول فروردین ۳۳ زن بهائی در استان‌های اصفهان و مازندران به دادگاه احضار شده‌اند.
در پاییز سال گذشته نیز ۱۶ زن بهائی در اصفهان بازداشت شدند.
در همان زمان ۲۶ بهائی که ۱۶ نفر آن‌ها زن بودند، مجموعا به ۱۲۶ سال زندان محکوم شدند.
در فروردین ماه نیز کیفرخواست پرونده ۱۵ زن بهائی ساکن بهارستان اصفهان از سوی دادسرای اصفهان صادر شد.
مژگان پورشفیع، نسرین خادمی، آزیتا رضوانی خواه، شعله آشوری، مژده بهامین، بشری مطهر، سارا شکیب، سمیرا شکیب، رویا آزادخوش، نوشین همت، شورانگیز بهامین، ساناز راسته، مریم خورسندی، فیروزه راستی نژاد و فرخنده رضوان پی، به «تبلیغ علیه نظام» و «مشارکت در انجام فعالیت تبلیغی و آموزشی انحرافی» متهم شده‌اند.
در ماه‌های گذشته برای تعدادی از زنان بهائی احکام زندان طولانی مدت صادر شده است. از جمله انیسا فنائیان، شهروند بهائی، در اسفند ماه به ۱۶ سال زندان محکوم شد.
در فروردین ماه نیز نسیم ثابتی، شهروند بهائی، ساکن مشهد، برای اجرای حکم سه سال و هشت ماه زندان احضار شد.
پس از انقلاب سال ۵۷ تعداد زیادی از زنان بهائی اعدام و زندانی شده‌اند.
جامعه جهانی بهائی سال گذشته کمپینی با عنوان «داستان ما یکی‌ست» را برای بزرگداشت زنان بهائی اعدام شده راه‌اندازی کرد.
سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو درباره این کمپین گفت: «چهار دهه پیش، زمانی که حکومت ایران ۱۰ زن و دختر را به‌خاطر اعتقاد به آیین بهائی در شیراز به طرزی بی‌رحمانه اعدام کرد، فکر می‌کرد که نام آن‌ها را از تاریخ پاک می‌کند.»
در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲، ۱۰ زن بهایی از جمله مونا محمودنژاد، نوجوان ۱۷ ساله، در شیراز اعدام شدند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر روز ۱۳ فروردین گزارشی درباره چندین دهه سرکوب نظام‌مند بهائیان با عنوان «چکمه روی گردنم؛ جنایت مقامات ایران در آزار و اذیت بهائیان ایران» منتشر کرد.
در این گزارش تاکید شد که اقدامات جمهوری اسلامی علیه بهائیان در ۴۰ سال گذشته در حیطه «جنایت علیه بشریت» قرار می‌گیرند.
دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد که در چهار دهه گذشته، نقض زنجیره‌ای حقوق بهائیان تحت هدایت ارشدترین مقام‌های حکومت و ذیل ایدئولوژی جمهوری اسلامی که تخاصم شدیدی با پیروان آیین بهائی دارد، ادامه یافته است.