محمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی، شرایط دشوار کاری پزشکان در ایران را یکی از دلایل رشد قابل توجه آمار خودکشی در میان این گروه دانست.
میرخانی گفت: «زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به شدت آسیب‌پذیر می‌کند.»
او فضای کاری پزشکان در بیمارستان‌ها را «پادگانی» توصیف کرد و افزود این شرایط به‌ویژه برای دستیاران پزشکی (رزیدنت‌ها) سخت‌تر است.
به گفته میرخانی، دستیاران پزشکی «گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آن‌ها را دچار افسردگی می‌کند.»
او به افت جایگاه پزشکان در جامعه و برخوردهای خشن بیماران و همراهان آن‌ها با پزشکان اشاره کرد و گفت امنیت این گروه در محیط کار کاهش یافته است.
(به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبه‌رو می‌شوید که از جمله‌ها و عبارت‌هایی نشان‌دهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده می‌کنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت می‌کنند یا فردی مورد اعتماد، درباره نگرانی‌هایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر می‌کنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.)
در روزهای اخیر و پس از انتشار خبر خودکشی سمیرا آل‌سعیدی، دانشیار روماتولوژی و عضو مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، بار دیگر زنگ خطر درباره نبود امنیت روانی در میان اعضای کادر درمان به صدا درآمد.
محمد عبدوس، پزشک در واکنش به مرگ خودخواسته آل‌سعیدی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرس‌های فراوان کاری هستند.»
عبدوس افزود آل‌سعیدی یک روز قبل از خودکشی، قصد خود را برای انجام این کار با همکارانش در میان گذاشته بود اما آن‌ها موضوع را جدی نگرفته بودند.
در دی‌ماه سال گذشته، نیما شهریارپور، متخصص طب اورژانس اعلام کرد بر اساس پژوهش‌های انجام شده، آمار خودکشی در میان اعضای جامعه پزشکی، بین ۳/۱ تا پنج برابر افزایش یافته است.
او افزود برای نمونه از میان ۱۴ هزار دستیار پزشکی در کشور، سالانه ۱۳ نفر به طور میانگین دست به خودکشی می‌زنند.
در اوایل فروردین‌ماه مرگ خودخواسته پرستو بخشی، پزشک طرحی متخصص قلب منجر به واکنش‌های بسیاری شد. او که در زمان مرگ تنها ۳۵ سال سن داشت، با خوردن دارو به زندگی خود پایان داد.
هادی یزدانی، فعال رسانه‌ای حوزه پزشکی روز ۱۲ فروردین اتفاقات منجر به خودکشی این پزشک را نمونه‌ای از «ظلم و تحقیر سیستماتیک» اعضای کادر درمان در وزارت بهداشت خواند.