کارگران پارس جنوبی و کارکنان شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب تجمع اعتراضی کردند
هم‌زمان با افزایش مشکلات اقتصادی در ایران، تجمعات اعتراضی صنفی ادامه‌دار دارد. روز شنبه ۳۰ دی ماه شماری از کارکنان قراردادی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب در اهواز تجمع اعتراضی کردند. هم‌زمان جمعی از کارگران پالایشگاه‌های پارس جنوبی دست به اعتصاب زده و در محل کار خود تجمع کردند.
بر اساس ویدیوها و اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، نیروهای قرارداد مدت موقت وزارت نفت، روز شنبه روبه‌روی دفتر مدیرعامل مناطق نفت‌خیز جنوب در اهواز تجمع اعتراضی برگزار کردند.
این تجمع در اعتراض به «اجرا نشدن مصوبه شورای اداری و استخدامی صنعت نفت در دی ۱۴۰۰ (فوق‌العاده تخصصی و مخصوص) و دروغ‌گویی مسوولان وزارت نفت درباره اجرای آن» برگزار شد.
«اصلاح فرمول محاسبه پاداش بهره‌وری مشابه کارکنان مدت معین» و «اصلاح فرمول اضافه‌کاری بر اساس تبصره یک ماده ۳۶ قانون کار» از دیگر مطالبات کارکنان مناطق نفت‌خیز جنوب است.
پیش از این و در آبان ماه امسال، جمعی از بازنشستگان و کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب واقع در اهواز دست به تجمع اعتراضی زدند.
تجمع اعتراضی کارگران پالایشگاه‌های پارس جنوبی
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از تجمع کارگران پالایشگاه‌های اول، سوم، پنجم ،ششم، هفتم، هشتم، نهم، دهم و دوازدهم پارس جنوبی در روز شنبه ۳۰ دی ماه خبر داد.
بر اساس این گزارش، کارگران این پالایشگاه‌ها از ساعت هفت صبح با شرکت در تجمعات اعتراضی از انجام کار خودداری کردند.
به نوشته این تشکل صنفی، این کارگران در پیام‌هایی اعلام کردند تا رسیدن به خواسته‌های خود و پاسخ‌گو شدن مسوولان و مدیران، بر ساعات و روزهای تجمعات خود خواهند افزود.
کانال شورای سازماندهی اعتراضات کارگران غیر رسمی (ارکان ثالث) در این باره نوشت: «تلاش‌های مدیران داخلی و حراست پالایشگاه‌ها برای متفرق کردن کارگران با شکست مواجه شده و کارگران در برابر آن ایستادگی کرده‌اند.»
کارگران معترض پالایشگاه‌های پارس جنوبی خواسته‌های خود را «حذف شرکت‌های پیمانکاری، اجرای کامل طرح طبقه‌بندی مشاغل، بهره‌مندی از نفت-گاز کارت، بن‌کارت و اعمال مرخصی دو به دو برای کارگران پشتیبانی» عنوان کرده‌اند.
پالایشگاه‌های گاز پارس جنوبی، مجموعه‌ای از ۱۴ پالایشگاه گازی است که در اطراف شهرهای عسلویه، کنگان و تنبک در استان بوشهر واقع شده‌اند.
عدم رسیدگی به مطالبات صنفی و معیشتی کارگران و برگزاری تجمع‌های اعتراضی در شرایطی است که برخی رسانه‌ها و تحلیل‌گران از حرکت صنایع مادر مانند فولاد و پتروشیمی به سمت رکود خبر می‌دهند.
کاهش نرخ سرمایه‌گذاری، توقف پروژه‌های سرمایه‌گذاری در حوزه‌های فولاد و پتروشیمی و ریزش کم‌سابقه و پیاپی شاخص بورس و «دوپینگ‌های مکرر» از منابع ملی صندوق توسعه ملی از جمله نشانه‌های رکود مورد اشاره ناظران است.
