مرکز مشاوره و آموزش حقوقی دادبان گزارش داد خسرو علی‌کردی، وکیل مدافع فاطمه سپهری در نامه‌ای به رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی از وضعیت وخیم جسمی این زندانی سیاسی در زندان مشهد خبر داد و خواستار آزادی او برای پیگیری درمانش شد.
این وکیل دادگستری در نامه خود نوشت موکلش در مهر ماه امسال به دلیل مسدود شدن عروق قلب، تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته و پس از سپری شدن مدت کوتاهی از انجام جراحی، علی‌رغم وخامت حال، از بیمارستان به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل شد.
به گفته علی‌کردی، هم‌اکنون بر اثر مصرف داروهای تنظیم ضربان بالای قلب، مشکلات متعدد روانی و جسمانی از جمله خواب‌های طولانی ناخواسته، افسردگی و … برای موکلش ایجاد شده است.
وکیل مدافع فاطمه سپهری با تاکید بر اینکه موکلش تا کنون ۱۵ ماه از حبس ۱۰ ساله حبس خود را سپری کرده، از رییس قوه قضاییه خواست تا مقدمات آزادی این زندانی سیاسی را برای بهره‌مندی از خدمات درمانی و امکانات پزشکی فراهم کند.
علی‌کردی از «سه بار عمل جراحی دست چپ و عدم تاثیر جراحی‌های انجام‌شده، از کار افتادن دست چپ، فوریت انجام فیزیوتراپی و مداوا در خارج از زندان، بیماری حاد چشم، ضرورت توقف اجرای حکم مجازات حبس با مد نظر قرار دادن وضعیت بهداشتی غیر‌استاندارد و کیفیت نامطلوب غذای زندان وکیل‌آباد مشهد» به عنوان دلایل ضرورت بهره‌مندی موکلش از خدمات درمانی و امکانات پزشکی نام برد.
این وکیل دادگستری پیش از این نیز بارها در مورد وخامت حال موکل خود هشدار داده است.
فاطمه سپهری که از تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در زندان به سر می‌برد، با حکم شعبه یک دادگاه انقلاب مشهد با اتهامات «همکاری با دول متخاصم» به ۱۰ سال حبس، «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس، «توهین به رهبری» به دو سال حبس و «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شده و با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۱۰ سال حبس برای او قابل اجرا است.
او پیش‌تر و در بهمن ماه ۱۴۰۱ در پرونده‌ای دیگر با حکم دادگاه کیفری مشهد به اتهام «نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی از طریق فعالیت در فضای مجازی و مصاحبه با رسانه‌های خارج از ایران» به یک سال حبس و پرداخت ۲۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شده بود.
فاطمه سپهری یکی از امضاکنندگان نامه درخواست استعفای علی خامنه‌ای است که در اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ با تعلیق محکومیت، از زندان مشهد آزاد شد.
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسوولان زندان‌ها منتشر شده است.
طی این سال‌ها زندانیان سیاسی زیادی از جمله ساسان نیک‌نفس، فعال مدنی، بهنام محجوبی، درویش گنابادی، بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز و جواد روحی، شهروند معترض، در زندان جان خود را از دست دادند و جمهوری اسلامی هیچ مسوولیتی در قبال مرگ آن‌ها که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بوده، نپذیرفت.
اکانت اینستاگرام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، پیش از این گزارش داد از میان ۶۱ زن زندانی سیاسی و عقیدتی در زندان اوین، سه زن مبتلا به بیماری‌های لاعلاج لوپوس، پارکینسون و تومور مغزی، سه زن سابقه ابتلا به سرطان، چهار زن مبتلا به بیماری‌های حاد استخوان و مفاصل و هفت زن مبتلا به بیماری‌های قلبی هستند.