برگزاری مراسم اولین سالگرد شماری از کشته‌شدگان خیزش انقلابی در برخی شهرها
مراسم یادبود نخستین سالگرد شماری از کشته‌شدگان خیزش انقلابی روزهای دوم و سوم آذر در شهرهای مختلف کشور برگزار شد. خانواده و آشنایان این جان‌باختگان در روزهای پنج‌شنبه و جمعه با حضور بر سر مزار آنان، یادشان را گرامی داشتند.
خانواده، نزدیکان و آشنایان شمال خدیری‌پور و شماری از شهروندان، روز سوم آذر محل کشته شدن او را در شهر مهاباد گل‌باران کردند.
شمال خدیری‌پور جوان ۳۲ ساله‌ای بود که به دنبال شلیک نیروهای امنیتی به مردم در اعتراضات مهاباد زخمی شد و پس از انتقال به بیمارستانی در ارومیه، روز سوم آذر سال گذشته جان خود را از دست داد.
یادبود نخستین سالگرد کشته شدن کاروان قادر شکری، سوم آذر ماه با چند روز تاخیر بر سر مزار او در پیرانشهر برگزار شد.
کاروان قادر شاکری نوجوان ۱۶ ساله‌ای بود که روز ۲۹ آبان سال گذشته در جریان خیزش انقلابی ایرانیان با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی کشته شد.
وابستگان به حکومت در یک سال اخیر سنگ مزار این نوجوان را تخریب کرده و رویش رنگ پاشیدند.
روز پنج‌شنبه دوم آذر، سالگرد کشته شدن عاطفه نعامی در اهواز و هیمن آمان در بوکان برگزار شد.
پیکر عاطفه نعامی ۳۷ ساله روز پنج آذر سال گذشته در بالکن خانه‌اش واقع در منطقه عظیمیه کرج پیدا شد و هفتم آذر از سوی ماموران حکومتی و مخفیانه در آرامگاه بهشت آباد اهواز به خاک سپرده شد.
نهادهای امنیتی علت مرگ او را خودکشی اعلام کردند اما خانواده نعامی و کانون حقوق بشر ایران با اشاره به آثار مشهود ضرب و جرح بر بدنش، تاکید کردند او روز ۳۰ آبان به دست حکومت کشته شده است.
هیمن آمان، جوانی ٢۶ ساله و اهل بوکان بود. او روز دوم آذر سال گذشته بر اثر شکنجه شدید به دست ماموران اداره اطلاعات ارومیه جان خود را از دست داد.
آمان چند روز پیش از آن و در جریان خیزش انقلابی ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، با اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای زخمی و روز ٢۷ آبان با یورش ماموران امنیتی به خانه پدری‌اش به شکلی خشونت‌بار بازداشت شده بود.
تاکنون هویت دست‌کم ۵۵۱ معترض از جمله ۶۸ کودک کشته شده در جریان خیزش انقلابی و اعتراضات سال گذشته مشخص شده است.
علاوه بر این، دست‌کم ۲۲ تن از معترضان شامل چهار کودک با مرگ‌هایی مشکوک یا خودکشی جان خود را از دست داده‌اند.
جمهوری اسلامی علاوه بر کشتن صدها شهروند و بازداشت هزاران معترض در جریان خیزش انقلابی، در طول یک سال گذشته خانواده‌های دادخواه را تحت فشار بسیاری قرار داده است.
شماری از خانواده‌های کشته‌شدگان جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ماه‌های گذشته احضار، بازداشت و محاکمه شده‌اند و از سوی دیگر، به آن‌ها اجازه سوگواری و برپایی مراسم بر سر مزار عزیزانشان داده نشده است.