وکیل بهاره هدایت از انتقال او به بیمارستان در سیزدهمین روز اعتصاب غذا خبر داد
زهرا مینویی، وکیل بهاره هدایت، روز سهشنبه ۲۱ شهریور در پستی در شبکه اجتماعی اکس خبر داد که «مطابق اطلاع خانواده» این زندانی سیاسی، او را در سیزدهمین روز اعتصاب غذا، به دنبال وخامت حالش از زندان اوین به بیمارستان منتقل کردهاند.
انتقال بهاره هدایت به بیمارستان در حالی است که درخواستها از او برای شکستن اعتصاب غذایش با وجود تاکید این فعال سیاسی زندانی بر مسیری که انتخاب کرده، ادامه دارد. از جمله این درخواستها، نامه بیش از ۲۰۰ هنرمند، روزنامهنگار و فعال مدنی به بهاره هدایت است که در آن خواستار پایان دادن به اعتصاب غذایش در زندان اوین شدهاند.
در این نامه آمده است: «ما جمعی از سینماگران، روزنامهنگاران، خانوادههای دادخواه، فعالان مدنی و مردم ایران، تجدید عهدت با وجدان عمومی و جنبش مهسا را ارج میگذاریم. جامعه ایران و خانوادههای دادخواه، به تن سالم و روح استوار و آزادیخواهت در مسیر عدالت نیاز دارند.»
ترانه علیدوستی، مانی حقیقی، رخشان بنیاعتماد، جعفر پناهی، محمد رسولاف، مجتبا میرتهماسب، حمید پورآذری، محسن امیریوسفی، صنم حقیقی، شیرین برقنورد، مهوش شیخالاسلامی، مریم پالیزبان، آتنا کامل، غنچه قوامی، صبا شعردوست، نازنین خسروانی، لیلا ارشد، محسن عبدالوهاب، هانی نیرو، مجید برزگر، مینا اکبری، نوشین جعفری، ریحانه طباطبایی و خانوادههای امیرارشد تاجمیر، سعید زینالی و مصطفی کریمبیگی از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
عبدالله مومنی، فعال سیاسی و زندانی پیشین هم با اشاره به نگرانیها درباره وضعیت جسمی هدایت، از او خواست تا به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
هدایت عصر روز ۹ شهریور اعتصاب غذای خود را در اعتراض به مرگ مشکوک جواد روحی در زندان، درخواست برای آزادی الهه محمدی و نیلوفر حامدی، دو خبرنگار زندانی و نیز حمایت از یک سال «مقاومت بیامان زنان آزادیخواه» ایران آغاز کرد.
در روزهای گذشته ۷۰ فعال دانشجویی سابق و فعلی و نیز خانواده روحی با انتشار متنی خطاب به هدایت، از او خواستند به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
هدایت در واکنش به این درخواستها نامهای از اوین منتشر کرد و در آن گفت: «نگران من نباشید. نگران ایران باشید.»
دو روز بعد از انتشار این نامه، زهرا مینویی، وکیل بهاره هدایت خبر داد که او پس از ۱۰ روز اعتصاب غذا، هشت کیلوگرم کاهش وزن داشته و اکنون دچار ضعف شدید و تپش قلب است.
پس از سخنان وکیل هدایت، درخواست چهرههای سیاسی و مدنی از او برای پایان دادن به اعتصاب غذایش ادامه پیدا کرد.
از جمله عبدالله مومنی در حسابهای کاربری خود در شبکههای اجتماعی با ابراز نگرانی درباره وضعیت هدایت، خطاب به او نوشت: «حضورت و فریاد رسایت، امیدی برای جنبش "زن زندگی آزادی"ست که در برابر تاریکاندیشان چراغ زندگی را افروخته است.»
او با اشاره به مبارزههای مدنی بهاره هدایت، یادآور شد که این «دخترِ همواره دلواپسِ ایران» برای دفاع از وجدان جمعی هموطنانش در برابر کارخانه دروغ و جنایت، از جانش مایه گذاشته و در اعتصاب غذاست.
به گفته مومنی، در این مدت شرایط جسمی و وضعیت سلامتی هدایت به خطر افتاده است و تداوم اعتصاب میتواند نگرانیها را بیشتر کند.
بهاره هدایت اما در نامهای که اخیرا منتشر کرد، اعتصاب غذای خود را به مثابه «تجدید عهدی» با وجدان عمومی ایرانیان برای آزادی، خیزش انقلابی ایرانیان در پی کشته شدن مهسا ژینا امینی و نیز احترام به خانوادههای دادخواه و رنجوریشان از سرکوب روزهای اخیر خواند.
اشاره هدایت به موج بازداشت دستکم ۲۱ تن از اعضای خانوادههای کشتهشدگان از سوی حکومت طی یک ماه گذشته و در آستانه نخستین سالگرد قتل حکومتی مهسا ژینا امینی است.
این فعال سیاسی زندانی تاکید کرد اعتصاب غذای او در برابر «ناحقیقتهایی» که حکومت قصد دارد با زور و زنجیر به جای حقیقت قالب کند، «ناچیز» است و در عین حال خطاب به کسانی که خواهان شکستن اعتصاب غذایش شدند، افزود جان و آزادیاش وقتی مهم است که بتواند ذیل «وجدان عمومی جامعه» به تحقق اراده براندازی جمهوری اسلامی اضافه کند.
روز ۱۷ شهریور خانواده جواد روحی با انتشار متنی خطاب به بهاره هدایت نوشتند وجودش برای ملت ایران ضروری است و از او خواستند به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
جواد روحی از معترضان بازداشتی خیزش انقلابی بود که سال گذشته در دادگاه انقلاب مازندران به سه بار اعدام محکوم شد اما حکم او بعدتر از سوی دیوان عالی کشور لغو شد.
روحی در حالی که در زندان منتظر برپایی دادگاه تجدیدنظر خود بود، به شکلی مشکوک جان باخت.
علاوه بر خانواده او، بیش از ۷۰ فعال دانشجویی سابق و فعلی دانشگاههای ایران هم با انتشار نامهای درباره اعتصاب غذای هدایت ابراز نگرانی کرده و گفتند هیچ مبارزه اصیلی بدون اهمیت دادن به جان شهروندان نمیتواند پایدار باشد.
با این حال هدایت از آنان خواست به جای نگرانی برای او «نگران ایران» باشند و تاکید کرد که جمهوری اسلامی رفتنی است اما رفتنش به «کنش سیاسی اندیشیده و مبتنی بر وجدان» وابسته است.
او در حالی بر «وجدان جمعی» تاکید کرد که در نامه پیشین خود مبنی بر آغاز اعتصاب غذا نیز این عبارت را کلیدواژه اصلی اقدام خود معرفی کرده بود.
بهاره هدایت، کنشگر ۴۲ ساله که فعالیت سیاسیاش را با خط فکری اصلاحطلبی از اوایل دهه ۸۰ شمسی شروع کرد و تاکنون سالها زندان از جمله هفت سال حبس بعد از اعتراضها به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ را تحمل کرده، جزو معدود فعالان سیاسی در داخل ایران است که حالا به شکلی علنی از براندازی جمهوری اسلامی صحبت میکند و خواستار آن است.
او در جریان خیزش انقلابی ایرانیان روز ۱۱ مهر ماه در تهران بازداشت شد و بیم آن میرود که نوشتن و انتشار این نامهها در مخالفت علنی با جمهوری اسلامی به اتهامات و مدت حبس او اضافه کند.
هدایت پیشتر و در اواخر خرداد ماه سال جاری هم درباره اختلاف اپوزیسیون به ویژه در خارج از کشور و ضربه آن به جریان خیزش انقلابی هشدار داد و گفت که این نزاع به سرخوردگی در مردم دامن خواهد زد.
او در پایان نامه جدید خود وفاداری به وجدان جمعی را نه «اندرزی اخلاقی» یا راهحل مشکلات پیچیده اپوزیسیون، بلکه از جمله نیازهای سیاسی برای تحقق براندازی و نجات ایران از «منجلاب حکومت تمامیتخواه دینی» دانست.
هدایت اکنون برای تحمل چهار سال حکم حبس بهدلیل اعتراض به سرنگونی هواپیمای اوکراینی از سوی سپاه پاسداران، در زندان اوین محبوس است.