افزایش ابهام‌ها درباره جان باختن جواد روحی و سکوت حکومت درباره ساعت‌های پایانی عمر او
با گذشت چند روز از قتل حکومتی جواد روحی در زندان نوشهر، قوه قضاییه تاکنون هیچ اطلاعات و سندی درباره آنچه در فاصله ساعت پنج و نیم عصر هشتم شهریور تا سه و نیم بامداد روز بعد بر این زندانی خیزش انقلابی گذشت، منتشر نکرده که این ابهامات بر وقوع قتل حکومتی صحه می‌گذارد.
به گزارش مجتبا پورمحسن، عضو هیات تحریریه ایران‌اینترنشنال، در حالی که قوه قضاییه تلاش می‌کند با انتشار فیلم برخی از دوربین‌های مدار بسته، مرگ جواد روحی را طبیعی جلوه دهد، اما اینکه حال این زندانی معترض ۱۷ ساعت پیش از جان باختن خوب بوده، نه تنها دلیلی بر طبیعی بودن مرگش نیست، بلکه پرونده جان باختن او را مشکوک‌تر نیز می‌کند.
مقام‌های جمهوری اسلامی مانند سایر موارد قتل‌های حکومتی قبلی، علت جان باختن مشکوک جواد روحی را «تشنج» عنوان کرده‌اند.
در این میان، رسانه‌های وابسته به سپاه در گزارش‌های مختلف تلاش کرده‌اند جان باختن این زندانی معترض را مرگ طبیعی جلوه دهند. از جمله خبرگزاری قوه قضاییه، میزان، فیلمی از آنچه دیدار رییس زندان نوشهر با زندانیان، از جمله جواد روحی، حدود ۲۴ ساعت پیش از جان باختن او عنوان کرده، منتشر کرده است.
خبرگزاری قوه قضاییه در گزارش خود گفت که حال جواد روحی در این دیدار خوب بوده و هیچ شکایتی نداشته است.
فیلم دیگری نیز از دیدار جواد روحی با خانواده‌اش در زندان منتشر شده که گفته می‌شود ۲۱ دقیقه پیش از دیدار او با رییس زندان بوده است.
پزشکی قانونی تا کنون گزارشی درباره مرگ جواد روحی منتشر نکرده، ولی قوه قضاییه با انتشار سوابق پزشکی او، مدعی شده که این زندانی قبلا مشکل پزشکی داشته است.
مسئولان زندان نوشهر می‌گویند جواد روحی ساعت پنج و نیم عصر هشتم شهریور ماه به بهداری زندان رفته و پس از گزارش علائم بی‌حالی خود، داروی سرماخوردگی دریافت کرده است.
به گفته مسئولان زندان، روحی ساعت سه و نیم بامداد ۹ شهریور در بند دچار تشنج شد و پس از انتقال به بیمارستان جان سپرد.
مشخص نیست زندان نوشهر که فیلم‌های ملاقات جواد روحی با رییس زندان و خانواده‌اش را منتشر کرده، چرا فیلم‌های پنج و نیم عصر تا سه و نیم بامداد را منتشر نمی‌کند و معلوم نیست در آن بازه برای این زندانی خیزش انقلابی چه اتفاقی افتاده است.
از سوی دیگر، تلویزیون جمهوری اسلامی نیز با پخش گزارشی مدعی شد که جواد روحی به شیشه و دیگر مواد روان‌گردان معتاد بوده و متادون مصرف می‌کرده است.
اما فرض صحت این ادعا نیز تناقض‌گویی‌های مقام‌های قضایی را حل نمی‌کند. بر اساس گفته این مقام‌ها، معلوم نیست که آیا جواد روحی ۱۷ ساعت قبل از مرگ سالم بوده یا معتاد و در آستانه مرگ. همچنین مشخص نیست این دو سناریو چه ارتباطی به مرگ ناگهانی این زندانی معترض دارد.
طبق اعلام عفو بین‌الملل، جواد روحی در زندان به شدت هدف ضرب و شتم قرار گرفته و شلاق خورده بود. مسئولان زندان همچنین به او شوک الکتریکی داده و او را در سرمای بسیار شدید نگه داشته بودند و با قرار دادن یخ بر روی بیضه‌های او به مدت ۴۸ ساعت، او را تحت آزار جنسی قرار داده بودند.
طبق اطلاعات عفو بین‌الملل، ماموران سپاه بارها با تفنگ سر جواد روحی را نشانه گرفته و او را تهدید کرده بودند اگر اعتراف نکند، به او شلیک می‌کنند.
به گفته عفو بین‌الملل، جواد روحی در اثر شکنجه دچار عدم کنترل ادرار، آسیب مفصل شانه، اختلال حرکت و اختلال گفتار شده بود و با وجود این، مسئولان زندان از ارائه خدمات درمانی کافی به او جلوگیری می‌کردند.
عفو بین‌الملل خاطرنشان کرد از ژانویه ۲۰۱۰ موارد متعددی را مستندسازی کرده که نشان می‌دهند مسئولان جمهوری اسلامی از انجام تحقیق و تفحص مناسب درباره ده‌ها مرگ مشکوک زندانیانی که طبق گزارش‌های معتبر، تحت شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته بودند، خودداری کرده است.
جواد روحی شهریور سال گذشته و در جریان تجمع اعتراضی مردم در نوشهر بازداشت و از سوی دادگاه انقلاب ساری به «سه بار اعدام» محکوم شد، اما خرداد ماه امسال دیوان عالی کشور این حکم را نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض دادگاه انقلاب ساری ارسال کرد.
روحی ۹ شهریور در حالی جان باخت که با گذشت ۱۰۰ روز از نقض حکمش در دیوان عالی کشور، در بی‌خبری از دادرسی دوباره و تعیین زمان دادگاه، در وضعیتی بلاتکلیف در زندان بود.
به جواد روحی اتهام ارتداد از طریق هتک حرمت به قرآن با آتش زدن آن و توهین به مقدسات هم بسته شده بود.
روحی در طول دوران بازداشتش وکیل انتخابی نداشت اما بنا بر اعلام حبیب‌الله قزوینی، وکیل تسخیری‌اش، طبق تصاویر دوربین مدار‌بسته، او تنها در محل تجمع حضور داشته و هیچ مدرکی دال بر اینکه اموال عمومی را آتش زده و تخریب کرده وجود ندارد و موکلش از سوختن قرآن هم خبر ندارد.
مجید کاوه، وکیل انتخابی روحی هم پس از آن اعلام کرده بود موکلش «ایرادات اساسی و حائز اهمیتی نسبت به تحقیقات مقدماتی داشته است».