بهاره هدایت: حکومت توتالیتر تلاش می‌کند به خاک و خون کشیدن هزاران جوان را عادی جلوه دهد
بهاره هدایت، زندانی سیاسی در اوین در آستانه سالگرد خیزش انقلابی در اعتراض به سرکوب‌ها و جان‌باختن جواد روحی در نامه‌ای که متن آن به ایران اینترنشنال رسیده از اعتصاب غذای خود از پنجشنبه خبر داد. او گفت حکومت توتالیتر تلاش می‌کند به خاک و خون کشیدن هزاران جوان را عادی جلوه دهد.
در نامه بهاره هدایت آمده است: «من به تبعیت از وجدان و برای محافظت از آن، برای آزادی الهه [محمدی] و نیلوفر [حامدی] به عنوان نمادهایی از جنبش سربلند زن، زندگی، آزادی، در اعتراض به کشتن محمدجواد روحی در زندان، و در حمایت از یک سال مقاومت بی‌امان زنان آزادی‌خواه کشورم، از عصر روز پنجشنبه ۹ شهریور دست به اعتصاب غذا می‌زنم. باشد کهاین ادای سهم کوچکی باشد بر آستان آزادی ایران؛ این سرزمین خسته از استبداد.»
او افزود: « در آستانه سالگرد قتل «دختر ایران» مهسا (ژینا) امینی، قاتلانش دست به سرکوب مضاعف زده‌اند تا نام اویی را که «اسم رمز ما» شد از خاطرمان و از وجدانمان بزدایند. چه آنکه خیال می‌کنند نام آزادی زدودنی‌ست و سودای به بند کشیدن وجدان‌ها محقق شدنی.»
این زندانی سیاسی خاطرنشان کرد «حکومت توتالیتر» در تلاش است در آستانه سالگرد مهسا با «دستکاری و مخدوش» کردن وجدان‌ها، «به خاک و خون کشیدن» صدها و هزاران جوان کشور، سرکوب دانشگاهیان و «قلع و قمع» اساتید و دانشجویان و قرار دادن خانواده‌های داغدار «زیر ضرب بی‌امان سرکوب» را عادی جلوه دهد.
بهاره هدایت با اشاره به اتهام همکاری با دولت‌های خارجی علیه نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو روزنامه‌نگار زندانی که خبر جان باختن مهسا امینی را گزارش کردند، این اتهامات را تلاش حکومت برای «به قفس درآوردن همان وجدانی» خواند که این دو روزنامه‌نگار بر مبنای آن وظیفه روزنامه‌نگاری خود را انجام داده بودند.
هدایت افزود: «این وجدان بیدار جمعی‌ست که تا به امروز به محاکمه کشیده شده و در آن سوی میز محکمه، محاکمه‌کنندگان که همان قاتلانند، نشسته‌اند.»
این زندانی سیاسی دربند بودن فعالان سیاسی، مدنی و محیط زیستی را «ترجمه دردمندانه‌ای از وجدان‌های لگدمال‌شده» جامعه ایران و «ناحقیقتی» خواند که جمهوری اسلامی قصد عادی‌سازی آن را دارد.
نامه بهاره هدایت از زندان اوین در حالی منتشر می‌شود که در آستانه سالگرد خیزش انقلابی، جان باختن جواد روحی، بازداشت مهدی یراحی و افزایش سرکوب‌ها علیه فعالان مدنی و خانواده‌های معترضان کشته‌شده، واکنش‌های گسترده‌ای را در سطح داخلی و بین‌المللی به همراه داشته است.
