اخراج مهدی خویی از علامه و بیانیه دانشجویان؛ «تلاش سرسپردگان استبداد برای نابودی دانشگاه»
مهدی خویی، استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه «علامه طباطبایی» از اخراج خود خبر داد. در واکنش، جمعی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی این دانشگاه با انتشار بیانیه‌ای، تعلیق دانشجویان و تهدید و اخراج استادان را «تلاش مذبوحانه سرسپردگان استبداد» برای از بین بردن دانشگاه خواندند.
شامگاه پنج‌شنبه ۲۶ مرداد، مهدی خویی در شبکه اجتماعی اکس (توییتر سابق) نوشت: «من، معلم جامعه‌شناسی در دانشگاه علامه که به کسی باجی نداد و خدایش می‌داند که خود را تنها و فقط به مردم و دانشجو متعهد می‌دید، بعد از هفت سال تدریس، نامه قطع همکاری (اخراج) گرفته‌ام.»
او در ادامه نوشت: «از خانه‌‌ام یعنی دانشگاه در حال رانده شدن هستم و مستاصلم که از این ظلم شکایت به کجا بَرَم.»
در پی انتشار این خبر، جمعی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه با انتشار بیانیه‌ای به اخراج این استاد اعتراض کردند.
آن‌ها دانشگاه و به خصوص دانشکده علوم اجتماعی را «قلب تپنده ایستادگی و مقاومت علیه ظلم» خواندند و با اشاره به اخراج مهدی خویی و آرمین امیر، یادآور شدند که به همین دلیل «تیر ۱۰۰ شعبه سرکوب و ستم» نیز همواره این «قلب رنجور اما تپنده» را نشانه می‌رود.
نویسندگان بیانیه همچنین تعلیق دانشجویان و اخراج استادانِ «جان به در برده از خفقان» را «تلاش مذبوحانه سرسپردگان استبداد برای از میان بردن دانشگاه به عنوان قلب تپنده ایستادگی علیه ظلم» خواندند.
در بخش دیگری از این متن اعتراضی دانشجویان برای اعلام حمایت از مهدی خویی آمده است: «در صورت ملغی نشدن این فرایند در سریع‌ترین زمان ممکن و پایان نیافتن دخالت‌های بی‌جا و امنیتی در زمینه فعالیت اساتید و دانشجویان، از حضور در کلاس‌های درس خودداری خواهیم کرد.»
نویسندگان و امضاکنندگان بیانیه با دادن هشدار درباره «ستاره‌دار» کردن دانشجویان پس از اخراج اساتید، نوشتند: «اجازه نخواهیم داد صندلی دانشجو نیز مانند کرسی استادی، امتیازی انحصاری در اختیار هم‌فکران و کاسه‌لیسان حاکمیت باشد.»
آن‌ها در پایان متن اعتراضی خود، مقام‌های حکومتی را خطاب قرار دادند که: «دانشگاه خانه ماست، نه پادگانی برای قلدری‌های خودسرانه و فراقانونی آقایان. اگر می‌خواهید این خانه را از ما بگیرید، باید بر سرش با صاحبان حقیقی آن زورآزمایی کنید.»
در جریان خیزش انقلابی ایرانیان و در پی همراهی دانشجویان با اعتراضات مردمی، شماری از استادان دانشگاه‌های سراسر ایران به دلیل حمایت از دانشجویان معترض از کار معلق یا اخراج شدند.
با تداوم سرکوب استادان، در روزهای گذشته دست‌کم چهار استاد در دانشگاه‌های فردوسی مشهد، علوم پزشکی ایران و اصفهان به دلیل حمایت از دانشجویان معترض برای ساعاتی بازداشت و از ادامه تدریس منع شدند.
شوراهای صنفی دانشجویان کشور پیش‌تر اخراج سیاسی استادان دانشگاه تنها به اتهام حمایت از دانشجویان را «پروژه تصفیه» خوانده و هشدار داده بود این روند در بلندمدت با تهی ساختن دانشگاه از استادان متعهد و دغدغه‌مند و ارجحیت یافتن معیارهای فشل و غیرآکادمیک، می‌تواند راه ورود نیروهای فاقد وجاهت علمی به دانشگاه را هموار کند.
