راهکار جمهوری اسلامی برای رویارو نشدن کشتی‌گیر ایرانی با حریف اسرائیلی: اضافه‌وزن ۳۰۰ گرمی
یک روز پس از قرعه‌کشى رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جهان در بلگراد، پایتخت صربستان که امیرمحمد یزدانى را مقابل حریفی از اسرائیل قرار داد، رسانه‌ها خبر دادند در مراسم وزن‌کشی، این آزادکار وزن ۷۰ کیلوگرم ایران به دلیل ۳۰۰ گرم اضافه وزن، حضور در رقابت‌ها را از دست داد.
قرعه امیرمحمد یزدانی که در دور اول او را مقابل کشتی‌گیر اسرائیلی قرار داد، باعث شد که از شامگاه بیست و سوم شهریور، او را اولین حذف شده ایران لقب دهند.
ساعاتی پس از مشخص شدن این قرعه، شبکه ورزش صداوسیما به بهانه‌تراشی برای مواجه نشدن یزدانی با حریف اسرائیلی‌اش پرداخت.
در یک گفت‌وگوی تلویزیونی، مجری-کارشناس برنامه از مصدومیت زانوی یزدانی خبر داد و گفت او حتی در راه رفتن مشکل داشته و احتمال دارد نتواند مسابقه بدهد.
ورزش و ورزشکاران در ایران تاکنون از سیاست جمهوری اسلامی برای روبه‌رو نشدن با ورزشکاران اسرائیلی در مسابقات جهانی آسیب‌های زیادی دیده‌اند و حتی محرومیت‌هایی نیز از جمله در جودو برای ایران به همراه داشته است.
آخرین قربانی این سیاست، امیرمحمد یزدانی است که به بهانه اضافه وزن ۳۰۰ گرمی در مراسم وزن‌کشی چهار وزن نخست کشتی آزاد قهرمانی جهان ۲۰۲۲ که صبح امروز برگزار شد، مسابقات جهانی را از دست داد.
پس از پیروزی انقلاب سال ۵۷، ورزشکاران ایرانی دیگر امکان رویارویی با حریفان اسرائیلی را پیدا نکردند.
پس از این که این مسابقه ندادن‌ها با واکنش‌های بین‌المللی روبه‌رو شد، ورزشکاران ایرانی با بهانه‌هایی همچون مصدومیت از رقابت‌ها کناره گرفتند یا تن به باخت‌های عمدی دادند.
تبعات یکی از این باخت‌های عمدی اما محرومیت چهار ساله فدراسیون جودوی ایران پس از ماجرای باخت عمدی سعید ملایی بود.
ملایی، عضو تیم ملی جودوی ایران و قهرمان سابق جودوی جهان، سال ۲۰۱۹ اعلام کرده بود مسئولان جمهوری اسلامی از او خواسته‌اند مقابل حریفش شکست بخورد تا با ورزشکار اسرائیلی روبه‌رو نشود.
سال ۱۳۹۶ نیز علیرضا کریمی، آزادکار وزن ۸۶ کیلوگرم تیم ملی کشتی ایران، برای هم‌گروه نشدن با حریف اسرائیلی به کشتی‌گیر روسیه باخت. او بخت نخست کسب مدال طلای جهان بود اما مربی‌اش در کنار تشک فریاد می‌زد: «علیرضا باید ببازی!»
این فریادها به گوش رسانه‌ها هم رسید و بازتابی گسترده یافت.
رسول خادم، رییس وقت فدراسیون کشتی همان زمان در انتقاد نسبت به این وضعیت از سمت خود استعفا کرد و نوشت: «اگر سیاست کشور به رسمیت نشناختن اسرائیل و عدم مبارزه با ورزشکاران اسرائیلی است، پس پنهانی به حریف قبلی باختن و برای تهیه گواهی بیماری، به درمانگاه‌ها و پزشکان خارج از کشور مراجعه کردن، چه معنایی دارد؟»
خادم در بیانیه‌هایش خطاب به مسوولان جمهوری اسلامی، خواستار پایان بخشیدن به دستور «باید ببازی» شد اما دو سال بعد همین ماجرا برای ورزشکاری دیگر (سعید ملایی)، در رشته‌ای دیگر تکرار شد.