وزیر علوم: در تعلیق دانشجویان اشتباهات زیادی شده است
حسین سیمایی صراف، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت چهاردهم اعلام کرد در پرونده‌های دانشجویان تعلیق شده، اشتباهات زیادی وجود داشته است. او در مورد مهاجرت استادان نیز گفت ۲۵ درصد از اساتید دانشگاه‌های کشور مهاجرت کرده‌اند و این میزان مهاجرت دانشگاهیان را «نگران کننده» خواند.
سیمایی صراف در نشستی با مسئولان بسیج دانشجویی با اشاره به بررسی مجدد پرونده‌های دانشجویان تعلیق شده به دنبال اعتراضات و خیزش «زن، زندگی، آزادی»، اعتراف کرد در پرونده‌های مرتبط با این دانشجویان تعلیق شده اشتباهات زیادی وجود داشته است.
او با تاکید بر این‌که کارشناسان حقوقی بررسی کننده پرونده‌های دانشجویان همان کارشناسان دولت قبل بوده‌اند و عوض نشده‌اند، گفت: «۱۵۰ دانشجوی تعلیقی بودند که مشمول بازنگری شدند.»
سیمایی صراف در این نشست گفت: «اگر جایی اشتباه شده باید برگردیم.»
وزیر علوم پیش‌تر و در روز ۲۶ مهر با بیان این که هیچ دانشجویی در رابطه با خیزش ۱۴۰۱ پرونده قضایی ندارد، از بازگشت همه دانشجویان به کلاس‌هایشان خبر داد و گفت تمام احکام انضباطی صادر شده به این دلیل لغو شده است.
همان زمان روزنامه هم‌میهن با رد صحبت‌های او نوشت دانشجویان تعلیقی به دانشگاه بازنگشتهاند.
به دنبال اعتراضات سراسری و گسترده پس از کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد که به شکل گرفتن خیزشی انقلابی منجر شد، دانشجویان در دانشگاه‌های مختلف کشور با معترضان همراه شدند.
حکومت برای سرکوب دانشجویان معترض، به بازداشت، زندانی کردن، اخراج آنان از دانشگاه یا معلق کردنشان از تحصیل متوسل شد.
مهاجرت گسترده دانشگاهیان
سیمایی صراف به خبرگزاری مهر گفت با ادامه روند مهاجرت دانشگاهیان، افرادی جایگزین این اساتید می‌شوند که شاید از مرتبه علمی ضعیف‌تری برخوردار باشند.
او یکی از عوامل میزان مهاجرت بالای استادان دانشگاه را «مسائل اقتصادی» عنوان کرد و گفت حقوق اساتید در خارج از کشور چهار تا هفت هزار دلار است اما در ایران به سختی به هزار دلار می‌رسد.
این اظهارات وزیر علوم در حالی است که ۳۰ شهریور ۱۴۰۲، احمد بخارایی، مدیر گروه جامعه‌شناسی سیاسی انجمن جامعه‌شناسان، درباره اخراج اساتید و مهاجرت دانشگاهیان، به سایت دیده‌بان ایران گفت: «از شما می‌خواهم که کلمه مهاجرت را استفاده نکنید و به جای آن بگویید فرار.»
او اضافه کرد: «آنچه اهمیت دارد جاذبه مقصد نیست بلکه دافعه مبداء است.»
