با ۲۵۳ رای موافق؛ احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان دولت پزشکیان شد

مجلس شورای اسلامی، با ۲۵۳ رای به احمد دنیامالی، وزیر پیشنهادی مسعود پزشکیان برای ورزش و جوانان، رای اعتماد داد. دنیامالی که ششمین وزیر ورزش دولت جمهوری اسلامی است، امروز در دفاع از برنامه‌های خود، با تاکید بر حجاب اجباری زنان ورزشکار، ورزش را ابزار جنگ نرم دانست.

دنیامالی در دهه ۸۰ و ۹۰، به مدت ۹ سال رئیس فدراسیون قایقرانی بود. دنیامالی رییس هیات مدیره باشگاه ملوان بندرانزلی هم بوده است. در زمان حضور او در ملوان، تیم فوتبال زنان این باشگاه، منحل شد.

دنیامالی که یکی از نزدیکان قالیباف، رییس مجلس محسوب می‌شود، همیشه با حمایت محمد خاتمی و اصلاح‌طلبان و با حضور در لیست آنها وارد انتخابات شورای شهر و مجلس شده است. هرچند که در هر انتخاباتی پای قالیباف درمیان بوده، از جمله انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، بدون پرده‌پوشی از او حمایت کرده است.

حتی در شورای شهر چهارم، درحالی که با لیست اصلاح‌طلبان وارد پارلمان شهری شد، اما در برابر محسن هاشمی، کاندیدای اصلاح‌طلبان شورا برای شهرداری، به قالیباف رای داد.

ورزش ایران؛ گرفتار فرسودگی، فساد، عقب‌ماندگی، فقر، انزوا

احمد دنیامالی درحالی وزارت ورزش را از کیومرث هاشمی تحویل می‌گیرد که شکاف میان ورزشکاران ایرانی با حکومت به بالاترین حد خود در ۴۵ سال گذشته رسیده است؛ در المپیک ۲۰۲۴ پاریس که امروز به پایان می‌رسد، ۱۴ نفر از تیم پناهندگان کمیته بین‌المللی المپیک، ایرانی بودند، سه ورزشکار ایرانی با پرچم کشورهای دیگر رقابت کردند و حداقل یکی از ورزشکاران تیم ایران (رضا علیپور) تهدید به مهاجرت کرد.

وضعیت زیرساختی ورزش ایران در یکی از بزرگترین چالش های بزرگ وزیر ورزش خواهد بود؛ ایران هیچ ورزشگاهی مناسب نه تنها مسابقات بین‌المللی، حتی مناسب دیدارهای داخلی هم ندارد؛ برگزاری لیگ برتر فوتبال در فصل جدید، یکی از چالش‌های فدراسیون فوتبال است، تیم‌های لیگ برتری ورزشگاه استاندارد ندارند، در تهران که بیشترین تمرکز تیم‌های فوتبال ایران را دارد، هیچ ورزشگاه استانداردی وجود ندارد و حداقل استقلال و پرسپولیس بازی‌های خود را در شهرهای دیگر برگزار می‌کنند. فدراسیون فوتبال هم مجبور شده بازی تیم ملی را به اصفهان ببرد.

علاوه بر این حتی المپین‌های ایران هم ورزشگاه مناسبی برای تمرین نداشتند‌ همه آنها پیش از المپیک پاریس، درباره کمبودهای فاجعه‌بار، گلایه کرده اند.

از سوی دیگر، ورزش ایران گرفتار فساد مالی و روابط مافیایی گسترده‌ای شده است؛ پرونده فساد مالی بزرگ در فوتبال هنوز لایه‌های پنهان و افشانشده بسیاری دارد که هر هفته زاویه جدیدی از آن نمایان می‌شود. چنین وضعیتی در دیگر ورزش‌های پرسروصدای مثل بسکتبال، والیبال دیده می‌شود.

این درحالی است که غیر از بازیکنان فوتبال، بسکتبال و والیبال، دیگر ورزشکاران اوضاع مالی به شدت بدی دارند و برخی از آنها به مشاغلی مثل دست‌فروشی و کارگری رو آورده‌اند. حتی پیشکسوتان ورزش ایران هم از فقر فزاینده جامعه در امان نیستند.

غیر از اینها، دیپلماسی ورزشی ایران با دیگر کشورها، آنقدر فلج و ناکارآمد شده که برخی کشورها برای تیم‌های ایرانی، ویزا صادر نمی‌کنند، علاوه بر اینکه تخاصم کهنه ایران با اسرائیل موجب شده ورزشکاران ایرانی در رشته‌های انفرادی، هراس روبروشدن با ورزشکاران اسرائیلی را دارند. این هراس تا حدی بود که فدراسیون جودو ترجیح داد در هیچ انتخابی المپیک پاریس شرکت نکند؛ چه اینکه اسرائیل در همه ‌وزن‌ها، نماینده داشت.