بیانیه ۲۳۰۰ معلم و شهروند: جان ایرج رهنما و غلامرضا غلامی، معلمان زندانی در خطر است
دو هزار و ۳۰۰ معلم و شهروند ایرانی در بیانیه‌ای نسبت به در خطر بودن جان ایرج رهنما و غلامرضا غلامی کندازی، دو معلم محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز اظهار نگرانی کردند. این دو فعال صنفی معلمان استان فارس از تاریخ ۲۳ دی ماه در اعتراض به احکام صادر شده علیه خود در اعتصاب غذا هستند.
در این بیانیه آمده است پس از تجمعات سال‌های گذشته هزاران نفر از معلمان در استان فارس و گشوده شدن فصلی نو از مطالبه‌گری صنفی، مسوولان کانون صنفی استان فارس هزینه‌های بسیاری بابت این انسجام و اتحاد متحمل شدند و پاداش شجاعت، جسارت و پایداری آن‌ها پس از سال‌ها فعالیت در چارچوب قانون اساسی، احکام ناعادلانه، سنگین و حبس‌های طولانی‌مدت بوده است.
ایرج رهنما و غلامرضا غلامی کندازی در آذر ماه امسال با حکم شعبه ۳۷ دادگاه تجدید نظر استان فارس به ترتیب به پنج و ۱۱ سال حبس محکوم شدند.
این فعالان صنفی معلمان در «مجازات‌هایی تکمیلی»، هر کدام به دو سال ممنوعیت خروج از کشور با ابطال گذرنامه و دو سال ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی محکوم شدند.
غلامرضا غلامی علاوه بر این به دو سال تبعید به شهرستان بیرجند محکوم شده است.
رهنما از تاریخ ٢٣ دی ماه «برای اعتراض به حکم ظالمانه کسانی که قانون اساسی را به سخره گرفته‌اند» اعتصاب غذا کرد و گفت: «از همه همکاران مطالبه‌گر و بیدارم تقاضای یاری دارم در صورتی که سلامتی‌ام دچار مشکل شود، حاکمیت مسوول مستقیم است.»
غلامی نیز با بیان اینکه به اتهامات کاملا واهی محکوم به ١١ سال زندان و دو سال تبعید شده است و بیش از سه ماه است در زندان به سر می‌برد، در پیامی از زندان عادل‌آباد شیراز گفت: «از ٢٣ دی برای اعتراض به این احکام سفارشی و همچنین اعتراض به سکوت مسوولین اعتصاب غذا می‌کنم و تا پای جان ادامه می‌دهم زیرا مطالبات جامعه فرهنگیان از چنان قداستی برخوردار است که همگان برای اجرای این مطالبات باید هم‌صدا و هم‌گام شویم.»
این معلم زندانی در پیام خود از همکارانش در سراسر کشور خواست به هر شکل که صلاح می‌دانند اعتراض خود را نسبت به این روند ظالمانه اعلام کنند.
معلمان و شهروندان امضا کننده بیانیه اعتراض به وضعیت غلامی و رهنما تاکید کرده‌اند: «شرایط جسمی و سنی این عزیزان و مخاطرات زیاد و جبران‌ناپذیر اعتصاب غذا، خانواده، فعالان صنفی و همه ما را به سختی نگران کرده است.»
آنان از مسوولان قضایی خواسته‌اند با پذیرش خواسته این دو معلم زندانی، موجب پایان یافتن اعتصاب غذایشان شوند.
امضاکنندگان این بیانیه گفته‌اند: «درصورت بی‌توجهی مسوولان قضایی به این موضوع، هر گونه خطر و گزندی متوجه جان این معلمان مطالبه‌گر و حق‌طلب شود، ما قوه قضاییه را مقصر اصلی می‌دانیم.»
در دهه‌های اخیر زندانیان سیاسی زیادی به دلیل اعتصاب غذای اعتراضی‌شان در زندان دچار بیماری‌های مختلف و آسیب‌های جدی شده‌اند و برخی نیز جان خود را از دست دادند.
فشار و تلاش حکومت برای سرکوب معلمان و فعالان صنفی در دو دهه گذشته سابقه داشته اما در سال‌های اخیر شمار زیادی از معلمان بازداشت و با احکام سنگین حبس مواجه شده‌اند.