سه ایرانی مقیم آمریکا از پرویز ثابتی، مقام ارشد ساواک، به دلیل نقش او در شکنجه شکایت کردند

سه ایرانی مقیم آمریکا از پرویز ثابتی، مقام ارشد ساواک و رییس پیشین اداره سوم این سازمان، بهدلیل شکنجه شدن در زندان در دوره محمدرضا شاه پهلوی و تداوم آثار ناشی از این شکنجهها، شکایت کردند.
طبق اسنادی که کالکتیو عدالت برای ایرانیان منتشر کرده است، این سه زندانی سیاسی پیشین، در روز ۲۲ بهمن در دادگاه فدرال اورلاندو فلوریدا شکایت خود را به ثبت رساندند.
آویزان شدن از سقف با مچهای بسته، بستن وزنه به اندام جنسی، شلاق، ضربوشتم و شکنجه با شوک الکتریکی و دستگاه «آپولو» از جمله موارد شکنجه است که شاکیان به آن اشاره کردهاند.
طبق متن شکایت، «آپولو» صندلی برقیای بود که با ماسکی فلزی طراحی شده بود تا فریادهای قربانی را در گوش خودش پژواک دهد.
این شاکیان که در پرونده برای اشاره به آنها از نامهای مستعار استفاده شده است، خواستار دریافت ۲۲۵ میلیون دلار غرامت شدهاند که ۷۵میلیون دلار برای هر نفر، بهعنوان خسارت جبرانی و تنبیهی و بقیه برای پرداخت هزینههای وکلای پرونده در نظر گرفته شده است.
طبق قوانین آمریکا، پرویز ثابتی، پس از ابلاغ رسمی این شکایت، سه هفته فرصت خواهد داشت تا به این اتهامات پاسخ دهد.
در این شکایت، پرویز ثابتی بهعنوان «مقام دوم ساواک» و یکی از «قدرتمندترین و ترسناکترین افراد» در حکومت شاه توصیف شده است که در عین حال همچنان با عوامل سپاه در ارتباط است.
بر اساس اسناد ثبت شده در دادگاه، دوره «وحشت سازمانیافته» در دوران مسئولیت ثابتی بر بخش سوم ساواک به اوج خود رسید و این واحد بهعنوان «بدنامترین بخش ساواک» شناخته میشد.
شاکیان در این پرونده پرویز ثابتی و همکارانش را مسئول بازداشت و شکنجه گسترده هزاران مخالف سیاسی، از جمله وکلای دادگستری، نویسندگان، هنرمندان، استادان دانشگاه، اقلیتهای قومی، روشنفکران و دانشجویان و رقبای سیاسی حکومت شاه دانستهاند.
طبق شکایت مطرح شده، پرویز ثابتی بهطور مستقیم بر اجرای روشهای خشن شکنجه، بازداشتهای خودسرانه و گرفتن اعترافات اجباری نظارت داشت.
طبق اسناد دادگاه، ثابتی و همسرش در سال ۱۹۷۸ از ایران گریختند و طی چهار دهه برای مخفی نگهداشتن محل اقامت خود اقدامات زیادی انجام دادند. این مقام پیشین ساواک در این مدت برای مخفی نگهداشتن هویت خود از نامهای مختلفی، از جمله «پیتر ثابتی» استفاده میکرد.
با این حال، انتشار عکسهایی از پرویز ثابتی به همراه همسر و دخترش در بهمن ۱۴۰۱ در تجمعی در میامی همزمان با اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، بار دیگر نام ثابتی را بر سر زبانها انداخت.
دختر ثابتی، که استاد زیستشناسی دانشگاه هاروارد است عکس حضور خود و پدرش در این تجمع را در شبکههای اجتماعی منتشر کرده بود.
انتشار این تصاویر موجی از واکنشهایی اعتراضآمیز را در میان برخی از فعالان سیاسی و مخالفان حکومت پهلوی که در انقلاب ۱۳۵۷ نیز نقش داشتند، به راه انداخت.
این فعالان با اشاره به نقش ساواک در «نقض حقوق بشر» و سرکوب مخالفان، حضور ثابتی در تجمع علیه جمهوری اسلامی را در تضاد با جنبش آزادیخواهی مردم ایران دانستند.