در هشتاد و‌نهمین شهرآورد تهران، پرسپولیس حریف قدیمی‌اش را شکست داد تا همچنان صدرنشین لیگ برتر فوتبال ایران باشد.در تقابل دو تیم ابتدایی جدول ،پرسپولیس به مراتب هوشیارتر بازی کرد تا نشان دهد تجربه قهرمانی این تیم در دو فصل گذشته شرایط این تیم را کاملا متفاوت کرده است.

پرسپولیس به خوبی می‌داند چگونه باید در بازیهای پرفشار جریان بازی را کنترل کند و از ضربات ایستگاهی که در فوتبال نوین به اصول چهارگانه فوتبال اضافه شده نهایت استفاده را بکند.

ترکیب پرسپولیس :

در آرایش ۲-۳-۱-۴ پرسپولیس کمال کامیابی نیا تنها هافبک دفاعی بود و احمد نورالهی که خصوصیاتهای مشابه‌ای همچون کامیابی نیا دارد در سمت راست به بازی گرفته شد. مهدی ترابی در چپ و سروش رفیعی به عنوان هافبک آزاد در پشت دو مهاجم این تیم علی علیپور و بودیمیر انجام وظیفه می‌کردند.

در ترکیب دفاعی جلال حسینی و شجاع خلیل زاد در مرکز و محمد نادری (چپ) و‌مهدی شیری(راست) چهار مدافع این تیم بودند.بیرانوند نیز به مانند همیشه دروازه بان بود.

در ترکیب قرمزپوشان نوع بازی کامیابی نیا در دریافت توپهای دوم و پوشش فضاهای بوجود آمده در خط دفاعی این تیم دیدنی بود.

درخشش مهدی ترابی در زمان حمله و قدرت دریبلینگ او کاملا خط دفاعی استقلال را ضربه پذیر نشان می داد اما بدون تردید ستاره این بازی احمد نوراللهی  بود که با گلزنی خود مرد برتر میدان لقب گرفت.

ترکیب استقلال:

در ترکیب ۳-۳-۴ استقلال که در این دیدار تا حدودی تغییر کرده بود و به ۱-۳-۲-۴ تبدیل شده بود. فرشید باقری و علی کریمی دو هافبک دفاعی بودند. ایسما (چپ) فرشید اسماعیلی( راست) و پاتوسی در مرکز سه هافبک تهاجمی آبی پوشان بودند که وظیفه تغذیه منشا تک مهاجم این تیم را برعهده داشتند.

در خط دفاعی و با مصدومیت وریا غفوری، پژمان منتظری از مرکز دفاع به راست منتقل شد تا آرمین سهرابیان در کنار روزبه چشمی دو مدافع وسط شوند. میلاد زکی‌پور نیز در چپ قرار گرفت تا خط دفاعی استقلال نسبت به بازیهای گذشته تغییر زیادی کند. مهدی رحمتی با تجربه نیز گزینه اول شفر درون دروازه استقلال بود.

احمد نوراللهی و گل پرسپولیس:

در زمان کرنر یارگیری من تو من و یا پوشش فضا که به دفاع منطقه‌ای معروف است و با تلفیقی از این دو سیستم بهترین روش تقابل است اما استقلال در بازی‌های گذشته نیز نشان داده‌است که در این مورد ضعف آشکاری دارد.

در زمان کرنر چهار بازیکن استقلال علیپور را که به تیر یک حرکت کرده بود را دنبال کردند. در این لحظه فضای بسیار زیادی در پشت این چهار بازیکن بوجود آمد که نورالهی بدون مزاحمت و با تیزهوشی توانست پرسپولیس را پیش بیاندازد.

فرشید اسماعیلی و پنالتی از دست رفته استقلال:

در دقیقه ۴۴ و در حالی که بنظر می رسید استقلال توان باز کردن دروازه پرسپولیس را ندارد بی دقتی کامیابی نیا و تکل خشن او برروی باقری را داور پنالتی اعلام کرد تا استقلال به تغییر نتیجه بازی امیدوار شود.

شفر پس از پایان بازی اعلام کرد که پنالتی زن اصلی تیم پاتوسی است اما دخالت مهدی رحمتی موجب شد تا اسماعیلی پشت توپ قرار بگیرد.

اسماعیلی که قصد داشت با ضربه ای چیپ بازی را مساوی کند بهترین موقعیت استقلال برای تساوی را از دست داد.

پس از اینکه اسماعیلی نتوانست پنالتی را تبدیل به گل کند اعتماد بنفس خود را از دست داد. در نیمه دوم صرف نظر از اینکه استقلال نتوانست گل خورده را جبران کند بلکه اسماعیلی یکی از کلیدی ترین بازیکنانش را که به دلیل پنالتی از رفته کاملا ضعیف شده بود را در دقیقه ۶۵ از زمین خارج کرد تا مشکلات استقلال چندین برابر شود.

تمرکز عامل اصلی پیروزی پرسپولیس:

بدون تردید پرسپولیس در چند سال گذشته به تیمی با کیفیت تبدیل شده که به خوبی می‌داند چگونه باید در بازیهای حساس جریان بازی را کنترل کند.

پس از گل نورالهی پرسپولیس با عقب نشینی منطقی به یک‌سوم دفاعی ، توپ و میدان را در اختیار استقلال قرار داده بود اما به محض اینکه توپ وارد یک سوم دفاعی این تیم می‌شد با پرسینگ به بازیکن صاحب توپ و همینطور فضاهایی که این بازیکن می‌توانست پاس دهد هیچگونه موقعیتی خصوصا در نیمه دوم به حریف نداد تا پیروز این بازی حساس شود.

ضعف استقلال در ایجاد موقعیت:

صرف نظر از استحکام دیدنی خط دفاعی پرسپولیس باید به ضعف خلاقیت و نبود بازی ترکیبی در سیستم تهاجمی استقلال اشاره کرد که موجب شده بود تا به رغم اینکه در بیشتر زمانهای بازی توپ را در اختیار داشت اما به غیر از پنالتی از دست رفته هیچ موقعیت خطرناکی بر روی دروازه پرسپولیس ایجاد نکند.