لیست بلند بالای مربیان خارجی فوتبال ایران ، اواسط سال ۲۰۱۳ با یک نام جدید آشنا شد. دراگان اسکوچیچ؛ مربی کروواتی که قرار بود به نخستین مربی خارجی تاریخ ملوان انزلی تبدیل شود. نیم فصل اولین حضور دراگان در لیگ برتر کابوس­‌وار بود و نیم فصل دوم یکی از بهترین تیم‌­های لیگ را داشت که با رتبه هفتم به کارش پایان داد. اما خوشبین­‌ترین هوادار فوتبال ایران هم فکرش را نمی­‌کرد در فاصله کمتر از ۷ سال و پرسه از دسته یک تا لیگ برتر، اسکوچیچ به یک‌باره سر از نیمکت مربیگری تیم ملی فوتبال ایران در بیاورد. دراگان روی نیمکت تیمی نشست که ۸ سال موفق با کارلوس کی­روش داشت و می­‌گفتند بعد از مرد پرتغالی به یک مربی بزرگتر از او خواهد رسید. حالا تیمی که قرار بود با نام­‌هایی مانند مورینیو، بلان، رنار و... طلوع کند به مردی رسیده است که فوتبال دنیا دقیقا از ساعت ۲ بعدازظهر پنجشنبه ۱۷ بهمن ۹۸ با نامش آشنا شد. غریب‌ه­ای برای یک نیمکت که بعد از کی­روش، حتی ویلموتس را هم برنتابید اما شاید دراگان در یک زمینه از دو مربی پیش از خود برتر باشد؛ نفوذ بالای رسانه­‌ای و همراهانی که توانستند او را به بهترین شغل دوران فوتبالش برسانند.

یک کلاف سردرگم

بعد از جدایی پر حرف و حدیث مارک ویلموتس از تیم ملی ایران، تسویه حساب با مربی بلژیکی و انتخاب جانشین تبدیل به بزرگترین معضل فدراسیون­ فوتبال شد. از یک‌سو، حکم حکومتی اجازه ورود مربی خارجی نمی­‌داد و در سوی دیگر داخلی­‌ها هر یک با مشکلی دست به گریبان بودند. جلسات پی­‌درپی برانکو با سفیر جمهوری اسلامی در زاگرب نتیجه­‌ای نداشت و دایی هم از ابتدا با مشکلی قابل پیش­‌بینی مواجه بود؛ چراغ قرمز سازمان­‌های اطلاعاتی. مجازاتی که نتیجه پرده‌­برداری شهریار از سردار غفور، بزرگیان اصل یا هر نام دیگری که البته اینبار زورش به لابی­‌های خوب دایی چربش داشت.  تصمیم گیران در فدراسیون بی ­رئیس به گزینه­‌ای رسیدند که شاید در بین مربیان داخلی معقول­‌ترین نام برای هدایت تیم ملی البته در شرایط فعلی بود. به نظر می­‌رسید امیر قلعه­‌نویی چراغ سبز را نشان داده است و همه در انتظار معرفی رسمی او بودند که کارخانه سپاهان با خروج مربی­اش مخالفت کرد، مخالفتی که حتی پادرمیانی وزارت ورزش هم نتیجه‌­اش را تغییر نداد. کلاف سردرگم سرمربی تیم ملی اما با گزینه‌­ای که هیچکس تصورش را هم نمی­کرد، باز شد. سوپرایزی بزرگ حتی برای خودش؛ دراگان اسکوچیچ.

موج مثبت                                                                                                  

دراگان اسکوچیچ که در رسانه­‌های داخلی و بین بازیکنانش به اسکو معروف است روز سوم سپتامبر ۱۹۶۸ در شهر راییکا (کروواسی) متولد شد و با بازی در تیم زادگاهش فوتبال را آغاز کرد. دراگان فوتبالیست، موفقیتی به دست نیاورد و بعد از ۵سال بازی در تیم‌­های نه چندان مطرح لالیگا به راییکا بازگشت و یک سال بعد و در نوامبر ۱۹۹۵ از فوتبال خداحافظی کرد. اسکوچیچ سال ۲۰۰۵ با حضور در راییکا کارش را در حرفه مربیگری آغاز کرد اما در این زمینه نیز دست­‌آورد چندانی نداشت. دراگان سال ۲۰۱۳ به ایران سفر کرد و هدایت ملوان را درست گرفت، سفری که ظاهرا قرار بود زندگی حرفه­ای اسکو را تغییر دهد. بعد از ۱۵ بازی در خطر اخراج قرار گرفت و صادق درودگر (مدیر وقت ملوان) به دراگان تنها ۳ بازی فرصت داد. روزهای خوشبختی دراگان و تیم شمالی از همان نخستین فرصت آغاز شد و ملوان فصل را در رتبه هفتم به پایان رساند. دراگان اسکوچیچ در پایان همان فصل از ایران رفت اما به طرز شگفت­‌انگیزی مصاحبه، نام و ردی از او در رسانه­‌های داخلی به جا ماند. از کاندیداتوری برای نیمکت سرخ­آبی­‌های تهران تا سپاهان، تراکتور و ابراز علاقه اسکوچیچ به هدایت تیم ملی ایران که در آن زمان با کی­روش روزهای خوبی را سپری می‌­کرد. امواج خبری همواره اسکوچیچ را به یک مربی روی بورس برای تیم­‌های باشگاهی ایران تبدیل کرد و دراگان را به نیمکت فولادی (پرحرف و حدیث)، خونه به خونه لیگ یکی و صنعت نفت رساند.

اسکو هم سوپرایز شد

مهم‌ترین روز زندگی حرفه­ای اسکوچیچ در تهران رقم خورد. روزی که اگر با خودش روراست باشد می­گوید: «من هم سوپرایز شدم».­ در فاصله ۲ساعت پیش از داربی تهران، با اعلام سخنگوی فدراسیون فوتبال؛ دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد. خبری مهم در آستانه مهمترین دیدار لیگ برتر ایران در نیم فصل دوم و روز خوشبختی دراگان که حالا رسانه­های دنیا نامش را به عنوان سرمربی ایران و جانشین ویلموتس معرفی کرده­اند. خوشبین­ترین هوادار فوتبال ایران هم فکرش را نمی­کرد که صندلی پرابهت کی­روش به مربی برسد که تا یک سال قبل در لیگ دسته اول فوتبال ایران مشغول به فعالیت بود. در همان دقایقی که داربی در جریان بود موضع­‌گیری­‌های مثبت و منفی آغاز شد. دودستگی در بین فوتبالدوستان، مربیان، کارشناسان و البته بین اهالی رسانه که برخی دارگان را یک مربی خوب و فنی قلمداد می­کردند و بسیاری شغل جدید اسکوچیچ را فرآیند کار یک تیم اصطلاحا مافیایی قلمداد می­کنند. واقعیت ماجرا و بزرگی سوپرایز تیم ملی و داراگان آنقدر شوکه‌­آور بود که شاید طرح چنین موضوعاتی در ساعات و روزهای ابتدایی چندان دور از انتظار نیست. اما واقعیتی که نمی­‌توان از آن فرار کرد اظهارنظر چهره­‌های مهم وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در روزهای پسا کی­روش است. مسعود سلطانی­‌فر (وزیر ورزش) در فروردین سال جاری و در پاسخ به خبرنگار صدا و سیما درباره نگرانی فوتبالدوستان از انتخاب جانشین کی­روش گفت: «قطعا یک مربی بزرگتر از نام کی­روش به ایران خواهد آمد.» مهدی تاج (رئیس وقت فدراسیون فوتبال) ۲۵ فروردین امسال در برنامه ورزش و مردم با اشاره به استخدام یک مربی بزرگ برای تیم ملی گفته بود:«از آوردن اسم معذورم اما براساس گفته­‌های وزیر ورزش یک مربی بزرگتر از کی­روش انتخاب خواهد شد.» نتیجه وعده­ای بزرگ به ویلموتس رسید و فرجامش برای فوتبال ایران، یک بدهی ۶ میلیون دلاری بود.

 از قلب درد در آبادان تا تنفس در تهران

دراگان اسکوچیچ در نیم فصل اول لیگ برتر پایانی خوش با صنعت نفت داشت اما به یک‌بار بیماری قلبی بهانه‌­ای برای قطع همکاری با تیم آبادانی شد. در همان روزهایی که قلعه­‌نویی نزدیکترین مربی به نیمکت تیم ملی بود، اسکوچیچ حتی برای نیمکت سپاهان بعد از امیر نیز کاندید شد. اتفاقی که به شدت مدیران صنعت نفت را عصبانی کرد که بدون دریافت جریمه به جدایی رضایت ندهند. اسکوچیچ حالا آماده هدایت تیم ایران است و مشکل قلبی هم ندارد، هدایت تیمی که محکوم به پیروزی در ۴ بازی باقی مانده و البته کمی خوش­‌شانسی است تا به دور بعدی مرحله انتخابی جام­‌جهانی صعود کند. اسکوچیچ اما موافقان و مخالفانی جدی دارد تا جاییکه مربیان داخلی او را در حد تیم ملی نمی­‌دانند و رسما انتقاداتی بسیار تند حتی در برنامه­‌های زنده صدا و سیما به او نسبت می­‌دهند و موافقانش امیدوار به موفقیت او در بزرگترین ماموریت فوتبالی­اش هستند. در بین تمام نام­ هایی که از ابتدای تاسیس فدراسیون فوتبال ایران تا امروز روی نیمکت تیم ملی نشسته­ اند حتما اسکوچیچ غریبه­ترین است اما شاید یکی از مهمترین دلایلی که فدراسیون با او توافق رسید، بن‌­بست مذاکره با مربیان داخلی و تسویه ماهیانه دستمزد به شکل ریالی و در بانک­ های ایران است.