اعلام اسامی بازیکنان تیم ملی ایران موجب غافلگیری بسیاری از کارشناسان و هواداران فوتبال ایران شد.

مارک ویلموتس در حالی بازیکنان جدیدی را به اردوی تیم ملی دعوت کرده که در ایران حضور ندارد و‌مشخص نیست مسئولیت دعوت این بازیکنان به عهده چه شخص یا ارگانی است.

دعوت از بازیکنانی که هنوز تجربه حضور در بالاترین سطح فوتبال ایران را ندارند منطقی نیست و این موضوع که ویلموتس می‌خواهد از تمامی پتانسیل فوتبال ایران استفاده کند نیز توجیه شدنی نیست. لیگ برتر ویترین حضور با کیفیت ترین بازیکنان فوتبال هر کشوری است و برای انتخاب ملی‌پوشان لازم نیست از رده‌های پایین تر شروع کرد. این موضوع وظیفه باشگاهها است تا این بازیکنان را شناسایی کرده و به فوتبال ایران معرفی کنند. 

لیگ برتر فوتبال ایران بالاترین سطح از فوتبال است و هر بازیکنی که توانایی بازی در این سطح را داشته باشد می‌تواند با درخشش در این رده از بازیها شانس پوشیدن پیراهن تیم ملی را داشته باشد.

اگر ویلموتس در همین زمان کوتاه متوجه شده بازیکنانی که در رده‌های پایین تر از لیگ برتر توانایی بازی کردن در تیم ملی را دارند و به دلایلی نمی‌توانند در لیگ برتر بازی کنند آماتور بودن فوتبال ایران ثابت می‌شود موضوعی که در مقاله‌های پیشین نیز به آن اشاره شد که فوتبال ایران فرسنگها با فوتبال حرفه‌ای فاصله دارد.

اما بعید می‌دانم ویلموتس در همین زمان کم به ضعف ساختار فوتبال ایران پی‌برده باشد. بنظر می‌رسد کمیته فنی فدراسیون فوتبال این بازیکنان را به ویلموتس معرفی کرده و از او خواسته‌اند تا آنها را آزمایش کنند.

اگر چنین فرضیه‌‌ای هم درست باشد باید به ویلموتس نمره منفی داد که در همین ابتدا اختیار انتخاب بازیکنان را به عهده دیگران گذاشته است.

لیگ برتر فوتبال ایران تا سه هفته دیگر آغاز می‌شود و ویلموتس تا شهریور ماه وقت داشت با دقت و نظارت کامل به بازیهای لیگ برتر بازیکنان مورد نظرش را برای اردو تیم ملی دعوت کند. 

پیش از شروع مسابقات و در زمان نقل و انتقالات اعلام اسامی بازیکنان تیم ملی که تعدادی از آنها حتی در ترکیب ثابت تیم خود هم نبوده‌اند تا حدود زیادی مبهم است. 

دعوت از بازیکنانی که هنوز تیم جدید خود را مشخص نکرده‌اند و تعدادی از آنان نیز فصل گذشته درخشش نسبی هم نداشتند آیا بر روی قیمت آنها در بازار نقل و انتقالات تاثیر گذار نیست؟ در این صورت آیا نباید نقش دلالان فوتبال ایران را نادیده گرفت.

آیا بازی با تیم ملی امید ایران فرصت مناسبی برای این بازیکنان است که توانایی های فنی خودشان را در یک بازی درون تیمی به سرمربی تیم ملی اثبات کنند؟

انتشار اسامی بازیکنان دعوت شده به تیم ملی این شبهه را ایجاد می کند که ارتباطی ناسالم بین مدیران باشگاه‌ها و کمیته فنی فدراسیون فوتبال وجود دارد. چرا که شاید بازیکنان دعوت شده با وعده ملی‌پوش شدن، راضی به بازی در این باشگاه‌ها شده باشند. با چنین تفکری فوتبال ایران برگشتی عجیب به دوران پیش از کارلوس کی‌روش خواهد داشت که می‌تواند بسیار نگران کننده باشد.