براساس گزارش گروه شفافیت اقلیمی، هیچ‌کدام از کشورهای گروه ۲۰ یا بیست اقتصاد بزرگ‌ دنیا، به تعهدات خود برابر پیمان پاریس برای کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و رهایی از کربن وفادار نمانده‌اند.

کشورهای گروه ۲۰ مسئول تولید ۸۲ درصد گازهای گلخانه‌ای هستند.

بر مبنای این گزارش، ۱۵ کشور این گروه در سال گذشته شاهد افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای خود بوده‌اند و فقط هند، اهداف اقلیمی‌ای را در دست اجرا دارد که می‌تواند برابر اهداف پیمان پاریس باشد.

یکی از عوامل افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای، یارانه‌های دولتی است که به تهیه انرژی از سوخت‌های فسیلی اختصاص داده می‌شود. کشورهای گروه ۲۰ ذر سال ۲۰۱۶ میلادی و برابر این گزارش، ۱۴۷ میلیارد دلار یارانه به سوخت‌های فسیلی اختصاص داده‌اند، هرچند ده سال قبل تعهد داده بودند این یارانه‌ها را کامل کنار می‌گذارند.

پیمان پاریس از دولت‌های جهان خواسته تا در زمینه محدود کردن گرمایش زمین به ۱/۵ درجه سانتیگراد تا سال ۲۱۰۰ میلادی برنامه‌هایی داوطلبانه را معرفی و اجرا کنند. در میان کشورهای عضو پیمان، آمریکا از آن خارج شده است و ایران به‌رغم آنکه این پیمان را امضا کرده است، ولی هنوز نتوانسته تصویب آن را از سد شورای نگهبان بگذراند.

سازمان ملل پیش‌تر گفته بود برابر برنامه‌های موجود دولت‌ها، زمین تا سال ۲۱۰۰ میلادی در مقایسه با شروع عصر صنعتی شدن در اواخر قرن نوزدهم میلادی حداقل ۳/۲ سانتیگراد گرم‌تر خواهد شد.

این گزارش تازه می‌گوید اگر جهان می‌خواهد به اهداف پیمان پاریس پایبند باشد، کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای کشورهای گروه ۲۰ بایستی طی دو سال آتی شروع شود و تا سال ۲۰۳۰ میلادی، این کشورها باید دست‌کم تا ۵۰ درصد از تولید گازهای گلخانه‌ای خود کاسته باشند.

البته اگر برنامه‌های نیرو و صنعت به‌شیوه‌ دولت‌های ترکیه، عربستان سعودی و روسیه دنبال شود، دنیا به‌سمت گرمایش حداقل چهار درجه سانتیگرادی پیش می‌رود.

برابر پیش‌بینی‌های رایانه‌ای، در گرمایش ۱/۵ درجه سانتیگرادی تا حداکثر ۲ درجه سانتیگرادی، امتداد زندگی به شیوه کنونی ممکن است. در غیر این صورت و پس از گذر از آستانه ۲ درجه سانتیگراد، مهار تغییر اقلیم دیگر ممکن نخواهد بود.

در مدل‌های رایانه‌ای، امکان انقراض نسل بشر در گرمایش فراتر از پنج درجه سانتیگراد وجود دارد.

دفتر تغییر اقلیم سازمان ملل ماه گذشته در گزارش تازه خود گفت کشورهای جهان تا سال ۲۰۳۰ میلادی فرصت دارند برنامه‌هایشان برای مهار گرمایش زمین را اجرایی کنند، در‌غیر‌این‌صورت از سال ۲۰۴۰ میلادی، تغییرات شدید آب‌وهوایی، گسترده‌تر و ویرانگرتر خواهد شد.

کشورهای گروه ۲۰ آرژانتین، استرالیا، برزیل، کانادا، چین، اتحادیه اروپا، فرانسه، آلمان، هند، اندونزی، ایتالیا، ژاپن، مکزیک، روسیه، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، کره جنوبی، ترکیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا را شامل می‌شود.