کاهش جمعیت بومیان آمریکا منجر به تغییر اقلیم کوتاهمدت شد
نتیجه یک پژوهش تازه نشان میدهد که پس از مرگ دستکم ۹۰درصد جمعیت بومیان آمریکای شمالی تا سال ۱۶۰۰ میلادی بهخاطر عوارض ناشی از استعمارگری اروپاییها با تغییر اقلیم منجر به «عصر یخبندان کوچک» در نیمکره شمالی روبرو شدهایم.
این پژوهش که در دانشگاه کالج لندن (UCL) انجام شده است، میگوید دستکم ۵۶ میلیون نفر از جمعیت ۶۰ میلیونی بومی آمریکای شمالی بین سالهای ۱۴۹۲ - اولین مرتبه که اروپاییها به پیشگامی کریستف کلمب به آمریکای مرکزی رسیدند - و سال ۱۶۰۰، بهخاطر عواملی مانند جنگ، شیوع بیماریهایی مانند آنفولانزا، سرخک، سل و همچنین فروپاشی اجتماع بومیان از میان رفتند.
کاهش جمعیت بومیان در آمریکا حتی پیش از ورود اروپاییها به سرزمینهای آنها صورت گرفت. یک مثال آن، جامعه بومی ساکن در محدوده رودخانه میسیسیپی در جنوب آمریکای امروزی است که تقریبا ۱۰۰درصد جمعیت آن پیش از ورود تازهمهاجران بهخاطر بیماریها درگذشته بودند.
محاسبات این پژوهشگران نشان میدهد که مرگ بومیان در کنار تعداد اندک تازهمهاجران موجب شد تا بیش از ۵۵ میلیون هکتار از زمینهای کشاورزی آمریکای شمالی (معادل مساحت کشور فرانسه) در این دوره خالی از سکنه بماند و به تصرف پوشش گیاهی درآید که قوت غالبش دیاکسید کربن بود.
در نتیجه این مساله، از غلظت دیاکسید کربن در جو زمین کاسته شد. این پژوهشگران تخمین زدهاند که دمای زمین در فاصله سال ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ میلادی، در اثر این اتفاق ۰/۱۵ درجه سانتیگراد کاهش داشته است.
به گفته تیم دانشمندان دانشگاه یوسیال، «نتیجه مرگ این تعداد از بومیهای آمریکای شمالی، اولین اثرگذاری بشر بر سیستم دمایی سیاره ما، قبل از انقلاب صنعتی بوده است.»
این کاهش دما در حال حاضر با نام «عصر یخبندان کوچک» شناخته میشود.
در این دوره، یخزدگی رودخانه تِیمز در لندن و برف و کولاک در پرتغال، امری شایع و عادی بود. در نتیجه این سرما، کشاورزی مختل شد و در چند کشور اروپایی قحطی آمد.
این تحقیق نشان میدهد انسان مدتها پیش از ظهور انقلاب صنعتی و استفاده از سوختهای فسیلی برای تولید کالا یا انرژی و رها کردن میلیاردها تُن دیاکسیدکربن در جو هم بر محیط زیست سیاره زمین اثرگذار بودهاند.
با ظهور انقلاب صنعتی و جنگلزدایی برای افزایش زمینهای زراعی و گسترش شهرها، گرمایش زمین آغاز شد و دمای زمین تا پایان قرن گذشته میلادی یک درجه سانتیگراد افزایش یافت.
هشدارهای دانشمندان نسبتبه افزایش انتشار گازهای گلخانهای، که عامل گرمایش زمیناند، در چهار دهه گذشته بیشتر و بیشتر شده است. طوفانهای شدید، خشکسالی، گرمای طاقتفرسا، سیلابهای ساحلی و کمبود منابع غذایی از نتایج مستقیم و غیرمستقیم گرمایش بیرویه زمین است.
به گفته کریس برایرلی، یکی از نویسندگان پژوهش مذکور، «بسیاری از بحثهای مرتبط به مقابله با شرایط فعلی به درختکاری و جنگلزایی مجدد منتج میشود که تاثیری مستقیم بر کاهش دیاکسیدکربن جو زمین دارد، اتفاقی که میتواند اثر انسان بر تغییرات آبوهوایی این سیاره را [تا حدی] متعادل کند.»
او معتقد است «نگاهی دقیق به نتیجه احیای جنگلها در آمریکای شمالی در مساحتی برابر با کشور فرانسه و اثر آن بر دمای سیاره میتواند برای ما مفید باشد و شاید چنین تاثیری فقط با دو سال توقف مصرف سوختهای فسیلی برای ما نیز ملموس شود.»