اندیشکدة شورای آتلانتیک در مقاله ای اوضاع محیط زیستی و سقوط استان خوزستان ایران به شرایط امروز آن را «نماد یک فاجعه جهانی» خوانده است.

مقاله مزبور می نویسد: «استان خوزستان ایران که روزگاری نفت آن خیابان های اروپا را روشن می کرد امروز خود در تاریکی فرو رفته است. تا آنجا که تاریخ تمدن انسانی نشان می دهد، این منطقه از خاک ایران پرچمدار نوآوری و پیشرفت های تکاملی جامعه انسانی بوده است.از این منطقه بوده است که نخستین شهرنشینی مدوّن انسان ها آغاز گردید و روزگاری بزرگترین پالایشگاه نفت جهان در آن به اقصی نقاط گیتی برای ادامه زندگی مدرن سوخت می رساند.»

مقاله می افزاید: «با این حال خوزستان امروز با این گذشته پرافتخار تاریخی فاصله ای بسیار پیدا کرده است. این استان امروز شاهد تجمع آبهای آلوده، گرمای فزاینده، خرابی های باقیمانده از جنگ و نابودی بافت کشاورزی آن می باشد. ریزگردهای زمستان گذشته همراه با باران های سمّی نوعی ماده چسب آلود ناشناخته در هوای این استان بوجود آورده است که با نفوذ در لابلای دستگاه های صنعتی و موتورهای تولید برق آنها را از کار انداخته و باعث خاموش های ممتد و طولانی شده است.

در این میان بیمارستان های کهنه استان در اثر کمبود سرمایه گذاری های دولتی از درمان بیماران ریوی و تنفسی و قلبی که در اثر این ریزگردها شایع شده است ناتوان هستند.

در پایان این مقاله آمده : کوتاه سخن، روزگار پرشکوه این استان تاریخی امروز به نابودی زیست محیطی و شیوع بیماری های مرگ آور ختم شده است.»