صدای اصلاحات با اشاره به فایل صوتی تماس خلبان هواپیمای آسمان با برج مراقبت، نوشته است بعد از انتشار این فایل، ادعای سازمان هواپیمایی و مقام‌های دولتی مبنی بر بی‌خبری از واقعیت ماجرا زیر سوال رفت. صدای اصلاحات پرسیده است چرا در سه روز اول سرنگونی هواپیمای اوکراینی، سازمان هواپیمایی و دولتی‌ها گفتند امکان ندارد موشک به هواپیما خورده باشد؟ چرا قاطعانه احتمال اصابت موشک را تکذیب کردند؟

این روزنامه در ادامه، رفتارهای کج‌و‌معوج دولت را آتش بر سرمایه اعتماد اجتماعی خوانده است.

به نظر می‌رسد صدای اصلاحات سوال‌های درستی کرده است اما با هدف نادرست. این روزنامه به‌درستی مسئولیت دولت را یادآور شده در حالی‌که سپاه پاسداران را که عامل اصلی این سانحه بوده و سه روز از افشای حقیقت شانه خالی کرده است را به‌نوعی تبرئه می‌کند و نوشته است: «ای کاش همان‌طور که سپاه‌ـ‌ـ ولو با تاخیر سه روزه‌ــ مسئولیت خود را پذیرفت، دولتی‌ها هم روراست‌تر باشند.»

صدای اصلاحات همچنین امروز در مطلب دیگری، بیانیه سازمان هواپیمایی کشوری درباره فایل صوتی را نپذیرفتنی، متناقض و بی‌نتیجه در اقناع افکار عمومی دانسته است.

این روزنامه نوشته است دولت باید پاسخگو باشد چرا به سناریوی احتمال اصابت موشک توجه جدی نشان نداده بود و در ادامه افزوده است انتظار افکار عمومی بعد از افشای حقیقت این بود که حداقل چند مقام دولتی استعفا دهند یا از کار برکنار شوند، ولی این اتفاق نیفتاد.

عجیب این‌که صدای اصلاحات هیچ اشاره‌ای به مسئولیت سپاه پاسداران نمی‌کند و حتی از فرماندهان نظامی مسئول عملیات هم انتظار استعفا ندارد.

ظاهرا خلبان و کادر پروازی هواپیماهای ایرانی از زمانی که با مشکل تامین سوخت در فرودگاه‌های خارجی مواجه شده‌اند، مجبورند یا با جیب‌های پر از دلار و یورو پرواز کنند یا چمدان‌های پر از دلار در کابین پرواز داشته باشند.

به گزارش آفتاب یزد، مقصود اسعدی، دبیر انجمن شرکت‌های هواپیمایی، این موضوع را تایید کرده و گفته است پرداخت هزینه سوخت در پروازهای خارجی نقدی است و شرکت‌های هواپیمایی باید ارز همراه داشته باشند.

اما مساله فقط با پول حل نمی‌شود، چون آن‌طور که آفتاب یزدی بررسی کرده است بیشتر فرودگاه‌های جهان به هواپیماهای ایرانی اجازه سوخت‌گیری نمی‌دهند. هواپیماهای ایرانی حتی در کشورهای ترکیه، امارات متحده عربی، کویت و لبنان هم نمی‌توانند سوخت دریافت کنند. از کشورهای همسایه، فقط عراق سوخت می‌دهد که چون گران‌تر است، به‌صرفه محسوب نمی‌شود.

فقط در بعضی کشورهای اروپای شرقی (منطقه بلگراد)، تامین سوخت برای شرکت‌های هواپیمایی ایرانی مجاز است، آن‌جا هم فقط با چمدان پر از دلار و به‌صورت نقدی باید پول سوخت را پرداخت کنند.

آفتاب یزد نام کشور سوخت‌رسان را در گزارش ذکر نکرده است، مبادا هدف فشار تحریمی آمریکا قرار بگیرد و این امکان هم از دست برود.