هرچند تا سالگرد حمله عراق به ایران و روز سی‌ویکم شهربورماه هنوز یک هفته‌ای مانده، اما شرق به‌سراغ سردار حسین علایی رفته و از او درباره چرایی و چگونگی تداوم جنگ پرسیده است. سوالی که به‌نوعی با شرایط امروز ایران هم تطابق دارد. علایی گفته است که اگر دیپلماسی فعالی در کار بود، شاید جنگ، هشت‌ سال تداوم پیدا نمی‌کرد:

«من معتقدم دستگاه دیپلماسی، صرف‌نظر از اینکه رهبری چه نظری دارد، باید کار کارشناسی خود را انجام دهد ... دستگاه دیپلماسی ما در زمان جنگ، خودش را مطیع امام می‌دانست و وقتی امام می‌گفت «جنگ جنگ تا پیروزی»، شاید تفسیر آنها این بود که ما باید ازطریق نظامی به پیروزی برسیم. ولی شاید نظر امام این بود که جنگ جنگ تا پیروزی یعنی با کمک دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی هم جلو برویم. به‌نظر من باید دستگاه دیپلماسی می‌آمد و دائم نظرات کارشناسی مختلفی را به امام ارائه می کرد.»

بعد از اینکه دو نماینده اصلاح‌طلب نطق‌های جنجالی در مجلس ایراد کردند و از رفراندوم سخن گفتند، موجی از اتهام و تهدید ازسوی مراکز قدرت و اصول‌گرایان علیه نمایندگان به‌راه افتاد. روزنامه قانون در یادداشتی به اصول‌گرایان تاخته و نوشته است:

اگر قرار باشد عده‌ای تمامیت‌خواه مانع گفتمان آزاد در کشور باشند و به بهانه‌های مختلف، سد راه نمایندگانی شوند که براساس سوگند خود، سخنانشان را در دفاع از حقوق عامه مطرح می‌کنند، دیگر رنگ‌وبویی از آزادی بیان در جامعه نخواهد ماند. آن دسته از نمایندگانی که سخنان سلحشوری و حیدری را خلاف شأن نمایندگی می‌دانند، باید پاسخ دهند که کجای سخن ایشان خلاف موازین یا به‌زعم سلیمی، ساختار‌شکنانه بوده است؟ درواقع این ساختارها را چه کسانی تعریف می‌کنند و آیا ساختارهای نظام جمهوری اسلامی به قدر اندیشه عده‌ای خاص، کوچک شده است؟ ممنوعیت سخن‌گفتن از حصر هیچ‌گاه ساختار نظام نبوده است و اگر عده‌ای چنین اندیشه‌ای دارند، باید توضیح دهند که از زبان چه مقام عالی‌رتبه‌ای این موضوع را شنیده‌اند یا آنکه در کدام‌یک از قوانین، آن را خوانده‌اند؟ سلحشوری زبان به انتقاد از دولت چرخاند و گله از وضعیت نابسامان معاش مردم کرد و بی‌تردید نه ‌تنها نمی‌توان چنین سخنانی را ساختارشکنانه دانست، که باید آن‌ها را مبتنی‌بر ساختار جمهوریت نظام دانست و آن‌هایی که امیال شخصی خود را ساختار معرفی می‌کنند، ساختارها را به‌درستی متوجه نشده‌اند. دیگر آنکه در نطق این نماینده مجلس، به نظارت استصوابی انتقاد شد. اگر انتقاد از یک قانون، ساختارشکنی و خارج از وظایف نمایندگی است، باید مشخص کنند که چه چیز جزو وظایف نمایندگان است.