تهدید معترضان به اعدام با طناب دار
اعتراضها به افزایش بهای بنزین وارد چهارمین روز خود شد و روزنامهها از قول مقامهای جمهوری اسلامی ایران سیاست جداسازی مردم معترض را بازتاب دادند و با تفکیک اعتراض از اغتشاش، ادعا کردند «اعتراض آری، تخریب نه».
نعمت احمدی، حقوقدان، در یادداشتی در آرمان ملی اما گفته است با وجود حق اعتراض در قانون اساسی، به خاطر نمیآورد دولت حتی برای یک تجمع اعتراضی مردمی مجوز صادر کرده باشد، مگر تجمعهای گروه اصولگرا و جناح راست حکومت که حتی مجوز سفارتنوردی داشتهاند چه برسد به اعتراض خیابانی. به نوشته این حقوقدان، محدود شدن سندیکاها و شوراها برای اعلام انتقاد کار را به جایی رسانده است که اساسا نمیتوان راهی قانونی برای اجتماع و اعتراض یافت.
در همه جای دنیا، وقتی تجمعهای اعتراضی تداوم پیدا میکند، مردم معترض برای شنیده و دیده شدن ممکن است تخریب هم بکنند. اما خشونت معترضان که گاه به تلافی خشونت حکومت یا بهاعتراض صورت گرفته، اکنون نام معترض را به اراذل اجارهای، اشرار و آشوبگر تقلیل داده است. روزنامه جوان، وابسته به سپاه پاسداران، تیتر زده است «مردم آشوبگران را تنها گذاشتند» یا جمهوری اسلامی از قول سخنگوی دولت نوشته است «مردم صف خود را از اغتشاشگران جدا کردند».
روزنامه اصلاحطلب اعتماد معترضان را به «شهرسوزی» متهم کرده و کیهان آنها را اراذل اجارهای خوانده است که قرآنسوزی میکنند. روزنامهها مینویسند «صف مردم از اشرار جداست» اما «اشرار» از نگاه این رسانهها هر آن کسی است که هنوز بهاعتراض در خیابان مانده است. فرهیختگان حتی ادعا کرده است اینها «جنگجویان وارداتی»اند.
روزنامه دولتی ایران از قول علی ربیعی، سخنگوی دولت، تیتر زده است «صدای منتقدان را میشنویم»، اما همین روزنامه در سرمقاله دیروزش و به دنبال حمایت آیتالله خامنهای از تصمیم سران قوا، نوشته بود «ترمز منتقدان کشیده شد». بعد از فصلالخطاب رهبری، دیگر کمتر روزنامهای از سیاست دولت انتقاد کرد. معلوم نیست وقتی هیچ رسانهای در حکومت صدای انتقاد مردم را منعکس نمیکند، دولت صدای معترضان را جز به فریاد و از خیابان چگونه خواهد شنید؟
برخی سردبیران حتی حاضر نیستند حضور اقشار مختلف و ادامه ناآرامیهای اخیر را به رسمیت بشناسند. آرمان ملی وضعیت در استانهای مختلف را با این تیتر به صفحه نخست آورده که «چند استان در حالت نیمهآرام» و نوشته فضای کشور نسبت به روزهای شنبه و یکشنبه آرامتر شده است، اما مردم هنوز جسته و گریخته ناراحتی خود را ابراز میکنند.
روزنامه سازندگی هم در تقلیل اعتراضهای مردمی، ناآرامیها را به نرخ بیکاری ربط داده و معترضان را «بیکاران» خوانده است.
عماد افروغ، تحلیلگر سیاسی جریان اصولگرا، در گفتوگو با رسالت فرضی دارد که نشاندهنده فاصله عمیق حکومت از جامعه است. افروغ گفته است: «شعارهایی که ساختارشکنانه هستند، شروعش نمیتواند از سوی مردم باشد.»
روزنامه رسالت همچنین با رییس کمیسیون ملی گفتوگو کرده که مدعی شده است طرفداران مریم رجوی و سلطنتطلبها عامل آشوب و تخریباند و این خشونت عریان کار مردم نیست.
این گفتهها در حالی است که در جریان اعتراضهای جلیقهزردها، دولت ایران خشونت و آشوب در فرانسه را نتیجه ناامیدی معترضان از تحقق مطالباتشان میدانست و به مقامهای فرانسه توصیه میکرد در مقابل خشونت معترضان خویشتندار باشند.
برویم سراغ روزنامهخوانی امروز.