«مجسمه رنگارنگ» نام اثر هنرمند معاصر آمریکایی،  جردن ولفسون است که به سبک اینستالیشن یا هنر چیدمانِ تهیه شده است. این اثر هنری از ۱۷ اردیبهشت‌ماه در موزه هنرهای معاصر تِیت لندن به نمایش درآمده است.

در این اثر،‌ ضرب و شتم گوش خراش یک پسر بچه در یکی از اتاق‌های موزه هنرهای معاصر تِیْت در لندن، مو به تن آدم سیخ می‌کند.

جردن ولفسون، کامپیوتر و چرخ دنده‌های مکانیکی و سلسله‌ای از زنجیرهای آهنی، دست در دست هم پسر بچه را که یک عروسک اسباب بازی‌ست هی روی زمین می‌کشانند، هی بالا می‌برند، در هوا می‌چرخانند و دوباره و دوباره به شدت و با خشونت روی زمین می‌کوبند.

«مجسمه رنگارنگ» در واقع عروسکی اَنیماترونیک است؛ ترکیبی از دانش مکاترونیک و هنر که رباتی را به شکل و در اندازه یک انسان با مفصل‌های لق و رها پدید آورده است.

موهای قرمز، چشمان درشت و پوشش این اسباب بازی، شخصیت‌های کمی قدیمی‌تر فرهنگ آمریکایی مانند هاکلبری فین و آلفرد ای نیومن را به یاد می‌آورد.

و البته صدا؛ چرق و چرق زنجیرها، ترق و تروق برخورد تکه‌های کالبد به کف اتاق، انفجار موسیقی در بین اجرا و تک‌گویی پاپت، همه و همه بخشی جداناپذیر از این چیدمان را تشکیل می‌دهند.

با تماشای این اینستالیشن پانزده دقیقه‌ای، ناخودآگاه تصاویر شکنجه، خشونت، اجبار و بی‌رحمی به ذهن خطور می‌کند و با نگاه کردن به چشمان خشن پسر بچه که مجهز به حسگرهای تشخیص چهره انسان است، تمایز میان قربانی و متجاوز دشوارتر می‌شود.

حسگرها شروع به پوییدن ( اسکن) چشم انسان می‌کنند و به محض یافتن کسی، به چشمان او زل می‌زند و چشم‌غره می‌رود، انگار که پاپت به شکنجه‌گر خود خیره شده و اگر از شر زنجیر‌ها خلاص شود، او را به زنجیر می‌کشد. پسر بچه جردن ولفسون هم متجاوز است و هم قربانی، تاثیری که تماشاگر را همچون خود عروسک میان حس ترحم و قساوت آویزان می‌گذارد.