انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ایران درابتدا به‌نظر می‌رسید انتخابات آرامی باشد و روحانی بدون رقابت جدی  برنده آن باشد . حسین مرعشی از بنیان گذاران حزب کارگزاران سازندگی که نزدیک‌ترین جریان سیاسی به روحانی به حساب می آید، نیز دوماه قبل طی مصاحبه ای با خبرگزاری تسنیم ، نداشتن رقیب را به عنوان پاشنه آشیل روحانی برشمرده بود که باعث می‌شد روحانی تحرک لازم را در حوزه سیاسی و انتخاباتی نداشته باشد . اما با گذشت دو هفته از آغاز فعالیت‌های تبلیغاتی به یکی از انتخابات پر از بحث وجدال و گفت‌وگو تبدیل شده که با وجود بیست و پنج میلیون موبایل در دست‌های مردم مسائل انتخاباتی و آینده سیاسی سیستم به مهمترین گفت‌وگوی اجتماعی بدل شده است .

اما جدا ازاینکه چه کسی و یا جناحی پیروزانتخابات شود.قطعا تاثیرات متفاوتی در ساختار قدرت و نیروهای اجتماعی برجای خواهد گذاشت:

• الف- جابجایی در ساختار قدرت

در صورتی‌که جریان رقیب روحانی رییس جمهور شود یک جابه‌جایی اساسی در ساختار قدرت صورت می‌گیرد که چشم انداز آن مبهم خواهد بود. ولی حتی در صورت پیروری روحانی جدا از تغییرات نسبتا وسیعی که در کابینه صورت می‌گیرد ،مجمع تشخیص مصلحت نهاد بعدی است که دستخوش تحول خواهد شد . بسته به اینکه چه کسی پیروز انتخابات شود،ترکیب مجمع تشخیص نیز متفاوت خواهد بود . به همین خاطر رهبری از اعلام  نام ریاست مجمع و اعضا جدید آن خودداری ورزیده و منتظر نتایج انتخابات مانده است .

علاوه براین در صورت پیروزی مجدد روحانی سطح چالش‌های در درون ساختار قدرت احتمالا افزایش خواهد یافت چون اگر روحانی با آرا بالایی برنده شود دامنه توقعات ومطالباتش را بالا خواهد برد واگر نیز با رای کم و ضعیفی برنده شود تلاش برای مهار همه جانبه وی و از نفس انداختنش شکل جدیدی به خود خواهد گرفت.

• ب-گسترش مطالبات جامعه

یکی از مزایای انتخابات ریاست جمهوری آن است که کاندیداها برای پیروزی مطالبات متعددی در حوزه های مختلف را مطرح می‌کنند که تاثیر مهمی در شکل گیری افکار عمومی جامعه بازی می‌کند .در نتیجه  قبل و بعد از انتخابات از لحاظ آگاهی سیاسی و نیز سطح تقاضاها و فشارهای اجتماعی برای انجام وعده‌های انتخاباتی  کاملا متفاوت خواهد بود، و به همین دلیل برگزاری هر انتخاباتی سبب می‌شود که جامعه ایران از لحاظ سیاسی پوست جدیدی  بیاندازد . گسترش روز افزون شبکه‌های اجتماعی  هم سبب گردیده که دولتمردان پیروز از سوی جامعه در مورد عمل به وعده هایشان دائما مونیتور شوند و سیاست شعار و تبلیغات صرف راه به جایی نبرد. با تغییرات وتحولات ارتباطاتی قدرت شکل گیری افکار عمومی از دست نهادهای رسمی تبلیغاتی  به سیستم به شبکه‌های اجتماعی منتقل شده و همین چالش‌های جدیدی را میان جامعه و دولت شکل داده است و دولت‌ها و حاکمیت مجبور به تعامل با افکارعمومی هستند و برخلاف دهه شصت سیاست یکطرفه تبلیغاتی برای سیستم سیاسی کار گشا نیست .مساله اشتغال ،سیستم بانکی، تحریم اقتصادی ،نفی خشونت و حصر، مساله تبعیض جنسیتی ،حقوق اقلیت‌های قومی ، مساله فساد اقتصادی ،نحوه زندگی دولتمردان و تعامل دوستانه با جهان از مطالباتی بوده که در این انتخابات مطرح شده است. حال باید دید چه کسی به قدرت خواهد رسید و جامعه چگونه به آن واکنش نشان خواهد داد