نشریه معتبر آمریکایی فارین پالیسی در شماره امروز خود دوشنبه ۱۵خرداد می‌نویسد از میانه‌روهایی مانند حسن روحانی انتظار تغییر رفتار ایران و دست برداشتن از حمایت  تهران از شبه‌نظامیان شیعه انتظاری بیهوده است.

فارین پالیسی می‌نویسد: «همانطور که در سفر اخیر ترامپ به خاورمیانه مشخص شد، تنها عاملی که آمریکا و اسرائیل و دنیای عرب را امروز با هم متحد می‌سازد مخالفت آنها با فعالیت‌های ایران در این منطقه است.

درحالی که اوباما برای همین منظور سیاست هویج و چماق را اجرا می‌کرد، دولت ترامپ در صدد است تنها با رودررویی و اعمال فشار بر ایران این کار را انجام دهد. اما این جا یک مشکل کوچک هست: ایران بعید است از این فعالیت‌ها عقب‌نشینی کند.

رژیم‌های وابسته به ایران و یا دریافت کننده حمایت حیاتی از آن در عراق، سوریه و یمن بازیگران اصلی از جانب ایران در استراتژی بنیادین حکومت جمهوری اسلامی برای پایان دادن به نقش و حضور نظامی آمریکا و غرب در خلیج‌فارس و داشتن موضع برتر در رقابت‌های ایران با همسایگان عرب آن هستند».

مقاله فاریین پالیسی می افزاید: «اگر فرض را بر این بگیریم که همانطور که روحانی می‌گوید وی قصد دارد با غرب به یک سازش برسد، او می‌داند که برای انجام این کار می‌بایستی مسیر رفتار ایران در منطقه را تغییر بدهد. اما روحانی قادر به انجام چنین کاری نیست. ایران به جای عقب‌نشینی در مقابل تهدیدات با استفاده از رژیم‌های وابسته به خود سعی می‌کند در آن نقاطی که می‌تواند استراتژی غرب را خنثی کند.

توانایی ایران در استفاده از کشورهایی که از جانب آن در جنگ با غرب و کشورهای عربی رقیب آن شرکت دارند هم عامل انزوای ایران در منطقه و هم سرمایه استراتژیک حیاتی آن است. حل این پارادوکس در درون رژیم جمهوری اسلامی به یک تغییر اساسی و بنیادین در ساختار عقیدتی و برنامه‌های سیاست خارجی آن نیاز دارد.

اما تا روزی که تهران به دنبال آمریکا ستیزی در داخل و ماجراجویی نظامی در سیاست خارجی خود است ملت ایران روی صلح و ثبات را که حق مسلّم آنهاست نخواهند دید.»