احساس تنهایی فقط مختص مجردها یا آدم‌های تنها نیست. ممکن است در رابطه باشیم و با وجود داشتن شریک عاطفی در زندگی‌مان، باز هم با احساس غم غربت و تنهایی دست‌وپنجه نرم کنیم، حسی که اغلب به «تنهایی وجودی» تعبیر می‌شود. به گفته متخصصان روان‌شناسی و روابط بین فردی، بر‌خلاف باور عامه، احساس تنهایی میان افرادی که در رابطه‌های طولانی‌مدت قرار دارند اتفاقا بسیار رایج است.  

افراد در رابطه هم ممکن است احساس تنهایی کنند، چون گاهی‌ اوقات یک جای کار رابطه می‌لنگد یا افراد دنبال این‌اند که شریکشان احساس تهی بودنشان را برطرف کند و حفره‌های خالی وجودشان را پر کند. با این حال، دنبال مقصر گشتن دردی را درمان نمی‌کند و باید در جست‌و‌جوی راهکاری اساسی برای شناسایی ریشه احساس تنهایی و حل این مشکل بود.

 چرا گاهی افراد در رابطه هم احساس تنهایی می‌کنند؟

احساس تنهایی ممکن است ناشی از این باشد که رابطه‌تان دیگر مثل سابق نیست. آمارها نشان می‌دهد ۲۸ درصد افرادی که از زندگی خانوادگی‌شان ناراضی‌اند اغلب یا همیشه با احساس تنهایی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و شمار افراد متاهلی که از زندگی مشترکشان ناراضی‌اند رو به افزایش است. این احساس تنهایی اغلب می‌تواند وقتی اتفاق بیفتد که زوجی پیوند عاطفی‌شان را از دست داده‌اند. به گفته گری براون، مشاور خانواده و ازدواج در لس‌آنجلس، «حتی در بهترین روابط هم مواقعی وجود دارد که یکی یا هر دو طرف رابطه از هم فاصله بگیرند و نسبت به شریکشان احساس غریبگی یا جداافتادگی پیدا کنند.»

علاوه بر این، مقاومت در برابر آسیب‌پذیری و شکنندگی هم می‌تواند به احساس تنهایی در روابط عاشقانه و عاطفی دامن بزند. به عقیده جنی تیتز، روان‌شناس بالینی و نویسنده کتاب «چگونه مجرد و خوشحال باشیم»، یکی از عواملی که به احساس تنهایی دامن می‌زند حرف نزدن درباره احساسات یا در میان نگذاشتن مواردی است که از به اشتراک گذاشتنشان احساس خطر می‌کنید یا چنان که باید و شاید به لحاظ روانی احساس امنیت ندارید. او می‌گوید: «ممکن است به کسی نزدیک باشیم، اما همچنان از شخصی‌ترین مسایل یکدیگر باخبر نباشیم.»  

رسانه‌های اجتماعی هم می‌توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند. به عقیده تیتز، مقایسه رابطه‌تان با کسانی که در رسانه‌های اجتماعی می‌بینید می‌تواند به ایجاد حس تنهایی منجر شود. برای مثال، روز ولنتاین را در نظر بگیریم. شام لذت‌بخشی را کنار شریک زندگی‌تان صرف کرده‌اید و بعد ناگهان به صفحه‌های اجتماعی‌تان سر می‌زنید و کسانی را می‌بینید که در این روز دسته‌گل یا جواهرات بسیار زیبا هدیه گرفته‌اند. همین باعث می‌شود وقتی رابطه‌تان را با کسانی که در رسانه‌های اجتماعی می‌بینید مقایسه می‌کنید، ناخودآگاه احساس تنهایی کنید. این مقایسه به شکل‌گیری «فاصله‌ای ناخوشایند» میان شما و شریک زندگی‌تان منجر می‌شود. از خلال همین فاصله است که احساسات توام با تنهایی و جداافتادگی رفته‌رفته بروز می‌کند. هرچه در شبکه‌های اجتماعی بیشتر وقت بگذرانید، ممکن است بیش از پیش احساس تنهایی کنید.  

متخصص‌ها هشدار می‌دهند ورود به رابطه برای درمان احساس تنهایی‌ای که از پیش وجود داشته است هرگز کارساز نخواهد بود. افراد امیدوارند حضور شریک‌ زندگی بتواند مشکل درونی‌شان با دغدغه تنهایی را حل کند، اما معمولا چنین اتفاقی نمی‌افتد. کسی نیست که بتواند احساس تنهایی درونی‌مان را از بین ببرد.

چطور بفهمیم احساس تنهایی‌ در خودمان ریشه دارد یا در رابطه‌مان؟

تشخیص ریشه احساس تنهایی می‌تواند دشوار باشد. با این حال، اولین گام این است که احساستان را با شریک‌ زندگی‌تان در میان بگذارید. اگر او در خلال گفت‌وگو بتواند به روش‌ها و مثال‌های عینی این‌که چطور به لحاظ عاطفی حمایت و ارضایتان می‌کند اشاره کند، احتمالا این احساس تنهایی بیش از آن‌که به طرف مقابلتان مربوط باشد، ریشه‌ای درونی دارد. اما اگر با شریک زندگی‌تان حرف زدید و معلوم شد او هم با احساس تنهایی مشابهی دست‌وپنجه نرم می‌کند، آن‌وقت مشکل از رابطه است و باید به چند سوال اساسی جواب بدهید: آیا زمانی که با یکدیگرید بیشتر احساس تنهایی می‌کنید؟ آیا در مقایسه با وقتی که هنوز وارد رابطه نشده بودید بیشتر احساس تنهایی می‌کنید؟ آیا زمانی این رابطه نیازهایتان را ارضا می‌کرده و حالا اوضاع فرق کرده است؟ اگر جوابتان به سوال‌های بالا مثبت باشد، نشان‌دهنده این است که یک جای رابطه‌تان می‌لنگد. اغلب تنها دلیلش می‌تواند این باشد که هر دو طرف رابطه تغییر کرده‌اند و به این ترتیب، از یک‌ جا به بعد مسیر افراد از هم جدا می‌شود.

چطور بر احساس تنهایی در رابطه غلبه کنیم؟

اگر احساس تنهایی ریشه در رابطه‌تان دارد و امیدوارید بتوانید آن را دوباره به روال سابق برگردانید، وقتش است گفت‌وگوی دیگری با شریک‌ زندگی‌تان داشته باشید. اولین قدم این است که از احساسات خودتان آگاه باشید، تا بعد بتوانید به شریک‌ زندگی‌تان نزدیک شوید، که احتمالا سرآغاز یک رشته گفت‌وگو خواهد بود. این مساله باید طوری پیش برود که شریک‌ زندگی‌تان احساس نکند دارد قضاوت می‌شود. ساده‌ترین راه این است که او را در جریان احساسات و آنچه بر شما می‌گذرد قرار دهید. برای این‌که احساس بدی به شریک زندگی‌تان منتقل نکنید، مهم است که لحن و شیوه بیانتان اتهام‌آمیز نباشد. به نظرات و حرف‌های طرف مقابلتان به‌‌دقت گوش کنید. اگر هر دو سر ترمیم رابطه‌تان توافق دارید، ناامید نشوید و به گفت‌وگو ادامه دهید تا به راه‌حلی مشترک برسید و بتوانید آسیب‌ها را رفته‌رفته برطرف کنید.

واضح است که حضور آدم‌های دور‌و‌بر لزوما نمی‌تواند مرهمی بر درد تنهایی باشد. گاهی فعالیت‌هایی مثل مراقبه بیشتر می‌تواند به کنار آمدن با حس تنهایی کمک کند. واقعیت این است که باید یاد بگیریم با احساس تنهایی‌مان روبه‌رو شویم و سعی کنیم با آگاهی و تمرکز بر بخش‌های ناخوشایندش، راه‌حلی برای کنار آمدن با تنهایی درونی‌مان پیدا کنیم.