وب‌سایت خبری «واشنگتن فری بیکن» (Washington Free Beacon)، روز چهارشنبه هشتم شهریورماه می‌نویسد، دولت باراک اوباما احتمالاً اطلاعات مربوط‌به اعزام غیرقانونی نیروهای شبه‌نظامی از ایران به سوریه را برای پیشبرد مذاکرات هسته‌ای با تهران پنهان کرده بوده است.

در این گزارش آمده است: «به گفته‌ی قانون‌گذاران آمریکا و منابع دیگر، دولت اوباما احتمالاً اطلاعات امنیتی درباره‌ی اعزام مخفیانه‌ی شبه‌نظامیان از سوی ایران به سوریه را برای رسیدن به توافق هسته‌ای و انجام معاملات چندین میلیون‌دلاری با شرکت‌های هواپیمایی ایران، پنهان کرده بوده است.

ایران این شبه‌نظامیان را توسط هواپیماهای مسافربری خود به سوریه اعزام می‌کرده است.

رهبران کنگره‌ی آمریکا، اکنون خواهان رسیدگی و تحقیق در مورد استفاده‌ی ایران از هواپیماهای مسافربری ایران‌ایر برای اعزام نیروهای شبه‌نظامی به سوریه برای جنگیدن در کنار ارتش بشاراسد شده‌اند».

براساس این گزارش، اکنون عکس‌های گرفته‌شده از حمل‌ونقل این شبه‌نظامیان از ایران به سوریه، در فاصله‌ی سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷، در اختیار کنگره‌ی آمریکا گذاشته شده است.

این گزارش می‌افزاید: «این نقل و انتقالات نیروهای شبه‌نظامی، همزمان با برداشتن تحریم‌های اقتصادی علیه شرکت هواپیمایی ایران‌ایر صورت گرفته است، تا بتواند با شرکت هواپیماسازی بوئینگ، قرارداد چند میلیون دلاری ببندد. یک چنین رفتاری ازسوی ایران، نقض حقوق بین‌المللی حاکم بر توافق هسته‌ای قدرت‌های جهانی با آن کشور است و ازسوی دیگر، باعث شده است که قانون‌گذاران آمریکایی، دولت اوباما را متهم کنند که برای رسیدن به توافق هسته‌ای و معاملات تجاری، فعالیت مخفیانه‌ی ایرانیان را نادیده گرفته است».

پیتر راسکام (Peter Roskam)، از قانون‌گذاران جمهوری‌خواه، در این رابطه می‌گوید: «دولت اوباما قطعاً و بدون شک از انتقال نیروهای شبه‌نظامی ایران به سوریه برای حمایت از جنایات بشاراسد خبر داشته است. اما مسؤولان دولت قبلی، به‌جای جلوگیری از این عمل، مشغول گشت‌وگذار به سراسر دنیا بوده‌اند، تا برای توافق هسته‌ای، مشتری پیدا کنند».

ران دی‌سانتز (Ron DeSantis)، قانون‌گذار دیگر آمریکا از حزب جمهوری‌خواه، می‌گوید: «درحالی‌که دولت اوباما مشغول فرستادن بسته‌های چندمیلیون دلاری پول نقد به ایران بود، رهبران ایران، همزمان درحال فرستادن شبه‌نظامیان جهادگر به سوریه بوده‌اند. دولت اوباما چشم خود را عمداً برروی این مسأله بسته بود؛ زیرا همه‌ی همّ و غم آن، رسیدن به یک توافق هسته‌ای و برداشتن تحریم‌ها علیه بزرگترین کشور حامی تروریسم در جهان بود».