در روزهای پر هیاهوی پایان ماه ژانویه ۲۰۱۷، به یکباره آینده صدها و بلکه هزاران نفر در شب ۲۹ ژانویه به گونه‌ای حیرت‌انگیر تغییر کرد، هنگامی که در بدو ورود به خاک ایالات متحده آمریکا دریافتند که ویزای آنها دیگر اعتباری برای ورود به این کشور را ندارد و حتی تعدادی از آن‌ها اخراج و یا مسترد شدند.

با چرخش قلم رییس جمهوری آمریکا و حکم ریاستی  دونالد ترامپ، ویزای سفر به ایالات متحده شهروندان ۷ کشور لغو و یا محدودیت بسیاری بر روی آن گذاشته شد. ونزوئلا، کره شمالی، ایران، لیبی، سومالی، سوریه و یمن جزو کشورهایی بودند که به غیر از موارد استثنایی، دادن ویزا به شهروندان این کشورها محدود و یا ممنوع شد.

شکایت افراد و دادگاه‌های گوناگونی که برای رسیدگی به این حکم تشکیل شد، هیچکدام در نهایت نتوانستند ممنوعیت اعمال شده را متوقف و یا تعدیل کنند.

در دومین سالگرد حکم ممنوعیت سفر شهروندان این هفت کشور، به نظر نمی‌رسد که تا پایان دوره ریاست جمهوری ترامپ در سال ۲۰۲۰ تغییری شگرف در این سیاست ایجاد شود.

هر چند که دولت آمریکا هدف از این ممنوعیت را «ممانعت ورود اتباع وابسته به نظام جمهوری اسلامی و تروریست‌هایی از سایر کشورهای نام برده به خاک آمریکا می داند»، اما تدبیری نیز برای تشخیص سره از ناسره برای اثبات چنین ادعایی نیز وجود ندارد.

ایرانیان بسیاری در دو سال گذشته یا موفق به گرفتن ویزای تحصیلی نشده و یا درخواست کارت اقامت آنها در انتظار موافقت در بایگانی اداره امور مهاجرت آمریکا سرگردان مانده است.

آیا ایرانیان متقاضی ویزا و یا مهاجرت به آمریکا بایستی منتظر انتخابات بعدی و امید به برنده شدن دمکرات‌ها داشته و یا منتظر تغییری اساسی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی باشند؟

چشم انداز هر دو امید به یک اندازه مبهم به نظر می رسد.