خوآن گوآیدو، رهبر مخالفان و رئیس‌جمهوری خودخوانده ونزوئلا، می‌گوید از کارلوس وچیو که دولت آمریکا او را به‌عنوان «سفیر» ونزوئلا به رسمیت شناخته است خواسته تا به منظور «هماهنگی» نظامی با ارتش آمریکا «ارتباط مستقیم» برقرار کند.

او همچنین گفت به زودی با مقام‌های نظامی آمریکایی دیدار می‌کند و اقداماتی جدید با هدف افزایش «فشار» بر دولت مادورو صورت خواهد گرفت.  

گوآیدو گفت: «ما تحت سیطره استبداد هستیم. نباید در خانه بنشینیم و دست روی دست بگذاریم. باید با حضور در خیابان‌ها حقوقمان را مطالبه کنیم.»

این اظهارات گوآیدو جدی‌ترین درخواست عمومی او تاکنون برای مداخله نظامی آمریکا در بحران فزاینده این کشور آمریکای لاتین است.

تاکنون نشانه‌ای از طرف کاخ سفید مبنی بر تمایل برای مداخله نظامی در ونزوئلا دیده نشده است.  

با این حال، ولادیمیر پادرینو، وزیر دفاع ونزوئلا، مدعی شده است ارتش آمریکا تلاش‌هایی را با هدف ایجاد تفرقه در پادگان‌های این کشور داشته است. در پاسخ به این ادعا، دریاسالار کریگ فالر، فرمانده ستاد فرماندهی جنوبی ایالات متحده آمریکا، از آمادگی نیروهای تحت امرش برای کمک به گوآیدو خبر داد.

او گفت: «مشتاقیم درباره چگونگی حمایت از نقش آینده آنان (فرماندهان نیروهای مسلح ونزوئلا) برای اتخاد تصمیم درست، اولویت دادن به مردم و استقرار نظم بر اساس قانون صحبت کنیم.»

گوآیدو به‌عنوان رئیس مجلس ملی ونزوئلا در ماه ژانویه مبارزات خود را با هدف برکناری مادورو آغاز کرد. او تاکنون از سوی۵۰ کشور از جمله آمریکا به‌عنوان رئیس‌جمهوری ونزوئلا به رسمیت شناخته شده است.

گوآیدو مدعی است انتخاب مجدد مادورو در سال گذشته بر خلاف قانون اساسی کشور بوده است.

مادورو که همچنان ارتش کشور را تحت فرمان دارد گوآیدو را دست‌نشانده دولت آمریکا می‌داند.

گوآیدو قبلا گفته است مانند رهبر انقلابی ونزوئلا سیمون بولیوار که با استخدام ۵هزار نیروی انگلیسی آمریکای جنوبی را از استعمار اسپانیا آزاد کرد این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که خواستار مداخله نظامی خارجی شود.

او از به کار بردن لفظ «مداخله» خودداری کرده و آن را «همکاری» قلمداد می‌کند و می‌گوید روسیه و چین در حال کمک «نظامی و اطلاعاتی» به مادورو هستند.

دولت مادورو در روزهای اخیر به تشدید فشار بر مخالفان روی آورده است. پس از بازداشت ادگار زومبرانو، معاون گوآیدو، تعدادی از نمایندگان مجلس برای فرار از حکم جلب به سفارتخانه‌های خارجی پناه برده‌اند.

گوآیدو روز۳۰ آوریل به کمک برخی از ارتشی‌ها که با او هم‌پیمان شده‌اند قیام سراسری در این کشوررا آغاز کرد اما به نتیجه نرسید.

ونزوئلا که زمانی به مدد درآمدهای بالای نفتی کشور ثروتمندی بود هم‌اکنون با بحران اقتصادی ناشی از تورم افسارگسیخته و کمبود شدید کالاهای اساسی روبروست. د ر پی وخامت اوضاع حدود سه میلیون و هفتصدهزار نفر از این کشور فرار کرده‌اند.